UNWANTED HOME

Chapter 29: "Pagnanasa"

Hindi maunawaan ni Lita kung ano ang iisipin at kung ano ba talaga ang nangyayari. Bakit ang daming kabataan sa lugar na iyon kung saan siya dinala ng kanyang kuya Kiko?

Inobserbahan niya ang mga lalaking naroon. Naninigarilyo, nagkakantahan, nagtatawanan, nag-iinuman, at ang isang gawain... Tila di niya alam. May hinihithit ang mga ito sa isang aluminum foil, ang iba naman ay may mga tabletang inilalagay sa kanilang inumin.

"Aba, Kiks! May isang salita ka ha!"

"Talagang dinala mo ang usapan natin ah."

"Wow, pare, talaga palang maganda yang kapatid ko. Huhhh!"

Lalong nailang si Lita nang marinig ang tinig ng mga lalaking iyon mula sa kanilang likuran.

"S'yempre naman. Basta yung ano ko ha." Nakangiting wika ni Kiko.

"Abay oo naman. Basta pahalik d'yan ah. Hahaha!"

Kinilabutan si Lita sa tinurang iyon ng isang matangkad na lalaki na kung makatingin sa kanya ay mula ulo hanggang paa.

"K-kuya Kiko, alis na tayo." Pabulong na saad niya sa kanyang kuya Kiko.

"Ha? Kakarating lang natin alis agad?" Nakasimangot na turan nito.

"Nata..takot ako kuya. Halika na." Sinubukan niyang hilahin ang braso Ng kapatid ngunit may isang lalaki ang humila rito.

"Hi, Lita ganda! Wag kang matakot. Safe ka rito. Hiramin ko muna tong kuya mo ha?" Anang lalaki sabay hila na papalayo sa kanyang kuya Kiko.

"Kuya!!" Tawag-pansin n'ya rito ngunit di manlang lumingon ang tinawag. Sumama ito sa lalaki.

"Relax, Lita. Hindi naman kami nangangain ng tao eh. Nangangagat oo. Rawr!" Malokong saad ni Nilo.

Helpless na yumuko na lamang siya.

"Tara, maupo tayo. Mangangalay ka nyan sa pagtayo, nakasaklay ka pa naman." Turan ng isang lalaki na nagngangalang Raul. Inalalayan siya nito hanggang sa marating nila ang mahabang sofa at duon ay maingat siyang pinaupo.

Kahit paano ay nawala ang takot sa puso ni Lita. Mukhang may isang maayos at matiko kausap sa grupo ng mga lalaking iyon.

Sumunod ang tatlong lalaki at tumabi sa kanila. Mga ilang minutong pinagmasadan lamang siya ng mga ito.

"Lita, ilang taon ka na?" Basag sa katahimikan ni Raul.

"F-Fifteen." Maikling tugon niya.

"Boyfriend meron ka na?" Tanong ng isa. Umiling si Lita.

"Pero nagkaroon ka na?" Muling iling ang itinugon niya.

"Nice Raul! Mukhang di pa nalalawayan yan." Humahalakhak na sabad ng isa. Napakunot naman ang noo ni Lita. Ano ang ibig sabihin nito?

Nakangiting tinitigan siya ni Raul sa mga mata.

"Kung sakali... P'wede ba akong...manligaw?" Wika ni Raul.

Napaangat ng tingin dito si Lita. Ngayon lamang sa tanang buhay niya ang may nagtanong ng ganoon.

"A-ano? P-pero..."

"Pero ano? Pogi naman ako diba?"

"Yownnnn!!! Pogi naman pala eh.." hiyawan muli ang mga lalaki.

"O-oo, pero.. ngayon lang may...nagtanong sa akin niyan at hindi ako.. sanay." Napapayukong wika ni Lita.

Pulang-pula ang kanyang mga pisngi. Inang beses ito na may nagtanong sa kanya ng ganoon. Walang sinuman ang nagnais na manligaw sa kanya noon.

"Ngayon lang? Tamang-tama, ako ang una." Muling nagtawanan ang mga lalaki sa paligid nila.

"Ano, Lita, payag ka na bang ligawan ng kaibigan namin?" Ani Nilo.

"Pero..."

"Ano ba kayo, wag n'yo nga syang madaliin."

"Aba, gentleman naman pala ang tropa naming si Raul eh. Tara tagay para sa pogi points ni Raul! Anang isang lalaki at iniangat ang basong hawak.

"Lita, umiinom ka ba?" Si Nilo.

Umiling si Lita. Umiinom? So alak pala ang iniinom ng mga ito?

"Sus. Dapat uminom ka. Balita namin ngayon ka lang nakalabas ng bahay n'yo eh."

"Oh? Totoo yun ganda? Ano preso ng bahay n'yo? Hahaha." Muli, tawanan ang maririnig.

"K-kasi.." Hindi niya alam kung paano magpapaliwanag.

"Dahil ba rito?" Naramdaman niya ang isang kamay na dumapo sa kanyang kanang hita. Kamay ni Raul.

"T-teka,. Anong---"

"Relax. Alam kong ito ang dahilan ng pagkakakulong mo sa bahay n'yo. Paano ba naputol ang isang binti mong ito, Lita?" Tanong ni Raul. Natahimik ang lahat.

Nakaramdam naman ng labis na pagkapahiya at panliliit sa sarili si Lita.

"Ayos lang yan, Lita. Hindi mahalaga ang binti. Ang mahalaga ang mukha." Sabay kindat na turan ni Raul habang titig na titig sa kanyang magandang mukha.

"Oh, baka matunaw si Lita. Shot muna mga pre!" Anang isa. Nag-toast ang mga iyon at nilagok ang alak sa kani-kanilang kopita.

"Ang ganda mo, Lita. Ang sarap titigan ng mukha mo." Maya-maya'y bulong ni Raul sa bandang tainga ni Lita.

Naamoy niya ang amoy alak nitong hininga na humaplos sa namumula niyang pisngi. Unang beses din iyon na may pumuri sa kanya. Bukod sa kanyang ina at mga kapatid.

"Baka hinahintay ka roon ni Kiko, Lita. Tara, puntahan natin." Ani Raul.

"S-saan?"

"Doon, sa banda roon. Halika."

Iginiya siyang makatayo ni Raul. Naghiyawang muli ang mga kalalakihang naroon at sinundan sila ng tingin habang papalayo. Mabagal ang paglalakad ni Lita sapagkat nakasaklay ngunit inaalalayan naman siya ni Raul.

Habang naglalakad ay naramdaman niya ang pagdapo ng palad ni Raul sa kanyang baywang. Alam naman niyang dala lamang iyon ng pag-alalay nito subalit nagulat siya sa biglang pagpisil nito roon.

"N-nasaan si Kuya Kiko? B-bakit.. dito?" Takang tanong ni Lita nang dalhin siya ni Raul sa isang madilim na silid na naroon. Ngunit wala Naman iyong pinto, at wala ring mga tao.

Hindi sumagot si Raul. Mula sa pagkakaakbay ay kinuha nito ang saklay niya ay isinandal iyon sa pader.

"R-Raul.. nasaan si---" natigil ang pagsasalita niya sa biglang pagbuhat nito sa kanya.

Napahiyaw siya at hindi malaman ang gagawin.

"Relax ka lang, Lita. Iuupo lang Lita rito. Nakakapagod tumayo hindi ba? Dito muna tayo habang wala pa ang kuya Kiko mo."

Pagkatapos siyang iupo nito sa pang-isahang upuan ay tumabi Naman ito sa kanya. Nailang siya sapagkat masikip at nakadikit na ang katawan nito sa kanya.

"Lita... Ang ganda mo talaga." Bulong nito habang ang paningin ay gumagapang mula sa kanyang mukha pababa.

Nakaramdam ng kilabot si Lita nang ang paningin nito ay dumapo sa kanyang dibdib.

"P-pwede bang...tawagin mo na s-si kuya Kiko? Kailangan na naming umuwi." Nauutal napakiusap niya.

Ang kilabot ay gumagapang sa kanyang buong katawan. Tila nag-aapoy ang mga mata nitong nakatitig sa kanya. Tinging nag-uumapaw sa pagnanasa.

"Wag ka magmadali, Lita. Busy pa ang kuya Kiko mo. Maglaro na muna tayo ha." Nanlaki ang mga mata ni Lita sa sinabing iyon ng lalaki.

Itutuloy...