Het verhaal van Chavelly gaat over een jong meisje in haar vroege tienerjaren. Na verschillende vervelende levensgebeurtenissen beland Chavelly op verschillende plekken, waar zij nooit behoorde te zijn.
We nemen een kijkje in het verhaal van Chavel...
Ik word wakker, nogmaals in het donker. Mijn hart voelt ledig en koud, net als mijn kamer. Ik mis mijn moeder, ik mis het leven zoals het was met mama. Mijn moeder was een geweldige vrouw en droeg altijd een zonnetje met haar mee. Ik wrijf over mijn beurze arm, en staar naar het plafond.
Het is inmiddels zaterdagochtend. Mijn vader heeft de afgelopen drie dagen geen woord met mij gewisseld, na het bezoekje van Kelly's moeder. Ik heb nog steeds geen idee wat er aan de hand is, noch weet ik waarom er drugs in de tas zit. Maar één ding is zeker, het kan niets goeds zijn. Hetgeen wat mij het meest pijn doet is het feit dat mijn vader niets gelooft van wat ik hem vertel. Ik ben totaal geen kind die voor problemen zorgt, hij zou mij moeten geloven boven een ieder ander persoon. Ik draai mijzelf op m'n zij en staat naar de lege muur. Vandaag is mijn vader hele dag vrij en de sfeer is zenuwslopend, ik spendeer de dag wel op mijn kamer.
Ik knijp mijn ogen dicht wanneer ik mijn vader hoor lopen naar de badkamer, naast mijn kamer. De kraan gaat open, wat betekent dat mijn vader zich klaarmaakt, voor wat? Ik werp een blik op mijn wekker, 07.35.
Het zal wel. Wuif ik het vervelend gevoel weg. Langzamerhand doezel ik weer weg.
Ik schrik wakker van een hand op mijn schouder, maar ben al snel gerust wanneer ik zie dat het mijn vader is. "Ik ben vandaag op het werk." Zegt hij koud, emotieloos. Mijn vader heeft diepe wallen onder zijn ogen, daarbij verschijnen lichte tekenen van veroudering op zijn gezicht. Stress. "Er ligt geld op de tafel voor boodschappen, ik ben er pas vanavond." Hij klopt nog een keer op mijn schouder en staat op. "En Chavelly." Zegt hij wanneer hij bij mijn kamerdeur staat. "Gedraag je alsjeblieft." Ik knik enkel, zonder een tegen woord in te brengen. Hij gunt mij een klein glimlachje en verlaat mijn kamer.
Slapen ga ik nu zeker niet meer. Ik kruip on de lakens vandaan en maak mijn bed netjes op. Vroeger als mijn vader de hele dag wegbleef stond ik te popelen om Layla uit te nodigen. Op dit soort dagen spendeerden we de dag samen in de stad, windowshoppen en keken we films op de bank. Ik trek mijn onderhemd over mijn hoofd en gooi het in de wasmand. Misschien is het tijd dat ik mijn leven zo eenzaam en emo blijf leven. Ik mag ook plezier hebben!
Deraily en Aishea zijn leuke meiden, we zijn geen beste vriendinnen maar ik kan aardig met hen opschieten, op school. Half naakt vind ik mijn weg naar de computer en start deze op. Het is tijd dat ik uit mijn comfortzone stap, ik open msn en log nogmaals in op mijn account. Beiden afwezig . Ik besluit ze toch een bericht te sturen.
*Vellylovee zegt: Hey girlz, ik ben vandaag home alone :*(
*Vellylovee zegt: hebben jullie zin om bij mijn osso te chillen? ik heb genoeg films enzo*
Ik bijt zenuwachting op mijn nagels, hopelijk hebben ze vandaag een vrije dag en bovenal.... Zin om te komen. Maar als ik ze laat komen dan moet ik wel het een en ander in huis hebben, zoals frisdrank en lekkers. Ik sprint naar de keuken, maar vind er weinig tot niets, op een klein zakje tesa fesa en een geopende pak goedkope cola, Ik zucht, dat betekent boodschappen doen.
Na een lange douche, een gevecht met mijn haar en een klein bakje cornflakes spring ik op mijn oude fiets op naar het winkelcentrum. Fietsend neurie ik mee op het nieuwe liedje van Ne-Yo die ik heb gedownload op mijn MP3 speler. Ik zet mijn half kapotte fiets op slot bij het witte hek van de parkeerplaats voor de markt en kijk kort om. Mama deed elke zaterdag de boodschappen op deze markt, soms ging ik mee soms niet. Iedereen kende mijn moeder, en ze stond bekend door haar vriendelijke uitstraling en aanwezigheid. Ik schud de vervelende herinnering van mij af en loop de shopperhal waar de supermarkt zich bevindt. Het is rustig, in tegenstelling tot de drukke zaterdagse middagen.
Met een goed humeur gooi ik zachtjes meezingend de boodschappen in het winkelmandje. Brood, beleg, frisdrank, sap, chips, snoepjes en nog veel meer. Als de Derailey en Aishea besluiten niet te komen opdagen heb ik tenminste een voorraad met lekkernij voor de aankomende paar weken. Ik draai me om en zie Kevin staan bij de snoepafdeling. "Shit." Fluister ik mijzelf zachtjes toe. Ik zie er niet uit! Mijn hart slaat een slag over wanneer onze ogen elkaar ontmoeten. Kevin glimlacht vriendelijk, gehaast beantwoord ik zijn gebaar niet en loop snel naar de achterste kassa in de hoop dat hij mij niet benaderd. Ik wens de cassière een goedemorgen toe en plaats alle boodschappen op de loopband. Zenuwachtig kijk ik om me heen. "Dat wordt dan vijfentwintig euro en veertig cent." Zegt de caissière. "Sorry?" Vraag ik de dame, in de hoop dat ik haar verkeerd heb verstaan. Maar tevergeefs herhaalt ze hetzelfde bedrag nogmaals. Het was me niet opgevallen dat ik zoveel spullen had gepakt. Ik lach ongemakkelijk en beschaamd. "Zou u die twee zakken chips en de fles cola eraf eraf kunnen hale-"
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Ik betaal wel." Ik word onderbroken door Kevin's die de caissière een briefje van vijftig toereikt. Mijn redder in nood. Hij knipoogt me toe. Oh my god. Ik glimlach hem lichtjes toe en gris de plastic tas van de toonbank en stouw het vol met de boodschappen. ''Bedankt." zeg ik zachtjes. Kevin legt hij warme hand op mijn bevroren vingers en ik bevries onder zijn aanraking. "Laat me je helpen." Zijn ogen ontmoeten de mijne zodra ik omhoog kijk. Zo te zien komt hij net van de kapper. Zijn korte krullen zijn in model geknipt en zijn lichte snor en sik zijn perfect uitgelijnd. Zachtjes trek ik mijn hand terug en Kevin pakt de plastic tas vast. Samen lopen we naar de uitgang van de shopperhal, in stilte.
Eenmaal aangekomen bij mijn fiets bedank ik hem nogmaals. "Mijn vader had me te weinig geld meegegeven." Leg ik hem uit. Ik steek mijn hand in mijn jaszak en haal de briefjes eruit. "De rest kan ik je een andere keer geven." Hij lacht en schudt zijn hoofd. "No spang, Chavelly." Ik krijg het warm door de manier waarop hij mijn naam meer dan correct uitspreekt. "Ga ik je nog zien." Ik kijk hem een onbegrijpelijk aan. Mij? "Een paar vrienden van me hebben een eigen appartementje." Hij krabt op zijn achterhoofd. "Als je zin hebt kunnen we daar chill-" "Is goed." onderbreek ik hem ditmaal. Hij is het vriendje van Kelly, maar fuck Kelly. Kevin's gezicht licht op. "Mag ik je nummer?" Hij geeft me een pen uit zijn broekzak en ik schrijf mijn nummer op zijn pols. "Gebruik je MSN?" vraag ik hem. Hij schudt zijn hoofd. "Nee, maar als je niet kan bellen, bel ik je wel ja." Kevin loopt een stukje naar achter en geeft me nog een laatste knipoog voordat hij weer de stad in loopt.
