Murphy ve Emori, diğerlerinin yanına giderken bellamy ve clarke hala sarılıyorlardı. Ayrıldıklarında birbirlerine baktılar bir süre. Sanki başka hiç bir şey yokmuş gibi. Ardından diğerlerinin yanına yürüdüler. Eski dostlar sarıldı, hala dosttular değil mi? Yolun ortasında duruyorlardı hepsi, dikkat çekmemek elde değildi. Bir anda iki bina uzaklıktaki evin kapısı açıldı.
İndra ve Gaia.
Clarke konuşmaya başladığında bellamy yanında duruyordu.
-Diğerlerini almak için ekipler halinde dağılalım, Murphy, Monty, Jasper üçünüz bir takım olun. İndra, Emori, Kane bir takım olun. Octavia ve Lincoln siz de bir takım oldun. Geri kalanı Montylerin evine gitsin, bende Bellamy ile birlikte dolaşacağım.
-Bellamy, ilk önce annemlerin yanına uğrayalım. Onları almak istiyorum. ——————————————————————— Griffinlerin evinin kapısına geldiklerinde Bellamy çok gergindi. Daha önce Clarke'ın babasıyla hiç konuşmamıştı hatta yüznü bile görmemişti. Bu onu geriyordu. Abby kapıyı açtığında şaşkınlıkla Clarke'a baktı. Kızına sarılırken konuştu,
-Birbirinizi çabuk bulacağınızı biliyordum.
Clarke arkasında duran bellamy'e dönüp küçük bir gülümseme bıraktı, ardından eve girdiler. Mutfaktan çıkan Jake, kızına sarıldı ve arkasında duran oğlanın kim olduğunu anlamaya çalışınca onun Bellamy olduğunu anladı. Bellamy Jake'e bakıp konuştu
-Merhaba efendim, ben kızınızın arkadaşı Bellamy Blake. Tanıştığıma memnun oldum.
-Bende memnun olduğum oğlum.
'oğlum' en son ne zaman duymuştu Bellamy bunu?
-Benim Abby ile görüşmem gerekiyor. Özür dilerim efendim.
-Tabi, tabi üst kattaydı, bende kızımla konuşacağım biraz. ——————————————————————— Griffin'lerin evinden çıkmış diğerlerinin yanına, Monty'lerin evine gidiyorlardı. Fakat Bellamy Clarke'ın kolundan tuttu.
-Hey, ne oldu?
-Biraz konuşabilir miyiz?
-Tabiki. Kötü bir şey mi oldu?
-Hayır hayır alakası yok. Sadece, beni takip et.
Bellamy evlerin arkasındaki ormanlık alana doğru yürüdü. Evlerden uzaklaştığında Clarke'a dönüp konuştu.
-Ne düşünüyorsun? -Ne hakkında? -Buranın manzarası hakkında. -hm... güzel. -İyi.....iyi. Sence burası gizli bir yer için uygun mu? İkimizin gizli yeri için. -Gizli yer mi? -Bizim gizli yerimiz, evimiz Clarke.
Bellamy, Clarke'ın ellerinden tutup yavaşça dizlerinin üstüne çöktü. Ardından cebinden gümüş bir yüzük çıkardı.
-Bellamy, nereden buldun bunu? -Ark'daki gibi..... takas usulüyle aldım.
O sırada yüzüğün ortasındaki koyu mavi taşı tanıyan Clarke, ellerini göğsüne götürerek, kalbi yerinden fırlamasın diye bastırdı.
-Bell, bu.bu...... -Griffin aile mirası. -Sen bunu nereden..... nasıl..... -Dediğim gibi takas usulüyle.....annenden aldım.
-Karşılığında ne verdin? -Bir söz. Seni seveceğime söz verdim; seni sayacağıma, onurlandıracağıma, koruyacağıma, seninle dalga geçeceğime, tartışacağıma..... vesaire, vesaire..
Bellamy'nin yüzü ciddileşti.
-Ömrümüzün sonuna kadar.... Clarke, benimle evlenir misin?
Clarke'ın dizlerinin bağı çözüldü. Ellerini Bellamy'nin omuzlarına koyup karşısına çömeldi ve kollarını boynuna dolayarak öpüşüyle Bellamy'ye gereken yanıtı verdi. ama yine de her ihtimale karşı, dudaklarına doğru fısıldayarak 'evet' dedi. tekrar öpüştükten sonra, yanlarındaki ağacın birine oturdular. Clarke yanlızca o küçük toprak parçasına değil, bütün evrene sahiplermiş gibi hissetti; çevredeki bütün dağlara, tepelere, nehirlere, göllere ve onların ötesindeki her şeye...
Dünya'ya indiklerinden beri başlarından geçen onca şeye karşın, sonunda sanki tüm gezegen Bellamy'nin şu anda Clarke'a fısıldadığı şeyi söylüyordu:
-Evine hoş geldin. ———————————————————————
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evlilik teklifi sahnesini Kass Morgan'ın kitabından aldığımı itiraf ediyorum 👀
