"ဟား...ဟား..ဟား...
အဲ့ဒီ့ေတာ့Kim Jisoo ေခြးေျပးဝက္ေျပးေျပး
လာခဲ့ရတယ္ေပါ့"
ေသာက္လက္စအေအးခြက္ကိုစားပြဲေပၚျပန္
တင္ကာမိမိကိုေလွာင္ေနသည့္Lisa ကို
Jisoo တစ္ခ်က္ေဆြၾကည့္လိုက္သည္
ထို႔ေနာက္ေကာ္ဖီခြက္ကိုယူလိုက္ၿပီးတစ္ငံု
မေသာက္ခင္
"ေအးပါ..ရယ္ထားပါ..နင့္အလွည့္က်ဘယ္လို
ျဖစ္လာဦးမလဲေစာင့္ၾကည့္ရေသးတာေပါ့"
Lisa ကေတာ့အသံထြက္မလာေတာ့
ေပမယ့္အရယ္မရပ္ေသးအသံတိတ္ႏွင့္
မိမိစိတ္ကိုစြေနေသးသည္
ခဏေနမွ
"ဒါနဲ႔ေမြးေန႔မွာအခုလိုပဲေနေနေတာ့
မွာလားclub ေလးဘာေလးသြားရေအာင္ဟာ
ဒီမွာထိုင္ၿပီးေကာ္ဖီေသာက္ေနတယ္ဆိုတာက
မဟုတ္ေသးပါဘူးပ်င္းစရာႀကီး"
"သြားခ်င္စိတ္မ႐ွိဘူး..စိတ္မပါဘူးျဖစ္ေနတယ္"
Rooftop Cafe ကေနClub ကိုသြားဖို႔လွံု႔ေဆာ္
ေနတဲ့Lisa စကားကိုျငင္းလိုက္သည္
"တခါတေလေတာ့ေမြးေန႔ကိုၾကယ္ေတြၾကည့္
ရင္းကုန္ဆံုးၾကည့္လိုက္တာေပါ့"
"နင္ငါ့အိမ္မွာဘယ္ႏွစ္ရက္ေနဦးမွာလဲ
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ျမန္ျမန္ျပန္ဟာ
ငါလြတ္လြတ္လပ္လပ္မေနရဘူး"
"Yahh...သူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္းကိုငါ့မွာလာေန
စရာနင့္အိမ္ပဲ႐ွိတာ"
"နင့္အဖိုးဝယ္ေပးထားတဲ့အိမ္႐ွိသားပဲအဲ့မွာ
သြားေနပါ့လားငါ့အိမ္ထက္ေတာင္ျပည့္စံုေသး"
"သူ႔ကိုစိတ္ေကာက္ၿပီးအိမ္ေပၚကဆင္းလာပါ
တယ္ဆိုမွဟာသူဝယ္ေပးတဲ့အိမ္မွာသြားေနစရာ
လား"
"နင္လာေနတာကအေၾကာင္းမဟုတ္ဘူး
ေနရင္းထိုင္ရင္းငါပါေစာင့္ၾကည့္ခံေနရတာ
အဆင္မေျပဘူးဟ"
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ဟာခဏေလာက္ေလးပဲထပ္
သည္းခံေပးပါ"
Lisa ကေနာက္ကိုမွီထိုင္ရင္းေျပာလာေတာ့Jisoo
ေတာင္းပန္စကားဆိုလိုက္သည္
သူေျပာတာလဲမွန္ပါသည္
အဖိုးလႊတ္ထားတဲ႔လူေတြကJisoo ေနာက္မွာ
အခ်ိန္တိုင္း႐ွိေနသည္
လြန္ခဲ့တဲ့တပတ္ကေတာ့သူတို႔ကိုမ်က္ေျခဖ်က္
ခဲ့မိတာေၾကာင့္ေသမင္းခံတြင္းထဲေရာက္ေတာ့
မလို႔ပင္
ကံေကာင္း၍အခုခ်ိန္ထိအသက္႐ွဴေနႏိုင္တာ
