dumb

3.4K 585 83
                                    

Felix önündeki arabayı iterek reyonların arasından ilerliyordu. Bugün boş günüydü ve merkezdeki markete gelmişti. Aylık alışverişini yapacaktı. 

Birkaç parçayı almıştı bile. Listesindeki üçüncü madde için sosların olduğu reyonu arıyordu. Sanırsa unlu mamullerin karşısındaki reyondalardı. Evet, orayı bir kontrol etse iyi olurdu.

Arabayı çevirerek bulunduğu reyondan çıktı ve unlu mamullerin bulunduğu tarafa yöneldi. Tahmin ettiği gibi, soslar da hemen karşısındaydı.

Reyonlar hafta sonu olduğundan biraz seyrek malzemeye sahipti. Ürün yenilemesi pazar akşamı yapılıyordu ve çoğu insan alışverişini hafta sonu yaptığından bu zamanlar karşılaşılması olağan bir durumdu bu. Alacak bir şey bulunmayacak gibi değil, ama ürünleri sımsıkı örülmüş bir bariyer gibi de görmezdiniz.

Felix ağır adımlarla ilerlerken bir yandan geçtiği etiketleri okuyordu. Hazır soslar, sebze üretimli soslar, soya sosları ve- ah, bir kağıt? Felix bir an gördüğü şeye anlam veremedi. Soslara o kadar odaklanmıştı ki son zamanlar aşinalığı oluşmuş bu parça ona başta bir şey çağrıştırmamıştı bile. Bunun burada ne işi var diyerek geçmek üzereyken anca düştü jetonu. Ve hemen geri o tarafa dönerek kağıdı aldı.

Gerçekten garip yerlere şarkı sözleri bırakıyordu bu çocuk, kağıdı açarken bunu düşünüyordu Felix. Ardından yazılanları okudu.

-------------------------------------

Onlar gibi değilim, ama öyleymiş gibi davranabilirim
Kalbim kırık, ama yapıştırıcım var
Güneş gitti, ama benim ışığım var
Gün bitti, ama ben eğleniyorum
Sanırım aptalım, ya da sadece mutlu
Sanırım sadece mutluyum

-------------------------------------

Felix duraksadı. Gerçekten bu çocuğun ruh halini anlamakta zorlanıyordu. Etrafa şarkı sözleri bırakan biriydi sonuçta yalnız ritimleri için dinliyor olamazdı. Ama öyleyse ruh hali cidden çok değişkendi. Bir an aşk şarkısı bırakıyordu, bir diğer an yalnızlık, şimdi de enerji dolu, mutlu bir şarkı...

Ya da belki farklı ruh halindeki insanları düşünerek farklı ruh hallerine göre şarkılar bırakıyordu. Çoğuna kendisi denk geldiği için dengesiz bulması normaldi tabii. İzin vermiyordu ki başkaları da faydalansın...

Her zamanki gibi telefonundan şarkıyı açtıktan sonra kağıtla birlikte cebine attı. Ardından ilerlemeye devam etmişti. Eğlenceli bir şarkıydı sözleri gibi, dinlemesi keyif veriyordu. 

Şu an ne yaptığını düşündü. Böyle kalabalık bir yerde kağıdı Felix gördüğüne göre çok kısa bir süre önce buradan geçmiş olmalıydı. Ne yapıyordu şu an? Alışveriş mi yapıyordu? Sadece şarkıyı bırakmaya mı gelmişti? Belki de aynı anda dinliyorlardı şu an bu şarkıyı. Hatta belki biraz önce göz göze gelmişlerdi.

Ama bunların hiçbirini bilemezdi. Büyük ihtimalle asla bilemeyecekti de.

Spotify [chanlix]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin