She's hiding the Mafia Kings Twin's✓ (EDITING)

Chapter 26

Chapter 26

Zoey PoV

"You're lying!" hindi ko matanggap ang naririnig!

Binigyan lamang ako ni Jasmine ng isang malungkot na ngiti. "Alam kong hindi kapanipaniwala na buntis ako pero 'yun ang totoo, buntis ako at siya ang ama"

"Maybe he is a mafia or whatever but telling me that you're pregnant with his child..." umiling ako, feeling this emotional pain is just like being tortured alive!

"Oo nag papanggap lang kami nuon, pero hindi mo ba na nakukuha ang punto? Sa anim na taon na magkasama kaming dalawa talaga bang 'Walang nangyari?" she said making some sense out of me.

Tama siya...sa anim na taon na magkasama silang dalawa talaga bang walang nangyari? but shit! Putangina jadison!

"I am three months pregnant at ikaw? Mag-iisang buwan palang kayo sinagot mo na 'yung alok niyang magpakasal!? pero ako tung simula bata palang kami ay mahal na siya! bakit hindi ako ang inalokan ng kasal! It's so unfair!" she stared at me with teary eye's with all plea which I couldn't match her gaze any longer "please magparaya ka. May anak nga kayo at kasama nila si Jadison pero paano naman ang anak ko!?"

"Nagsisinungaling ka lang!" tinakpan ko ang aking tenga.

Ayaw ko siyang pakinggan pero naririnig ko pa siya! I don't wanna believe at her lies but I just can't help but to realize. Shes stating facts and I'm here being a bitch not accepting the truth!

"Tanggap ko siya! ikaw tanggap mo ba kung anong klasse tao si Jadison? Eh hindi mo nga kilala ang totoong siya! because can't you see? hindi niya sinasabi sayo kasi 'Panandalian ka lamang niya! Hindi ka niya mahal."

I don't wanna listen anymore I can't stand this! Akmang aalis ako ng marinig ko siyang sumigaw sa sakit. Bumaling ako ulit sakanya kahit galit at inis ko ay nawala dahil sa nakitang dugong dumadaloy pababa sakanya binti. Dinaluhan ko siya at hinawakan ang kanyang braso bilang pagsupporta. She cried at tinanggap ang aking tulong.

She really is pregnant!

"Please dalhin mo ako sa hospital, I don't wanna lose Jadison's child!"

Tutulongan ko talaga siya dahil kapatid ng mga anak ko ang dinadala niya, pero kahit naman sino ay tutulongan ko sa ganitong sitwasyon. Madali akong pumara ng taxi at isinakay siya. Mas lalo siyang umiyak at natakot sa sariling niyang dugo. Dumating kami sa hospital at isinugod siya sa loob ng ER. Habang ako nandito at nakaupo. Hindi parin naalis sa aking isipan ang nalaman. Nanglalaki ang aking mga mata habang nakikita ang sariling kamay na may dugo. This is the second time, una ang dugo ni Jadison Ngayon...I shut my eyes and tried wiping it all off. I couldn't stand saying the right words!

Tulala ang aking masasabi sa sarili habang hinuhugasan ko ang aking mga kamay. Nasa comfort room ako, I look at my reflection. This is me? I look depressed. Lumipat ang aking mata sa singsing n nabahiran ng dugo dahilan upang mas lalo akong umiyak.

Nanginginig ang aking mga labi habang nakatingin sa sarili repleksiyon. Umiyak nanaman ako. Akala ko sasaya nako pero ano 'to? Ang gusto ko lang naman ay ang magmahal at ang mahalin at buohin ang pamilya namin, pero may hahadlang talaga sa kaligayahan ng bawat tao. We met while I'm drunk, my first was a painful memory. Didn't thought this day will be the most painful one.

My pockett vibrate. Kinuha ko ang aking telepono at binasa ang kung sinong nag message. My anger increase more when I read his name. He should be here with jasmine. Hindi niya dapat ulit abandonahin ang responsibilidad niya katulad ng ginawa niya sa akin.

Awtomatiko akong napatayo nang makita si Jadison. He is wearing his formal suit while trying to button up. Nagtagis bagang ko nang lumapit siya sa aking kinaruruonan ay lumipad ang aking palad sakanyang pisnge.

"Paano mo nagawa sa akin 'to!?" I hissed but clear enough for him to heart it.

Nasa emergency hallway kami pareho habang nakatayo. Lumabas nanaman ang trayfor kong mga luha. He tried reaching me but I push him. I don't know where he get his thick face at may gana pa siyang harapin ako. Bugbug sarado na ang puso ko at heto ang lalaking dahilan, ang lalaking minsan akong sinaktan, pero napatawad ko. Hindi ko inaakala sa pangalawang pagkakataon gagawin niya ulit sa akin! I am such fool!

"May mga sekreto kang hindi ko alam pero alam niya? Alam mo ba kung anong klasseng sakit ang nararamdaman ko ngayon!? Na mas alam niya ang tungkol sa buhay mo kesa sa akin na ikakasal sayo!"

He looked at me ang mga mata niyang nanghihingi ng tawad pero pumikit ako. Hindi ako marurupok dahil lang sa mga mata niya! I get it, he's a Mafia. I know im inlove with a bad man. It should be a sin loving him but loving that sin made me even want to have him more. Call me an idiot for loving the wrong one, but falling for him was like paradise and I'm leaving that paradise today.

The agony of being hurt and my heart getting crushed into pieces. I am done with the pain. I took off the engagement ring. Hinawakan ko ang kanyang kamay at inilagay sakanyang palad. I don't need this, jasmine needed it more than I do.

"Malapit ka na ulit maging ama," he looked at me, both confused.

"What are you talking about?" malambing na may pinaghalong nalilito ang kanyang tanong.

Why can't he stop lying for a damn minute!? Inirapan ko lang siya at tumalikod ako at upang maglakad paalis. Akmang susundan niya ako nang biglang dumating 'yung doctor.

"Sino ang---"

"He's the father doc." Jadison look confused and at the same time I saw burning frustration in his eyes.

"Oh, The baby's fine, Na stress ang mother."

That's good to hear but I know I'm not needed here. "Aalis na ako at sana wa'g mo akong sundan"

Hindi niya ako sinundan katulad ng aking sinabi. Una ay nasaktan ako pero unti-unti ay natatanggap ko na hanggang duon nalang siguro kami, pero salamat kahit sa panandalian na kasama kita naging masaya ako, kami ng mga anak mo. I am packing my clothes and my daughters too. Tinawagan ko na si Tita Yrella at tinatanggap ang offer. "Mommy, saan po ba tayo pupunta?"

Huminga ako ng malalim dahil sa ayaw kong umiyak lalo na't kaharap ko ang aking mga anak ko. "May pupuntahan tayo, It is a colorful festival, Magugustohan ninyo duon."

I wanna take a break, I don't wanna see their father yet. Sariwa pa ang sakit at naalala ko pa ang nalaman, baka sakaling malimutan ko ang ginawa niya. There is always the end of each happiness I felt and maybe this is where it ends. Good bye jadison.