Dit verhaal gaat over Milou en de bankzitters, lees de intro voor iets meer info.
⚠️TW⚠️
Scheldwoorden, depressie, selfharm, suïcidale gedachten en mishandeling
Ik zit midden in een paniekaanval als Koen ineens binnen komt. "Oh kut, wacht" Ik hoor dat hij Rob roept. 2 seconden laten voel ik Rob zijn armen om me heen. "Shhhh, komt goed schatje" "Ik krijg bijna geen adem Rob" "Ontspan je, ga rechtop zitten, leg je hoofd in je nek en adem met mij mee" Ik hoor hem diep inademen en langzaam uitademen, ik doe hem na. Na 2 minuten rustig ademen en naar Rob luisteren voel ik me wel weer een beetje oke. "KOEN, haal even wat water voor Milou!" Roept Rob Een paar seconden later krijg ik water van Koen. Ik drink voorzichtig een paar kleine slokjes. "Wat was er schatje?" Vraagt Rob met een lieve en zachte stem "Ik kreeg angst door de drank die vanavond aanwezig is.." "hoezo?" Ik kijk even om me heen om te kijken of er niemand anders is "Mn ouders-" Ik voel dat ik weer moet huilen, Rob neemt me weer in zijn armen. Zodra ik niet meer hoef te huilen ga ik verder met mijn verhaal. "Mijn ouders dronken elke dag, elke dag waren ze dronken. Elke keer als ze dronken waren werden ze agressief en dat reageerden ze af op mij... ik werd mishandeld door mn eigen ouders... sindsdien heb ik eigenlijk een trauma aan dronken mensen.. ook ben ik op straat a.. aan.. *aangeraakt* door dronken mannen en..." Ik begin weer te huilen. Het voelt goed om het eindelijk tegen iemand te kunnen vertellen. Het voelt goed om eindelijk iemand te hebben die om me geeft. "Omg..." is het enige wat Rob uit kan brengen. Ik voel dat de knuffel steviger word, ook voel ik een kusje op mn hoofd. "Is dat waarom je... waarom je.." "Ja dat is waarom ik het niet meer zag zitten allemaal, alleen maar om mn ouders. Ik had letterlijk niemand die om me gaf.." "Nu heb je wel iemand die om je geeft" ik kijk hem aan en voel een glimlach op mn gezicht komen. Ik kan me niet meer inhouden en geef hem een kus. Ik voel dat ik rood word. "Hey tomaatje, ik hou van je" Ik voel mn glimlach nog groter worden. Nu is het Rob zijn beurt om mij een kus te geven. Ik knuffel hem en voel ineens dat ik heel moe ben, die paniekaanvallen zijn vermoeiend man. Het duurt maar een paar minuten voordat ik in slaap val, het is pas 5 uur smiddags maar toch slaap ik.
POV Rob:
Ik merk dat Milou in slaap is gevallen in mn armen, ik kan het niet laten om haar een kusje op haar voorhoofd te geven. Ik voel een hele grote glimlach op mn gezicht.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Matthy komt binnen en meteen hoor ik een zucht. "Is het weer zo ver?" "Jonge hou je bek, ze heeft net een paniekaanval gehad door dat feest van vanavond en toen is ze in slaap gevallen" "Wacht, een paniekaanval? Ze vond het toch goed?" "Dat zei ze vanmiddag ja maar ik weet nu de reden en ik snap dat ze toen geen nee wilde zeggen" "Maar wat gaan we nou doen dan? De meiden zijn er al over een kwartier" "Ik blijf hier op mn kamer met Milou zo lang ze slaapt, als ze wakker is vraag ik wel wat zij het liefste wil en dan geef ik het wel door" "Dus het kan door gaan?" "Wat mij betreft wel" "Yesss" Matthy loopt blij de kamer uit. Ik pak mijn telefoon erbij en ga een beetje door mn insta heen. Ik kijk een beetje naar mn dm's. Heel veel reacties op mn story zo te zien, ik open er een en zie meteen 'wie is dat meisje op de achtergrond? En waarom heeft ze jouw trui aan, is ze je vriendin?' 'Huh, staat milou op mn story?' Denk ik, ik klik de story aan en zie inderdaad dat Milou op de achtergrond te zien is. Ik besluit de dm's te skippen, wat zou ik ook moeten reageren? Ik bedoel, ze is niet mn vriendin maar ik denk binnenkort wel dus als ik nu nee zeg en over een paar dagen bekend maak dat ze mn vriendin is is het ook raar. Ik merk dat Milou wakker word. Ik kijk naar de tijd, 17:10. De meiden komen over 5 minuten. "Was je zo moe?" "Ja.. paniekaanvallen zijn vermoeiend" "Ey uhmm, ff een vraagje. De meiden voor het feestje komen over 5 minuten, wat wil jij? Hier blijven of wil je ergens anders heen?" "Kunnen we misschien buiten een rondje gaan lopen?" "Ja tuurlijk" Ik trek mijn schoenen aan en zie dat Milou een warme trui uit mn kast haalt. Ze doet hem aan en doet haar haar in een messy bun. 'Damn she's cuteee' denk ik. Ze pakt een broek die Matthy gister voor haar had gepakt. Ze doet haar schoenen aan en wil haar jas aan doen. "Nee je gaat niet dat dunne jasje aan doen" ik pak een van mijn jassen en geef hem aan haar, voor mezelf pak ik een andere jas. Ik geef door aan Matthy dat we naar buiten gaan en dan lopen we de deur uit. Ik heb mijn handen in mn jaszak maar ik merk dat Milou mn hand wil pakken. Ik haal mn hand uit mn zak en pak haar hand, ik kijk haar aan zie weer die lieve glimlach. "Heel veel fans dachten trouwens dat je mn vriendin was door mn story" "Huh welke story?" Ik pak mn telefoon erbij en laat de story zien. Daarna laat ik een paar dm's zien die ik had gekregen. Ze moet lachen. "Ik ben je vriendin nog niet nee" "NOG niet zei je?" "Ja, NOG niet" Ik begin te lachen en hoor dat Milou ook moet lachen. We lopen ongeveer een half uurtje buiten. "Uhh, misschien kunnen we wel naar het feestje.. ik wil het wel proberen, zolang jij bij me blijft.." "Ja, weet je het zeker? En tuurlijk blijf ik bij je" "Ja ik weet het zeker, ik wil het wel proberen" "Oke, dan gaan we nu terug naar huis" We lopen weer terug naar huis, als ik de deur open doen voel ik dat Milou me steviger vast houdt.
