My worst enemy.. or not?

Part 4 🐍💚

Οσο εβγαινα απο την αιθουσα ενιωθα ολο και καλυτερα με τον εαυτο μου.Καποια στιγμη οσο περπαταγα προς τον κοιτωνα μου ακουσα φωνες να φωναζουν το ονομα μου.Ποιοι αλλοι να ηταν φυσικα εκτος απο τους φιλους μου!Εχαν ολοι ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια.<<Ησουν καταπληκτικη!!>>ειπε ή μαλλον οχι, διορθωση τσιριξε η Ερμιονη.<<Ναι,τον εσκισες για τα καλα!!>>ειπε ο Χαρι γελωντας.<<Συμφωνω!!>>συμπληρωσε ο Ρον.Μετα ειδα το προσωπο της Ερμιονης να ενα υφος φοβου;αγχους;Ουτε εγω δεν ξερω,και φυσικα την ρωτησα<<Ερμιονη εισε καλα;Εγινε κατι;>>Αυτη ομως δεν απαντουσε.<<Ερμιονη στο λεω οτι αμα το κανεις αυτο σαν πλακα θα σου συμβει κατι παρομοιο>>ειπα και γελασα.Μετα ειδα τα προσωπα του Ρον και του Χαρι να παιρνουν την ιδια εκφραση.Μια περιεργη σκεψη μου περασε απο το μυαλο:Λες να με φοβουντε μετα απο που εκανα στον Μαλφοι;Δεν αντεξα και τους ρωτησα στα ισια <<Με φ- φοβαστε;;>>Αυτοι κοιταχτηκαν και μου ηπαν ολοι μαζι <<Οχι>>Η αληθεια ειναι πως αρχισει να θυμωνω πολυ και τους ειπα<<Θα μου πει καποιος τι συμβαινει;;>>ολοι κοιταξανε την Ερμιονη.Εκει ηταν που μου ανεβηκε το αιμα στο κεφαλι!<<Αφηστε το πρεπει να παω στον κοιτωνα μου τα λεμε αυριο!>>Ο τροπος που το ειπα ηταν πολυ αποτομος.Μπορεις να πεις πιο αποτομος και απο εναν γκρεμο και αν ακουγεται υπερβολικο,οχι δεν ειναι.Μεχρι να παω πισω στον κοιτωνα μου στο μυαλο μου ερχοταν η εικονα των προσωπων τους.<<Μα γιατι ηταν τοσο τρομαγμενοι;>>ψιθυροφωναξα στον εαυτο μου.Υστερα ακουσα μια  φωνη να μου λεει<<Πως να μην σε φοβηθουν μετα απο αυτο;;>>καταλαβα αμεσως την φωνη.<<Αα ωστε εισαι ζωντανος Μαλφοι;>>ειπα και γυρισα να τον κοιταξω.Το μισο του προσωπο ειχε γινει μωβ.Τον λυπηθηκα αλλα αντι να πω συγνωμη αποφασησα να του πω κατι αλλο.<<Ουυυ σου παει το μωβ να το φορας πιο συχνα ταιριαζει το πρασινο εμετι που εχεις στη ρομπα σου.>>Ιχ ναι το ξερω λιγο σκληρο και ανουσιο αφου κι εγω ημουν Σλυθεριν αλλα αξιζε επρεπε να ησασταν εκει να βλεπατε τη μαπα του,απο μωβ εγινε κατακοκκινη.<<Ηλιθια λασποαιματη.Ηρθες εδω επειδη ησουν τυχερη για να καταστρεψεις οτι εχω χτισει εγω τοσα χρονια.Τωρα ολοι με βλεπουν και γελανε εξαιτειας σου.Παει ο φοβος και ο σεβασμος που ειχα απο ολους τωρα μετατραπηκε σε γελια και χλεβασμους.Στο υποσχομαι κοριτσακι θα παρω εκδικηση ακομα και αν ειναι το τελευταιο που θα κανω.>>Δε συγκρατηθηκα κια ξεσπασα στα γελια.<<Νομιζεις οτι επειδη μιλησες για ενα λεπτο εγω θα τρομοκρατηθω;;Για ακουσε με λιγο γιατι πηρες πολυ αερα.Δεν θα μπλεξεις μαζι μου ουτε με τους φιλους μου γαιτι αυτος που θα πει την τελευταια λεξη ειμαι εγω καταλαβες;;>>Τοτε αρχισε να γελαει εκεινος.Ενιωσα οτι του χρειαζοταν μια ακομα μπουνιτσα για να με καταλαβει.<<Φιλους;;>>ειπε και συνεχισε να γελαει.<<Ναι φιλους που το βλεπεις το αστειο;;>>αρχισα να λεω καπως αγχωμενη γιατι ειχα στο μυαλο μου και αυτο που συνεβει πριν.<<Καλο μου κοριτσακι μετα την επιθεση σου ολοι σε φοβουνται>>Εκει ηταν που αρχισα να φρικαρω<<Ναι,και εσυ που το ξερεις κυριε ξερολα;>>,<<Δεν θελει πολυ μυαλο δεν ειδες τις φατσες τους μετα;Παρτο αποφαση εισαι μονη σου και θα εισαι μονη σου!>>ειπε με ενα δαιμονικο χαμογελο.<<Κι εσυ παρε αποφαση...>>Δεν ηξερα τι να πω πλεον το μονο που σκεφτομουνα ηταν τα προσωπα τους και τα λογια του.<<Τι εγινε κοριτσακι ηπιες το αμιλιτο νερο;;>>ειπε και συνεχισε να χασκογελαει.Βουρκωσα.Αποφασισα να μην τιποτα αλλο και απλα ναντρεξω στον κοιτωνα μου.Τουλαχιστον εκει θα ειχα λιγη ησυχια να σκεφτω τι μπορω να κανω για να τους ξανακερδισω.Ηταν μεσανυχτα δεν ειχα κλεισει ματι.Ακουσα κατι να χτυπαει το παραθυρο.Μα ποιος μπορει να στελνει γραμμα στις 12 το βραδθ δηλαδη μα τον Θεο.Κοιταξα και ηταν μια κουκουβαγια.Πηρα το γραμμα απο το ποδι της και ημουν ετοιμη να το διαβασω.

●

●

●

Αυτο ηταν το τεταρτο κομματι της ιστοριας ειναι το πιο μεγαλο μεχρι στιγμης.Ελπιζω να μην θυμωσετε που το εκοψα σε κρισιμο σημειο αλλα οκ 😃
Cya Potterheads😙