ဆရာဝန္ျပန္သြားေတာ့Jisoo ကိုေဆးတိုက္ကာ
အိပ္ယာေပၚလွဲေစလိုက္သည္
Jen အဝတ္ေတြျပန္ခြၽတ္ေနတာေၾကာင့္
"ဆိုင္ကိုမသြားေတာ့ဘူးလား"
Jisoo ကသူမကိုၾကည့္ကာေမးေတာ့Jen
ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ရင္း
"နင့္ကိုဒီလိုပံုနဲ႔ထားခဲ့ၿပီးငါကဆိုင္ကို
စိတ္ခ်လက္ခ်နဲ႔သြားႏိုင္မယ္ထင္လို႔လား"
"ေဆးလဲထိုးၿပီးသြားၿပီစိတ္မပူနဲ႔ေတာ့
သက္သာတယ္"
"မသြားပါဘူးဆိုဘာလဲငါဆိုင္သြားရင္နင္က
ဘယ္သူနဲ႔သြားေတြ႔ဦးမလို႔လဲ"
"မေတြ႔ပါဘူး..ဘယ္သူနဲ႔ေတြ႔ရမွာလဲငါအိပ္ခ်င္
လာၿပီငါ့ကိုစိတ္မပူနဲ႔Arjuma လဲ႐ွိေနတာပဲကို
ဆိုင္ကိုသာသြားပါ"
Jisoo ေစာင္ျခံဳၿပီးမ်က္လံုးေတြကိုမွိတ္လိုက္
ေတာ့Jen သူ႔နားကိုသြားကာကုတင္ေပၚတင္
ပလြဲထိုင္လိုက္ၿပီး
"ငါသြားလို႔တကယ္အဆင္ေျပမွာလား"
"အင္း..."
Jen သူ႔နဖူးကိုတစ္ခ်က္နမ္းကာအက်ႌျပန္ဝတ္
ၿပီးေနာက္အခန္းထဲကထြက္သြားသည္
Jisoo တံခါးပိတ္သံၾကားမွမ်က္လံုးကိုျပန္
ဖြင့္ကာျပံဳးလိုက္သည္
လူကမ်က္ႏွာပင္မသစ္ရေသးတာေၾကာင့္
ကုတင္ေပၚကဆင္းကာအဝတ္ေတြခြၽတ္လိုက္ၿပီး
ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားသည္
ညစာစားခ်ိန္ႏွစ္ေယာက္လံုးအခန္းထဲကထြက္
မလာပဲArjuma ကိုအခန္းထဲပို႔ေပးဖို႔Jen က
ထြက္ေျပာသည္
မနက္ကကိစၥကိုအဖိုးလဲမသိလိုက္ေပ
ထို႔ေၾကာင့္Jen ထြက္လာေတာ့အဖိုးကထမင္း
စားေနရင္းမွ
"သမီးတို႔ဘာလို႔တခါထဲဝင္မစားတာလဲ"
"Jisoo ကအခန္းထဲမွာပဲစားခ်င္တယ္ဆိုလို႔
အဖိုး"
"ဒီကေလးကဘာျဖစ္ရျပန္တာလဲ"
အဖိုးကသူ႔ေျမးအေၾကာင္းကိုသိေနသည့္အလား
ေရရြတ္ေတာ့Jen ကထမင္းစားေနတဲ့Sungchun
ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ
"သမီးကိုစိတ္ေကာက္ေနတာပါအဖိုးစိတ္မပူပါနဲ႔"
"JiJi ကေတာ့ကေလးဆန္ေနတုန္းပဲ"
