Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jaehyun, karşısında oturan üç kıza baktı. Liseden arkadaşı Lalisa onu buraya çağırmıştı fakat karşısında beklediğinin aksine Lalisa değil, üç tane ruh hastası oturuyordu.
Chaeyoung ellerini birleştirip masaya koydu. "Şimdi bana bak. Kendini sorguda gibi hisset, tamam mı?"
Jaehyun gözlerini devirdi. "Hanginiz Lalisa'dan bunu istedi? Karşıma üç tane ruh hastasını koyacak biri değil, onu bilirim."
Sooyoung sağ elini yüzüğünü göstermek istercesine çenesine götürdü. "Ya, öyle mi? Nasıl bilirsin Lalisa'yı?"
"İyi bilirim, sözlerim gayet anlaşılır." Kaşlarını çattı ve kollarını göğsünün altında bağladı.
Sooyoung güldü ve gözlerini devirdi. "Canım sevgilim, nasıl da iyi birisi işte. Ben sevgilisiyim, övünmek gibi olmasın. Hatta bana yüzük bile aldı."
Jaehyun kafasını salladı. "Beni aydınlattığın için teşekkür ederim. Zaten geldiğinden beri yüzüğünü gözüme hiç sokmuyordun. Hayatım ciddi oranda değişti bu bilgiyle." Kahvesinden bir yudum aldıktan sonra kaşlarını kaldırdı. "Acaba Lalisa bir ruh hastasına yüzük aldığını biliyor mudur?"
Jihyo elini yumruk yapıp havaya kaldırdı ve tehditkar bir şekilde sırıttı. "Kızlarıma ve bana bir daha ruh hastası dersen yumruğu suratına yersin oscar ödüllü oyuncu."
"Oscar ödüllü oyuncu mu? Arkadaşın hakkında konuşuyorsun sanırım."
Göz ucuyla Chaeyoung'u işaret ettiğinde Chaeyoung gözlerini kıstı. "Beni renkli gördüğünü belli et diye neon yeşili bir hoodie ile oturuyorum, sence oscar ödüllü oyuncumuz kim? Jihyo'dan önce benim yumruğumu yüzünün ortasına yiyeceksin."
Jihyo dudağını ısırıp geriye yaslandı. "İşte benim kızım." diye mırıldanıp sıcak çikolatasını ağzına götürdü. Tanıştıklarından beri sürekli sıcak çikolata içerlerdi, bir kere bile kahve içtiklerini hatırlamıyorlardı.
"Siz bana oyun mu oynuyorsunuz, ya da deneğiniz falan mıyım? Bir insanı ne kadar sürede kendimiz gibi ruh hastası yaparız veya bir insan ne kadar sürede çıldırır adlı deneylerden birinin ilk deneği olabileceğim düşüncesi her saniye kafamda dolaşıyor."
Chaeyoung nefesini dışarıya verdikten sonra gözlerini devirdi. "Bak, dalga geçmiyorum. Son derece ciddiyim ve buraya konuşmaya geldim."
Jaehyun kızların suratlarına teker teker baktı. Hani suratına bakınca narin bir prenses havası alıyorum diyeceğiniz tipler vardır ya, işte onlar o tip kızlardandı. Fakat şu an sinirli ve ciddi olmaya çalıştıkları için fazla komik duruyorlardı. Jaehyun kendini tutamayarak gülmeye başladı.
Sooyoung'un sinirleri bozulmuş olacak ki masanın üzerinde duran dekoratif vazoyu eline aldı. "Kafana geçiririm bunu, kes gülmeyi."
"Pardon tutamadım kendimi. Tamam, devam etmeye çalışacağım."
Derin bir nefes aldıktan sonra konuşmaya devam etti. "Sen ciddi bir konuşma yapmaya her zaman arkadaşlarınla mı gidersin?" Aslında bunu demeye çalışsa da durmadan gülmesi ile ne dediği anlaşılmıyordu.
Chaeyoung yüzünü buruşturdu ve sağ kaşını kaldırdı. "Ha?"
Jaehyun bu sefer resmen kahkahalar atarken kızlar birbirlerine anlamsız bir şekilde bakmaya başladılar.
"Neden sığır gibi hangırdıyorsun? Sığır çiftliğinden mi geldin?" Chaeyoung'un gerçekten sorduğu soru ile bu sefer daha şiddetli kahkaha atmaya başlamıştı.
Tüm kafe müşterileri hayretler içerisinde kendi masalarına döndüklerinde üçü de olayla alakaları yokmuş gibi davranmaya başladılar.
"Özür dilerim. Ben sadece..." Üçü aynı anda dikkatlerini tekrardan Jaehyun'a verdi. "Siz ne kadar komik olduğunuzun farkında mısınız? Kan davası peşinde koşan aşiret aileleri gibisiniz."
"Tamam, yeter artık." Chaeyoung elini sertçe masaya vurduğunda tamamen kendine gelmişti. "Beni neden görmezden geldiğini açıkça söylemeni istiyorum, ben dalga geçmeye gelmedim."
Jaehyun bu sefer gerçekten ciddi kalmak istiyordu. Bu ruh hastasına istediğini vereceğim diye içinden geçirdi.
İşaret parmağını Chaeyoung'un masada duran elinde gezdirmeye ve çapkın bir şekilde gülümsemeye başladı. "Gerçekten bilmek istiyor musun? Duyguların incinecek olsa bile mi?"
Chaeyoung kaşlarını çatıp kafasını aşağı yukarı salladı. O kadar sinirlennişti ki Jaehyun'un elinin üzerinde gezen parmağını fark etmemişti bile.
"Bence arkadaşlarının yanında söylemem senin için biraz ağır olur."
Sooyoung ve Jihyo'nun gözleri birbirleri ile buluştuğunda gerilerek kıpraştılar. Chaeyoung surat ifadesini korumaya devam ediyordu. "Söyle."
Jaehyun sandalyesini ittirdi ve yerinden kalkıp Chaeyoung'un önünde durdu. Yüzünde pis bir sırıtış ile sandalyesinin kollarını tutup kendine çevirdi. Yüzleri fazla yakın duruyordu, hatta Chaeyoung'un gergin bir şekilde aldığı nefeslerini yüzünde hissedebiliyordu.
Sağ elini Chaeyoung'un omzundan düşen bir tutam saça attı ve parmağına dolaşmaya başladı. Gece kulüplerinden çıkmayan flörtöz çapkınlar gibi davranmaya çalışmak onu zorluyordu.
Parmağına doladığı saçı gözleriyle takip ederken, gözlerini birden Chaeyoung'un gözlerine çıkarttı. "Gerçek şu, çekici değilsin ve ben çekici kadınlardan hoşlanırım. İki metre öteden çilek kokusu aldığım kızlar bana çekici gelmiyor. Ayrıca güzel olmadığın için seni umursamadığımı düşünüyorsun. Haklısın, güzel değilsin. Yeterli olmuştur umarım."
Chaeyoung sinirden kızarırken, Jaehyun onları şok içinde izleyen Jihyo ve Sooyoung'a döndü. "Lalisa'ya benim yerime selam söylersiniz."
Ağır bir şekilde oradan uzaklaşırken gözlerini yukarı kaldırdı. "Tanrım, yalan söylediğim için çok üzgünüm ama bu ruh hastaları başka türlü peşimi bırakmayacaktı."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
beşinci ve altıncı sınıfta arkadaşlarımla defter alıp yazdığım asla gerçekleşmeyecek hayallerle dolu o saçma kitaplara benzedi bu ne amk cidden
neyse cringe olan varsa özür dilerim çünkü ben aşşşırı cringe oldum hatta şu an gülğyorumOWJDPWJDLEİWŞDL
