Ze is Alleen

I

Met een zinderende pijn aan mijn hoofd word ik wakker door de felle zon die abrupt mijn kamer verlicht. Mijn vaders stem vult de kamer, maar zijn woorden klinken als een vreemde waterval van gebrabbel. Ik zucht en vloek zachtjes wanneer zijn gebrabbel veranderd in duidelijk geklaag. De pijn aan mijn hoofd sijpelt weg en ik knipper een aantal keer.

"Beter sta je nu op, je bent te laat voor je les het is al negen uur en je luie reet ligt nog steeds in bed!" Zegt hij boos terwijl hij de warme deken van mijn lichaam af trekt. "Sta op."

"Ik had eerste uur uitval." Mompel ik geïrriteerd."Een klasgenoot heeft mij gebeld." Vermoeid ga ik rechtop zitten en wrijf in mijn ogen. Ik stap mijn bed uit en vind mijn weg naar de badkamer.  "5 minuten en niet langer!" Schreeuwt mijn vader vanuit de woonkamer. Ik zucht, open de kraan op zijn heetst en grijp naar de zeep. Na mij grondig ingesopt en afgespoeld te hebben, poets ik mijn tanden en kies een simpele outfit met mijn kroeze krullen in een simpele strakke knot. Ik bekijk mijn rooster in de roze agenda op mijn nachtkastje en grijp alle schoolboeken uit mijn lade. Ik drop mijn zware tas in de gang en maak mijn weg naar de keuken.

Mijn vader zit aan de eettafel in de woonkamer met zijn ogen gefocust op de ochtendnieuws op onze kleine televisie. "U begint vandaag later?" Schreeuw ik vanuit de keuken terwijl ik de kast open. "Mhm." Ik grijp naar een pak ontbijtgranen en schenk het in het kommetje. "Heb je goed geleerd voor je toets, Chavelly?" Helemaal vergeten. "Ja papa." lieg ik en schenk de melk in kommetje. Met een volle bak ontbijtgranen neem ik plaats tegenover mijn vader en volg in stilte het ochtendnieuws met hem mee.

"Ik heb nagedacht," Begint mijn vader plotseling. "Ik denk dat we een nieuwe start nodig hebben, ergens anders." Zijn ogen verlaten de televisie voor geen moment. "Wat bedoelt u?" Vraag ik verward. Mijn vader draait zich om en kijkt me serieus aan. "Zoals ik het zeg." antwoordt hij enkel luchtig en zijn blik vindt zijn weg terug naar de televisie. Ik pers mijn lippen op elkaar en bal mijn vuisten, hier heb ik vandaag dus echt geen zin in. ''Ik ga."  Boos trek ik mijn winterjas en stap in mijn vertrapte Nike sneakers.

"Durf mijn huis niet laat in te walsen want je slaapt precies buiten." Is het laatste wat ik mijn vader hoor zeggen voordat ik de voordeur dicht trek. Hoe bedoelt hij 'ergens anders', ik vind het fijn hier. Mijn beste herinneringen met mama leven hier, ik wil haar niet kwijtraken.

Met een heet hoofd loop ik de trap af en stap in de bus die net stopt op de hoek van onze flat. Zoals gewoonlijk zijn de bussen in Bijlmer volgestouwd en wurm ik me tussen een aantal lichamen naar de achterste stoel. Ik schud het vervelend gevoel van mij af, ik laat mijn vader zijn rot gedrag mijn dag niet verpesten. Al snel zie ik twee klasgenoten in stappen, Deraily ziet mij als eerst en tikt Aishea aan. Ze zwaaien beiden en wurmen zich tussen de mensen door. "Hey Chavelly." Groeten de dames in koor.

"Hey." Groet ik terug. "Hebben jullie geleerd voor de toets van vandaag?"

Aishea schudt haar hoofd. "Nee, Deraily hield me de hele avond aan de telefoon omdat ze met Derrel chatte op Hyves." Zegt Aishea nep-boos met haar ogen rollend. Deraily glimlacht verlegen. "Hij is gewoon spang, wat kan ik eraan doen." Antwoordde ze met een speels grijns op haar gezicht. "Van welk vak was het ook alweer?" Vraag ik, Deraily negerend. "Frans."

"Kan ik naast je zitten Velly?" Vraagt Aishea hoopvol. Ik knik. "Als je er maar voor zorgt dat meneer Dijkstra je niet ziet." Antwoord ik op een quasi-strenge toon. "Komt goed, komt goed."

We stappen met z'n drieën de bus uit, naar het grote schoolgebouw. Deraily vertelt dromerig over haar zoveelste nieuwe crush, terwijl Aishea haar grappig nadoet achter haar rug. De manier waarop Deraily ratelt over Derrel herinnert mij aan het feit dat ik nog nooit wat hebt gevoeld voor een jongen.  Ik kijk elke dag films, en lees verschillende boeken en fantaseer over een beter leven. Misschien zou ik mij een stuk beter voelen, als ik ook een vriendje had. Het idee leek mij altijd wel fijn, kusjes en omhelzingen, misschien wat romantisch, weet ik veel. Ze zeggen dat verliefd zijn een stofje is dat in je hoofd zit, wel geef me ook een beetje!
We scheiden elk onze wegen naar onze kluisjes. Ik haal het sleuteltje uit mijn broekzak en open mijn volle kluis. Het wordt eens tijd dat ik al die onnodige papiertjes eruit haal. Ik prop mijn winterjas erin en maak mijn weg naar het Frans lokaal.