CHAPTER 24
XANDER'S POV
Arrrg! Ang sakit ng ulo ko! Naparami kasi inom ko eh.
Hmmp bakit iba na yung suot kong damit?
Tumingin ako sa palligid ko.
"Kwarto ko..." napatingin ako sa side ng kama ko at nakita ko yung bimpo
hindi kaya si Pusa......
Siguro nga s'ya nga. Kami lang namang dalawa dito sa bahay.
Tumayo na ako at pumunta ng C.R para maligo. Pagkatapos kong ayusan ang sarili ko lumabas ako ng kwarto ko at syempre dahil katapat ko lang yung kwarto ni Pusa tinignan ko kung naka lock yung pinto para silipin ko kung tulog pa at sigurado akong tulog pa yun.
Hinawakan ko yung door knob at pinihit ko yun. Himala at hindi naka lock. Unti unti ko itong binukan at sumilip ako.
huh O_O bakit wala si Pusa
Agad akong nataranta at tumakbo pababa ng hagdanan. Natataranta ako dahil natatakot ako na baka iwanan n'ya ako. Pumunta ako sa may Sala at sa may C.R wala s'ya. Agad ako pumunta ng kusina.
Ayun s'ya! Hindi ko alam kung anong nangyayari sa'kin dahil agad ako lumapit sa kanya at niyakap ko s'ya mula sa likod.
"Xander?" ngayon n'ya lang ako tinawag sa pangalan ko.
"Please, ganito muna tayo" bulong ko at hinigpitan ko lalo ang yakap ko.
"pero....."
"Please, 5 minutes lang. 5 minutes" sabi ko at hindi na s'ya nagsasalita at gumagalaw pa
I feel comfortable. Ewan ko kung anong nangyayari sakin hindi ko ma explain.
All I want to say right now is how I missed her, but I can't. I miss you, Hannah.
HANNAH'S POV
Maaga akong gumising para mapagluto ko ng breakfast si Unggoy. Alam ko naman na may hang over yun kahit sanay nasa alak.
Inayos ko muna sarili ko at saka na ako bumaba ng kwarto ko at nagsimula nang magluto.
Habang pinupunasan ko yung lababo biglang may yumakap sa likod ko
"Xander?" ano kayang problema nito??
"Please, ganito muna tayo"sabi nya
"pero...."
"Please, 5 minutes lang. 5 minutes"sabi n'ya at hinayaan ko muna s'ya.
Hindi ko alam pero bigla na lang tumulo yung luha ko . I miss him badly. I miss him so much. Lumagpas na yung 5 minutes hindi pa rin s'ya kumawala kaya humarap ako sa kanya at nakita n'ya yung mukha kong basang basa na
"Pusa, why are you crying?" sabi n'ya
"Sorry..." sabi ko
"Sorry for being cold to you this past two years. I'm so sorry. I'm trying to stay away from you"sabi ko
"but why? Did I do something ?"tanong n'ya habang pinupunasan n'ya yung luha ko sa pisngi pero hindi parin ako tumigil sa kakaiyak.
Sasabihin ko na ba? No!! Ayoko! Gusto kong i-keep muna yung nararamdaman ko baka mabaliwala lang kung sasabihin ko na sa kanya.
"k-kasi p-para hindi ka mainis at magalit sakin! Tama yun nga yun"sabi ko buti na lang at naka gawa ako ng excuse ko
"yun lang ba yun? Dahil lang ba dun?"tanong n'ya at tumango lang ako sa kanya bilang sagot.
BINABASA MO ANG
MARRYING THIS ANNOYING GIRL(Complete)
Teen FictionShe's Annoying, Cheerful, Talkative and He is Arrogant, he doesn't like people who talks a lot, he hates Annoying people. But what if they're about having a fix marriage? Are they compatible for each other? Makakasundo kaya sila? Mananatili bang mat...
