Mazikein the Virgin

Chapter Six

•°•°•°•°•°•

Entry 97: Library

Dahan-dahang bumaba si haring-araw. I need to put the books back in their proper shelving.

This day is very unusual. Meron kasing estudyante ang gumamit ng libro mula sa pinakadulo ng library. It's a book about Erotic Sciences. Malamang ay galing sa physical therapists classes ang gumamit nito.

"Ehem."

Napapikit ako sa gulat. I even let go of the book I was holding. Sino ba itong nanggugulat?

"Dean, ikaw pala." Instead of answering me, his eyes made a beeline on the open book that just fell.

"Are you reading Kamasutra, Ms. Pakangkang?"

Tumingin na siya sakin and his gaze manage to melt me. Parang natutunaw na kandila sa init ng apoy. Tila nakatulong pa ang papalubog na araw sa mood.

"No. Nagbabalik ako ng libro ng mga estudyante," I awkwardly stated. He just grinned at me as if thinking something so different.

"Tell me, what do you think of that position?"

The woman on the picture was pressed against the wall habang buhat-buhat naman ng isang maskuladong lalaki. They are having their intercourse while standing. Stand and Deliver.

Honestly, wala akong masyadong alam sa ganitong bagay. But talking about these things makes me feel hot.

"Okay naman. Kaso parang ang hirap, lalo na kapag mabigay yung babae."

Akmang pupulutin ko na yung libro at ibabalik ng kunin din niya ito. Our hands met in contact. The atmosphere is getting awkward for me. Pero halatang nag-eenjoy siya sa ginagawa niya sakin.

He took a step forward and towered over me. Masyado na akong naiipit sa gitna ng mataas na book shelf at ng matipunong katawan ng lalaking nasa harap ko.

He smell of mint and oak na mas lalong nagpapagwapo sa kanya. Ano ba itong napasok ko? Ni hindi ko nga alam kung humihinga pa ba ako.

Still pressing me against the shelf, "Try it with me, Ms. Pakangkang. Tingnan natin kung masarap nga."

"Ha?"

Hindi ko man lang namalayan na naisandal na pala niya ako sa pinaka malapit na dingding. His iron clad arms held me in place habang ang kanyang mga labi ay naglalakbay sa aking mga leeg.

All this sensation is new to me.

"You are stiff. Relax, baby."

As what he said, I took a deep breath before he kiss me on my lips. Electric current flooded my body. It was wild and hot.

I was blinded by sensation to the point na hindi ko na namalayan kung saan naglalaro ang kanyang mga daliri.

"Ahhh," I gasped in utter shock.

His thick length relaxes just over my wetness. "Never thought you'd be this wild, Ms. Pakangkang."

"Dean, a-anong ginagawa mo sakin?"

"I'm pleasuring you, baby."

With that, he fully entered me in sweet assault.

•°•°•°•°•°•°

"Maze, ano ba yang sinusulat mo at hindi mo ako pinapansin?"

She quickly closed her white notebook bago pa ito tuluyang masilip ng kaibigan. Sobrang bilis ng pagpintig ng kanyang puso. Aatakihin na yata siya sa puso sa sobrang bilis.

"A-ano, Art, kanina ka pa ba jan?" Hindi siya mapakali. Ano nalang mangyayari kung nabasa pala nito yung mga sinulat niya?

"Oo kanina pa ako salita ng salita pero hindi mo naman ako pinapansin. Mas mahalaga pa ba yang report na sinusulat mo kesa sa problema ko?"

Agad naman siyang napahinga ng maluwag sa sinabi ng kaibigan. She dodn't even notice na nandito na pala ito kanina pa. She was so engrossed with her writings.

"Teka nga, back to the start ang kwento dali at makikinig na ako."

Sinamaan naman siya nito ng tingin pero nagkuwento parin sa huli. "Wala kasi akong nahiraman ng pera. Actually, hindi talaga ako nag-attempt manghiram kasi nahihiya ako. Ikaw nalang ang pag-asa ko Mazy."

"Ano namang gusto mong gawin ko aber?"

"Pautangin mo ako."

Nakakapangsisi tuloy na kinuha pa niya ang limang daan sa wallet nito. Tatlong libo pa yata ang malalagas sa kanya ngayon eh.

"Art, alam mo namang nagpadala na ako kanila mama sa probinsya. Wala na din akong pera na maipapahiram."

"Hindi mo ako pwedeng pabayaang tumira sa kalsada."

"Edi makitulog ka sa pinsan mo." Pinsan mong hot. Chareng!

"Malalaman ng magulang ko na naghihirap na ako. Alam mo namang kanila tita parin nakatira si Nacho."

Sabay naman silang napatahimik at napaisip. Ano nga bang pwede nilang gawin para may ipang bayad kay Manang Biday?

"Alam ko na!"

"Anong plano mo?"

"Ibugaw kaya kita mamayang gabi para may ipang bayad na ako." Isang malakas na batok naman ang natamo nito. Ibugaw ba naman daw siya.

"Kahit ipakto hindi papatol sakin."

Sabay silang natawa sa sinabi niya. Sa pagkamanang ba naman niya ay imposibleng may papatol sa kanya.

"Doon nalang ako titira sa apartment mo. Para sa susunod na buwan hati na tayo sa renta."

"Maze, sige na please. Hindi naman ako masamang kasama sa bahay. Marunong ako magluto at maglinis ng bahay 'no."

"Arturo, hindi nga pwede. Anong style ba natin, magkalive-in?"

Hanggang ngayon naglalakad nalang sila pauwi ay hindi parin natigil ang bangayan nila. Art wants to live with her. Tapos papakiusapan nalang nito si Manang Biday na sa susunod na sweldo nalang ang buong bayad niya sa ngayong buwan.

Okay din siya para one-five nalang ang babayaran niya sa susunod na upa. Pero kasi ang sagwa lang. lalaki parin naman si Arturo at pinalaki siyang dalagang pilipina ng kanyang nanay Maria at tatay Jose.

"Asan na ang bayad mo, Arturo?" Sigaw na bunga ni Manang Biday ng makalapit sila sa apartment building.

"Ah, eh manang hindi po ako nakahiram. Gipit din daw sila. Hindi pa talaga pwedeng sa susunod nalang na sweldo?"

"Hoy Arturo, hindi ito orphanage na libre a patira ha. Magbayad ka ngayon o lilipat ka. Pili!"

Mahigpit naman siyang hinawakan sa kamay ng kinakabahang kaibigan. Medyo naaawa na din siya dito eh. Kaso kasalanan din naman nito at hindi ito marunong humawak ng pera.

"Tama ka manang Biday. Lilipat na po ako sa apartment ni Maze."

"What?"

"Ano?"