yine neye yenildik

el

Beraber karşıya geçtik ve trene doğru yol aldık sessizlik daha da garip hissettiriyordu ve

GECE:  Hangi okula gidiyorsun 

diye soru attım ortaya

MERİÇ: Belli değil

 diyerek sorumu hava da bıraktı

 GECE: Öyle mi

demekle yetindim

 MERİÇ: Öyle 

 Daha sonra

 MERİÇ: Gece dedi.

 Öylece ona baktım

MERİÇ: ismin sana yakışıyor ama hayatının da ismin gibi karanlık olmasına gerek yok ellerini gördüm bunu kendine yapma her insanın sıkıntısı vardır kimsenin hayatı mükemmel değil olanı da sikeyim 

Ağzım açık bir şekilde ona baka kaldım onu anlamıyormuş gibi ellerimi sakladım ve 

GECE:Ama benim hayatım mükemmel 

diyerek saçma bir gülüş attım

MERİÇ: O zaman

 dedi ve sırıttı anlamsız bir bakış attım ve az önce söylediği şey aklıma gelince içimden pislik desem de dışarıya yanaklarımın ısınmasıyla geri döndü önüme döndüm  ve trene gelene kadar bir daha konuşmadık benim bineceğim tren gelmişti 

GECE: Benim binmem gerekiyor sen 

 Erim le Eda gözükmüştü 

MERİÇ: Koklaşmaları bitmiş ben Erim i bekliyim  

GECE: tamam

 diyerek trene bindim saçma bir şekilde trenin kapıları kapanırken elimi salladım bunu fark edince salak Gece derken gözlerim elime gitti o sadece bakmakla yetindi avcumun içi korkunç görünüyordu tırnaklarımın izi neredeyse derimi deşmişti kurumuş kan lekeleri onun altında morluklar ama bunu yapmazsam unutamazdım o günü unutamazdım arabaya bindim ve Esila yı arayıp ona geleceğimi söyledim Esila çocukluk arkadaşım her anımda gerçekten yanımda olan insandı aslında akrabaydık bu yüzden doğduğumuzdan beri beraberdik koyu kahve  uzun ipek gibi saçları küçük çekik kahve gözleri beyaz teni ve mükemmel göğüsleri vardı bir bütün olarak bakılınca çok seksi duruyordu çok iyi bir dinleyiciydi onunla konuşursam iyi olacağımı biliyordum ve Esila yı arayarak onu geleceğimi söyledim o ise bu gece onda kalmamı teklif etti annemi arayarak Esila ya gideceği mi söyledim kabul etti üstelemedi Esila ya doğru yol aldım...