selam sırdaşımm. bugün çook ama çok güzel bir gündü. inanamazsın! hemen seni daha da heyecanlandırmadan anlatmaya başlıyorum
şöyle ki, zaten sana anlatmıştım. biz birkaç aydır taehyung ile araştırma içerisindeyiz. geleceğimiz hakkında hayaller kuruyoruz ve olmak istediğimiz kişiyi düşünüyoruz, bunun için çalışıyoruz. fakat önümüzde bir problem vardı. ne olmak istediğimizi bilmiyorduk, yani meslek olarak
annelerimize söylediğimizde bunun için erken olduğunu ve şimdi böyle bir karar vermek zorunda olmadığımızı söylüyorlardı bize ve bu yüzden içimiz rahatlamıştı ama sanırım bir bir karara vardık!
bugün sağlık raporu çıkartmak için hastaneye gittik. çünkü ikimiz de okulun spor takımlarında oynuyoruz bu yüzden maçlara çıkmak için sağlık raporuna ihtiyacımız vardı. her neyse, babalarımız bizi hastaneye götürdü ve o sırada birçok hastane çalışanıyla karşılaştık. ikimiz de hayran olmuş bir şekilde bu işleyişe bakıyorduk. hepsi bir uyum içerisindeydi. her biri insanların daha iyi olması için uğraşıyordu.
sonra bizimle ilgilenen doktorla tanıştık. çok iyi bir kadındı. bizi daha önce hiç görmemiş olmasına rağmen sanki kendi çocuğuymuşuz gibi ilgilendi. içimden geçen tek şey büyüyünce onun gibi olmaktı. sonra hastanede işimiz bitti ve taehyung ile yalnız kaldık. ona hemen büyüyünce ne olmak istediğime karar verdiğimi söyledim. o da karar vermiş! ikimiz de doktor olmak istiyoruz. saatlerce bunun hakkında konuştuk ve hayaller kurduk. çok mutluyduk.
doktor olursak aynı hastanede çalışmak istiyoruz çünkü biz birbirimizden ayrılamayız.
gerçi ben taehyung'uma hala çok aşığım ve o zaman da aşık olursam çok kötü olur. yıllarca nasıl sakliycam ufffff
bir yıldır çıkaramadım onu aklımdan. içimdeki aşk gittikçe büyüyüor ve her geçen gün onunla arkadaşlık yapması çok daha zor bir hal alıyor. yine de bir gün onun da bana aşık olacağı günü umutla bekliyorum.
gerçekten. umutluyum. bu sıralar taehyung sanki bana daha samimi davranıyor! belki de o da bana aşık olacaktır :)
jungkook 12 yaşında
o beni hiçbir zaman sevmeyecek.
bugün sabah okula gitmeden yanıma geldi. uyandırdı beni, çok neşeliydi. çok güzel haberleri olduğunu söyledi. yerinde duramıyordu heyecandan. sabahın beşinde, ben uykudan zor uyanmışken o koşa koşa odama girip uyandırmıştı beni de.
ne olduğunu sordum. bu sevinci hiç de normal değildi. otuz iki diş gülümsüyordu resmen.
aşık olmuş. yan sınıfımızdaki momo diye bir kıza.
benim yatağımda kendisine yer açıp yanıma uzandığında söyledi bunu. çok mutluydu bana söylediğinde, gözleri parlıyordu.
o an ne yapacağımı bilemedim, dilim tutuldu.
ondan kaçıp kendimi banyoya kilitleyip hıçkıra hıçkıra ağlamak istedim, suratına BEN DE SANA AŞIĞIM APTAL diye bağırmak istedim, ona momo ile hiç yakışmadıklarını, en çok benimle yakıştığını söylemek istedim
ama hiçbirisini yapmadım. tek yapabildiğim onu tek kelime etmeden dinlemek oldu
tüm gün o kızdan bahsetti, TÜM GÜN. ona nasıl aşık olduğumu bilmeden o saatlerce o kız hakkında konuştu.
siyah parlak saçlarını anlattı, tatlı kakülünü, kocaman gülümsemesini, sportif kişiliğini, derslerindeki başarısını, paten sürmesini, sınıf başkanı oluşunu...
canım günlüğüm, sana yemin ederim zor tuttum kendimi. bunların hepsi bende de var dememek için, ya bana niye aşık olmadın diye sormamak için zor tuttum. o anlattıkça ağlayasım geldi.
ÜSTELİK hiçbir şey bununla sınırlı değil. görüyorum ben. her şeyi görüyorum. konuşamaycak kadar korkak olduğum için anca başkalarını gözlemliyorum işte böyle.
momo'nun taehyung'a olan bakışlarını biliyorum. bu beni daha da kötü yapıyor. çünkü biliyorum ki taehyung platonik değil. off cidden. offff
şu an ağlıyorum mesela ama dokuz yaşında yaptığım salaklığı yapıp yuvarlak içine almayacağım yine.
çünkü değiştim. gerçekten değiştim. değişmeyen tek şey taehyung'a olan aşkım oldu ama, değişmem de gerekiyor.
değiştim gerçekten. artık taehyung'un da bana aşık olacağına dair aptalca bir umudum yok mesela.
bu yüzden büyük bir karar verdim. daha önceden bu kararı vermeliydim ama erteliyordum işte.
onu unutmalıyım. boş umutlara, çocukça heveslere inanacak yaşı geçtim. taehyung bir başkasına aşık bunu kabullendim.
ben onun en yakın arkadaşıyım, daha ilerisi olmayacak. gözünde momo olamayacağım.
bir aptal gibi bunu reddetmek yalnızca beni daha çok üzer. bu yüzden bugünden itibaren onu unutmaya çalışacağım. on iki yaşındayım ama her şey üzerime geliyor.
aşkımı kalbime gömmem gerekiyor, hatta öyle derine gömmeliyim ki kendim bile unutayım onu.
kalbimden ataman ben taehyung'u. çok seviyorum. aşk ile seviyorum ama yalnızca aşk ile değil, dostum olarak sırdaşım olarak her şeyim olarak seviyorum onu ve onu sevmeyi de bırakamam. o benim her şeyim.
bundan sonra bu defter taehyung'a olan aşkımı saklamaya ve onu kalbimin en derinine gizlemeye yönelik olacak.
artık daha fazla şey yazmak istemiyorum canım günlüğüm. bundan sonra her gün gelmem buraya. çünkü her gün sayfalarca onu yazmak yalnızca aşkımı körükler. unutmalıyım. haftada bir, ayda bir gelmeye çalışacağım. sen beni merak etme ben iyi olacağım.
kendine iyi bak günlüğüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
