Met een glimlach van oor tot oor open ik de voordeur. Het is inmiddels vijf uur in de middag, en pikdonker. Kevin heeft mij een eind verderop van huis afgezet en groette mij met een tedere kus op mijn voorhoofd. Ik voel me abnormaal gelukkig en zweef op de hoogste wolken.
"Chavelly?" Hoor ik vanuit de woonkamer, niet mijn vaders stem. Oom Stanley. "Ja, oom Stanley?" Antwoord ik. "Hoe laat was je vrij?" Vraagt hij streng. "Half vijf!" Ik zucht zachtjes en roep: "Ik ga douchen!" Zonder gehoor te geven aan wat hij verder te zeggen heeft loop ik de badkamer in. Ik ben moe, en voel me nog steeds een beetje sloom. Ik werp een blik in de spiegel en zie dat mijn ogen een beetje rood zijn geworden door het roken, desondanks de rode ogen zie ik er sexy uit? Mijn krullen zitten verwilderd, maar nog steeds perfect, mijn neus en wangen zijn rood wat mij verbaast vanwege mijn bruine huid. Wanneer ik in die spiegel kijk, zie ik mijn moeder. Exact dezelfde grote bruine ogen, en kleine brede neus, bedroefd kijk ik weg van de spiegel en draai de badkamerdeur op slot.
De douche warmt mijn koude lichaam op en ik geniet van het warme water. Mijn gedachten dwalen al snel af naar vanmiddag. Alhoewel ik een aantal lessen heb gemist vandaag, was on afspraakje zeker het spijbelen waard. Ik wil Kevin zo snel mogelijk weer zien. Kelly is niet de juiste persoon voor hem en Kevin zal haar binnenkort verlaten voor mij, zei hij. Het was er erg lief dat hij dat zei, maar iets aan die uitspraak zit mij niet lekker. Alhoewel ik Kelly niet mag wil ik haar relatie niet willens en wetens verpesten, ik weet veel beter. Zij verdient hem niet, Kevin vertelde het zelf nog. Na een poosje draai ik de douchekraan dicht, wikkel een handdoek om mijn lichaam en verlaat de badkamer.
Mijn hart slaat een slag over wanneer ik de deur open. "Sorry, sorry ik wou je niet laten schrikken meisje." Zegt oom Stanley quasi geschrokken. "Het duurde nogal lang, ik vroeg me af of het wel goed met je ging daarbinnen." Vervolgt hij zijn zin. "I-is niet erg." Stotter ik en probeer mezelf langs hem te wurmen. Stanley laat mij er niet langs en zegt: "Laat me je even bekijken." Hij legt zijn hand op mijn blote bovenarm en kijkt bezorgd. "Gaat het wel met je?" Ik knik snel, in de hoop dat hij snel uit de weg gaat, maar dat doet hij niet. Hij wrijft met hongerige ogen zijn hand over mijn arm en zegt: "Als er wat is, kan je altijd met je oom praten, membre dati." Abrupt trekt mijn oom mijn lichaam dicht tegen de zijne aan en wrijft ditmaal over mijn blote rug, ik vind zijn aanrakingen helemaal niet fijn maar bied geen tegenstand, ik ben doodsbang voor deze man. Oom Stanley steekt zijn neus in mijn haar en snuift de geur op, ik vervloek hem in mijn hoofd en hoop dat hij zo snel mogelijk verdwijnt.
"K-kunt u mij l-loslaten alstubl-" probeer ik stotterend uit te brengen. Maar Stanley snoert mij de mond en zegt: "Ssh, rustig meisje." Dat gezegd te hebben duwt de man mij met alle macht tegen de muur naast de badkamerdeur. De stinkende geur van sjeik en musk cologne penetreert mijn neusgaten en zijn koude grove vingers glijden over mijn naakte schouder, naar mijn borstkas toe. Mijn ademhaling versnelt en de tranen springen op in mijn ogen. Zijn vinger hangt op de bovenkant van mijn blote borst.
Plots neemt hij een stap achteruit, kucht en zegt: "Ik ga ervandoor." Hij pakt zijn jas van de kapstok naast de voordeur en stapt daarna in zijn schoenen. "Chavelly." Luidt zijn stem door de donkere gang, verlicht door enkel een klein led-lampje. "Zorg ervoor dat ik je vader niets hoef uit te leggen." Hij opent de voordeur en gunt mij nog een laatste doordringende blik voordat hij het appartement verlaat.
Het moment dat hij de deur dichttrek, zak ik in. Nog nooit heb ik mij zodanig onveilig gevoeld. Tranen vloeien over mijn wangen, waarom moet dit mij overkomen?
Ik trek mijzelf op en stap de badkamer weer in. Walgend van mijzelf draai ik de kraan op z'n heetst open. Ik voel mij vies, betast en bekeken.
Zonder te aarzelen stap ik onder de hete kraan, zonder terug te deinzen. Het hete water lijkt mijn huid te verschroeien, maar de pijn voel ik niet. Niet nu.
Ik grijp de zeepborstel en begin woedend mijn lichaam te boenen, oom Stanley's aanraking van mijn lichaam verwijderend.
Ik haat de man, met heel mijn hart. Mijn luide snikken vullen de badkamer. Ik verwijder de borstel van mijn huid en smijt het bebloede voorwerp op de grond en zak huilend in.Ik haat mezelf.
JE LEEST
Ze is Alleen
Non-FictionHet verhaal van Chavelly gaat over een jong meisje in haar vroege tienerjaren. Na verschillende vervelende levensgebeurtenissen beland Chavelly op verschillende plekken, waar zij nooit behoorde te zijn. We nemen een kijkje in het verhaal van Chavel...