Beginning of the end

~4~

"Kahraman mı? Sen mi? Hahaha öz bir villian dan gelen özgünlüğün ile kahraman olabileceğini mi sanıyorsun,daha kontrol bile edemiyorsun önüne gelen herkesin acısını almaya devam edersen kontrolü tamamen kaybedeceğinin farkındasındır umarım"

"Sen öyle san pislik sizi sizin bana verdiğiniz özgünlük ile yeneceğim!"

"Annen ile böyle konuşman çok ayıp"

"Ne sikime konuşuyorsun lan annelik yapmış gibi konuşma bana, her gün her gece her ağladığım zaman yüzüme bile bakmadın tek bildiğin Arata'yı villian yapmaktı beni sürekli kullandınız acınızı almam için oyuncak gibi kullandınız gücümün işe yaramaz olduğunu düşündükten sonra çöp gibi attınız beni."

"Sen benim en büyük projem olacaksın Amaya unutma bunu..."
.
.
.
Ter içinde gözlerimi açınca rüyam -kabus diyelim- yerine karşımda endişe içinde bana bakan kıvırcık ve Arata vardı.

"S-sen iyi misin?!"

"Oh evet sadece bir rüya"

Arata inanmasa bile şuan bunu konuşmak istemediğimi bildiği için uzatmadı.

Oturduğum yerde doğruldum kıvırcık çocuğun kırıklarından eser yoktu kendi yatağının kenarına yaslamış beni izliyordu.

Utanarak yanıma geldi

"B-ben İzuku M-midoriya memnun oldum ve giriş sınavında yaptığın şey için teşekkür ederim."

Lan tipe bak yerim lan ben bunu çok tatlı.

"Bende memnun oldum Midoriya-kun ve lütfen bir daha kendine zarar verecek bir şey yapma,benim gibi olma en azından..."

Son kelimeyi sessizce söylemiştim ona dikkat et diyordum fakat benim halim ondan daha hallice.

"Üzgünüm benim içinde yeni oldu yani eee şey boş ver bir daha olmaması için elimden geleni yapacağım umarım giriş sınavı için istediğin sonucu elde edersin görüşmek üzere"

Aceleyle odadan çıktı.
Geldik zurnanin zart dediği yere:')

"Eve gidiyoruz,dinleniyorsun, dediklerimi ikiletmek yasak,ve ben sana çok güzel bakıyorum anlaşıldı mı?"

Arata'ya karşı gelmek yerine ölmeyi tercih ediyorum. Bu yüzden onu dinliyorum.

"Pekâlâ pekâlâ öyle olsun gidelim şu lanet yerden"

Arata'ya tutunarak yataktan kalktım ve kapıya doğru yürüdüm benim açmama gerek kalmadan kapı açılmıştı.

"Oh hm... şey selam"

Karşımda gergince gülümsemeye çalışan bir çift yorgun göz duruyordu.

"Ah hey selam bir şey mi oldu"

"Hayır yani sana olmuştu bende bakayım dedim nasılsın?".

"Ah teşekkür ederim daha iyiyim sayende yaptıklarını duydum sağol Arata ile eve gidiyoruz"

"Önemli değil yapmam gerekeni yaptım umarım giriş sınavı için istediğin sonucu alırsın"

Gülümseyerek karşılık verdim

"Teşekkür ederim umarım sende hak ettiğini alırsın...eee-"

"Shinsou, Hitoshi Shinsou"

"Tekrar sağol shinsou-kun görüşmek üzere"

"Hı hı"(hı hı ne lan öküz ಠಗಠ)
.
.
.

Eve geldiğimizde ılık bir duş aldım ve tekrar uyudum sınav sonucunu merakla bekliyorum.