Dramonie // Fan Fiction *Harry Potter*

Özür mahiyetinde

Öncelikle merhaba. Tam olarak nasıl başlayacağımı bilmiyorum fakat umarım doğru bir şekilde anlatabilirim.

Yarım kalmış hikayelerden hep nefret ederim ve genellikle bir film, kitap yahut dizinin sonu beni hiçbir zaman tatmin etmez. Karakterlere fazlasıyla bağlanırım ve her zaman sonlardan kaçınırım. Çünkü bir bitiş aynı zamanda bir başlangıçtır, ve doğan bu yeni hikayede neler olacağını bilmek isterim.

Burada paylaşmış olduğum iki hikayede de, Harry Potter kitaplarını her bitirişimde,aslında benim için önemli herhangi bir kitabı bitirdiğimde olduğu gibi, içine düştüğüm boşluk hissini doldurmak amacıyla alternatif bir dünya yaratma ihtiyacımla yola çıktım. Tamamen kendimi tatmin etmek ve sıkıcı geçen yaz günlerimi doldurmak için anlık gelen ilhamlarla enine boyuna düşünmeden yazmaya başladığım bu hikayelerin binlerce görüntülenme alması beni şaşırttı ve mutlu etti.

Ne yalan söyleyeyim, edebi açıdan bir değer taşıdığını düşünmüyorum bu yazıların. Fakat aynı benim gibi sonlarla yetinmek isteyen farklı insanların kısa süreli tatmin olmasına ysrdımcı olduğumu görüyorum, en azından umuyorum.

Varlığını dahi unuttuğum bu hesaba ait bildirimlerin mail kutumu doldurması ile durumun farkına vardım. Yeni bölüm isteyen, yazılarımı takdir eden yahut eleştiren herkese teşekkür ederim. Gerçekten onore oldum.

Fakat üzülerek söylemek isterim ki yarım bıraktığım bu hikayenin sonunu getirebileceğime inanmıyorum. Çünkü emin olun hikayenin gidişatını ve sonunu ben de sizler kadar merak ediyorum.

Yazmaya ilk başladığımda, bir aydınlanma ile orijinal bir fikir bulabielceğim kanısına vardım ancak yanıldım. Sonlardan kaçarken aslında bitmeyi hak etmeyen bir hikayeyi sonlandırmak zorunda kalmam bir nebze ironik. Fakat ilhamdan olabildiğince uzağım. Zaten Percy Jackson okuyanlar yahut Yunan Mitolojisine az çok ilgi duyanlar labirent temasının zaten varolan bir hikayeden alıntı olduğunun farkına varmıştır.

Az çok ne demek istediğimi anlamışsınızdır. Başta söylediğim gibi sonlardan ve bir şeylerş bitirmekten nefret ederim. Çünkü herhangi bir şeyin sonuna geldiğimizde, veda sırasında her şey olduğundan çok daha güzel görünür gözümüze ve genellikle kötü yanlarından çok iyi yanlarını hatırlarız. Fakat bir şeyi güzel kılan, bir gün bitecek olmasıdır diye düşünüyorum.

Kim bilir, belki günün birinde yeni bir fikirle çıkagelir hikayeyi bitirmek isterim, bilemiyorum. O zamana kadar yazmak istediğim farklı özgün yazılar var ancak tam olarak iç dünyamı yansıtabilmek için içerisinde bulunduğum varoluşsal krizden kurtulmam lazım.

Instagram'da expelliarbooks isimli hesabımda kitap ve filmlerle ilgili, zaman zaman ise içimi döktüğüm birtakım yazılarım bulunmakta. Bu yazıları incelemek yahut sohbet etmek isterseniz kapım her daim açık.

Umarım bir gün bu hikayeyi de tamamlayabilirim. O zamana kadar, başka hikayelerde görüşmek üzere. Kendinize iyi bakın.