O gün eve gittiğimde cidden aşırı mutluydum. Bu mutluluğumu kardeşlerimde fark etmiş olacak ki parktan ayrıldığımızdan beri bana neden güldüğümü soruyorlardı.
-Abii hadi lütfen bize de söyle neden bu kadar mutlusun? Yoksa bize şeker mi aldın?
Kıkırdadıktan sonra Soojinin saçlarını karıştırıp onlara kafa salladım.
-Hayır. Hem siz neden mutlu olmamı kafaya taktınız? Ben mutlu olamaz mıyım?
Soojin kafasını sallamış ardından yanımdaki koltuğa geçip oturmuştu. Bangsoo da diğer yanıma geçmişti. Bangsoo Soojinden 1 yaş büyüktü bu yüzden Soojinin aksine onun koltuğa çıkması daha kısa sürmüştü.
-Hayır abi sadece son zamanlarda evde seni mutsuz görüyorduk bugün bu kadar mutlu olduğunu görünce sebebini sormak istedik.
Soojin kolumdan tutarken söylemişti. Bende kolumu onun omzuna atmış saçlarını bir kez daha karıştırmıştım.
-Yoksa yanındaki abi yüzünden mi? Hem o kim baya yakındınız.
Bangsoonun sorusuyla bankta olanlar aklıma gelince utançtan biraz kızarmıştım. Bangsoo bunu fark etmiş olacak ki hemen ellerini yanağıma koyup kafamı kendisine çevirmişti.
-Yoksa siz sevgili misiniz? OOOOOOOO Soojin abim sevgili yappmışşş!
Bangsoo bağırınca elimi onun ağzına götürüp onu susturmuştum. Annem sevgili yaptığımı duyarsa bana kızabilirdi. Hem de bir erkek. Annemin bunu anlayışla karşılamayacağını biliyordum. Ama bu yine de Chanı sevmeme engel değildi.
-ŞŞŞ Annem bunu duymamalı tamam mı?
İkisi de hızla kafalarını sallamışlardı. Emin olmak için sordum.
-Söz mü?
-Söz!
İkisi de aynı anda söz verdiklerinde onlara gülümsemiş ve sıkıca bir aile sarılması yapmıştık. Ardından ayrılıp ikisinin de poposuna vurarak kaldırmış onları yatırmıştım. Kendimde yatağa yatmadan önce son zamanlarda yaşadıklarımı düşünüp tekrardan bir utanç patlamasına girmiştim. Chanın yanında belli etmiyor olabilirdim ama onun yanındayken ne diyeceğimi bilemiyordum ellerim terliyor karnım kasılıyordu.
----------------
Ertesi gün tekrar parka gitmiştik. Chan direk benim bankımda oturuyordu onun yanına gidip oturduğumda bana bakmış ardından kollarını omzuma atarak beni kendisine çekmişti.
-Günaydın aşkım
Aşkım mı? Evet sevgili olabilirdik ve bana rahatça aşkım diyebilirdi fakat bu ani olmuştu bu kalbime iyi gelmeyebilirdi. Ona şaşkın bakışlarımı fark etmiş olacak ki gülüp dudaklarıma öpücük kondurmuştu. Tamam bu ani öpücüklere de alışmam gerekecekti sakin ol kalbim.
-Ne o neden şaşırdın? Sevgilim değil misin? İstediğim gibi aşkım diyebilirim.
Tabikide diyebilirsin aptal ben sadece kalbimi düşünüyorum burada.
-Tabikide diyebilirsin. Sadece biraz ani oldu.
Söylediklerime gülmüş bana "çok tatlısın" demişti. Gerçekten o kadar tatlı mıydım? Hayır Chan emin ol sen benden kat ve kat daha tatlısın.
Tekrar kardeşlerime döndüğümde Bnagsoonunu Soojin dışında başka bir çocukla oynadığını ve baya eğlendiğini görmüştüm. Soojin ise her zamanki arkadaşlarıyla oynuyordu. Ama Bangsoo sadece o çocuğa odaklanmış bir şekilde konuşuyorlardı.
Bangsoonun böyle gülerek konuşabileceği bir arkadaş bulmasına sevinmiştim. Bangsoo bir anda kalkıp parkın kenarındaki bir çalılıktan çiçek koparıp çocuğa vermişti. Bu hareketi beni biraz şaşırtmıştı çünkü Bangsoo sadece kendisine yakın bulduğu kişilere çiçek verirdi.
Demek ki çocukla gerçekten iyi anlaşmışlardı. Fakat son yaptığı hareket diklenip Chanın bakışlarının bana dönmesine sebep olmuştu. Bildiğiniz çocuğun yanağını öpmüştü!
-Seungmin ne oldu?
Chana geri baktığımda bana endişeli bakışlarını gördüm. Onun kolunu tutup sakinleştirdikten sonra Bangsooyu işaret etmiştim.
-Az önce yanındaki çocuğun yanağını öptü.
Chan Bangsooya bakıp gülmüş ardından tekrar bana dönmüştü.
-Küçük afacan aşık olmuş demek ki.
Bangsoo mu? Birisine aşık mı olmuştu? Bu düşünceler kahkaha atmama neden oldu. Bangsoo normalde soğuk bir çocuktu ve Soojin harici başka arkadaşı bile yoktu. Soojin onun aksine dışa dönük arkadaş canlısıydı.
Bir süre Chanla birlikte bankta oturup Bangsoo ve aşık olduğunu düşündüğümüz çocuk hakkında konuştuk. Ardından annem eve gelmemiz için bize mesaj attığında kardeşlerimi de alıp park dan çıktım. Her ayrılışımızda Chanın yüzünün düştüğünü fark ediyordum.
Eve geldiğimizde Bangsoonun odasına girdim onunla konuşmam gerekirdi. Odasına girdiğimde yorganın altındaydı. Yavaşça yorganı açtığımda bana şaşkın şaşkın bakıyordu. Yanaklarının kızardığını görebiliyordum. Kardeşimi ilk defa böyle görüyordum.
Yatağının yanına oturdum ve hiç uzatmadan lafa girdim.
-Bugün yanındaki çocuk kimdi? Baya yakındınız.
Bangsoo yanaklarını tutmuş kızarıklığını saklamaya çalışıyordu.
-Arkadaşım sadece
Ona gülmüş ve biraz daha yaklaşıp fısıldayarak konuştum.
-Sen arkadaşlarının yanağını öpüyor musun?
Dediklerimle gözleri kocaman olmuş ardından elimden yorganı alıp hemen yorganın içine girmişti. Utandığı belliydi. Bu hareketlerinden onun aşık olduğunu anlamıştım. Fazla zorlamak istemiyordum zaten istediği zaman gelip bana bunu söyleyebilirdi.
Odama gittiğimde telefonumda bir bildirim vardı. Chan.
Ressamım
İyi geceler
seni seviyorum
------------------------------------------------------
c:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~SKY~ Chanmin
Conto!✔!Her zamanki gibi parka gitmiştim ama bugün bir değişiklik dikkatimi çekmişti.
