Kabanata 20: Gabi
"Oh, why are you still awake?" I asked,
"I'm still awake, kasi ang likot-likot mo sa bed. Is there anything that bothers you this time around, mahal?"
"Nothing, tungkol lang naman sa trabaho 'tong nasa isip ko. Mabuti pa't matulog ka na d'yan, susunod rin naman na ako."
"Are you sure? Base sa pagmumukha mo, seems like hindi 'yan ang iniisip mo. 'Di ba?" Usisa naman nito matapos sa naging sagot ko.
"Tch. Syempre, mali ka. Ano pa bang sasagi sa isip ko sa mga oras na 'to? Tingin mo?"
"Aba, I don't know. I'm asking you pa nga eh." She replied. She sounded a bit annoyed.
"Minsan ka na nga lang naglalambing eh, madalas ka pang gan'yan." I rubbed her hair at ngumiti ako.
"Huh? I was just saying. Hindi ako galit, matulog ka na nga."
"Not yet. Magkakape lang ako at gagawin 'yung naiwan kong trabaho. Saranghae." At tumungo na muli ako doon sa mesa ko.
"It's not good to stay up late, right? Matulog ka na."
"That's what are kids told to do so, mahal." I replied.
"Fine, basta pagkatapos mo d'yan. You'll sleep right away, understood?" Bilin naman nito sa akin,
"Tch. Sheesh! Okay, okay. Di na ako bata para bantayan mo pa." I murmured,
"What were you saying?" Aniya,
"Huh? Wala naman akong sinabi. Sabi ko, oo matutulog na rin ako after this. Saranghae!" Paglapit ko at paghawak sa mga pisngi nito, sunod na hinalikan ang kanyang labi.
"Okay, sleep well." Nakasimangot naman nitong tugon,
"I'm not sleeping yet..." I replied,
"Sleep well... later. Okay na?"
"May dalaw ka ba?" Pabiro ko namang tanong,
"Hindi ka siguro nangingialam sa mga gamit ko sa kwarto natin ano?"
"I do fix your things. Pero what do you mean by mangialam? Hindi ko naman talaga pinakikialaman ang hearing aids mo."
"Are you sure?" She moved near to me and embraced me. "Okay then, I just thought na pinakikialaman mo mga gamit ko."
"C'mon, please refrain from thinking too much. Hindi mo kailangan ma-stress kasi nandito ako, nandito ako na syempre... kailangan mo." I replied, sabay hagod sa likod nito.
"Oh okay..." Halik nito sa labi ko, "Sleep na us, can we?" Pag-aaya naman nito sa akin.
"I can't sleep, I'll have to finish these first. Matatapos na rin naman ako." I replied.
"Okay, then tabihan mo na ako pagtapos mo d'yan sa iniwang work sa'yo ha?"
"Yes, I will. Good night ulit." I kissed her on the forehead.
Bumalik na ding umupo sa harap ng kompyuter,
"Oh fuck, andami-dami ko pang titignan rito. Ang gulo-gulo pa ng pagkaka-ayos. Everything written in this one are all of my resources pero sana naman inayos din kahit konti para ganahan din ako sa pagre-review."
Nang tinamad akong i-review ang gulo-gulong mga papel na iyon. I left it to Mema's, sending it through her e-mail nang mahanap ko ang soft copies ng mga iyon sa akin. Quote,
"Good evening. Sorry if I left these papers unfinished, biglaan akong tinamad na gawin ang mga ito. Can you do this with yourself? Ia-update ko nalang ang papa mo right away."
YOU ARE READING
Ears and Rhymes
RomanceCrux Ion Jimenez is the impish, audacious, yet the most dedicated guy in Corrales. Bagamat nanggaling sa isang respetadong pamilya, hindi nito piniling sumunod sa kani-kanilang mga yapak. Instead, he isolated himself from them his whole life. Hopin...