Απρόσμενο πάθος

Κεφάλαιο 9

Νίκος - Σου έφερα φαγητό, αα τι ωραία τι ταινία έχεις βάλει να δούμε;

Έλλη - Μπορείς να φύγεις από το σπίτι μου σε παρακαλώ;

Νίκος - Εγώ είμαι έτοιμος, θα κάτσεις να φας το φαγητό σου και να δούμε την ταινία; η θα σε περιμένω πολύ ώρα;

Έλλη - Όπως βλέπεις έχω φαγητό και την ταινία θα την δω μόνη μου καλύτερα να φύγεις γιατί θα έρθει ο αδερφός μου σε λίγο.

Νίκος - Πρώτον ο αδερφός σου είναι στο Λουτράκι με την Μαρίνα και Θα έρθουν την Κυριακή το βράδυ, Δεύτερον κάτσε να φας γιατί θα κρυώσει το φαΐ που σου έφερα.

Έλλη - Μην ανησυχείς η πίτσα τρώγεται και κρύα

Νίκος - Δεν κατάλαβες την πίτσα θα την φάω εγώ εσύ θα φας κολοκυθάκια και πατάτες βραστά.

Έλλη - Γιατί με βασανίζεις άνθρωπε μου;

Νίκος - Άκου να δεις το παιδί μου πρέπει να τρώει υγιεινά

Έλλη - Στο παιδί σου να δίνεις ότι θέλεις να τρώει, το δικό μου το παιδί θέλει να φάει πίτσα

Νίκος - Μην γκρινιάζεις βάζω την ταινία, τι είναι;

Έλλη - Ένα ψυχολογικό θρίλερ με μια γυναίκα που ο πρώην της της έσπαγε τα νεύρα και τον σκότωσε!!!!

Νίκος - Μμμμμ μάλιστα ευτυχώς που έφερα ταινία, δεν είναι δυνατόν να βλέπει τέτοια πράγματα το παιδί μου.

Έλλη - Το παιδί σου;

Νίκος - Ναι το παιδί μου, λοιπόν έφερα το Νεμο, πάρε εδώ τα βραστά και ξεκινά να τρως, μμμ τέλεια η πίτσα όπως την τρώω!!

Έλλη - Σοβαρά τώρα θα το κάνουμε αυτό;

Νίκος - Σσσσσ αρχίζει η ταινία!!!!

......

Δεν το πίστευα αυτό που έβλεπα, είχα τον Νίκο δίπλα μου να τρώει την πίτσα μου και να βλέπει τον Νεμο, τα έχει καταλάβει όλα αλλά δεν θα του κάνω την χάρη, με πλήγωσε πολύ, θα τον χορέψω και εγώ στο ταψί.

Με τις σκέψεις μου με πήρε ο ύπνος στον καναπέ.

Όταν άνοιξα τα μάτια μου είχε ξημερώσει, ήμουν στον καναπέ με μια κουβέρτα, τα είχε μαζέψει όλα και με είχε σκεπάσει, το μόνο που βρήκα πάνω στο τραπεζάκι ήταν ένα σημείωμα.

Καλήμερα σου έχω στύψει χυμό, να το πιεις το παιδί μας χρειάζεται βιταμίνες, θα τα πούμε πολύ σύντομα!!!

Αααα με τρελαίνει, αυτός με παράτησε τι θέλει τώρα; με θέλει η επειδή είμαι έγκυος είναι διπλά μου;

Και αυτές οι ορμόνες με έχουν τρελάνει τον θέλω κολασμένα, αχ θεέ μου κανε να με θέλει πραγματικά, αλλιώς βοήθησε με να μην πληγωθώ ξανά.

Η επόμενη μέρα πέρασε ήρεμα, κανένα ίχνος του Νίκου, το βράδυ ήρθε  ο αδερφός μου με την Μαρίνα, κάτσαμε να φάμε και  συζητούσαμε τα νέα μας....

Μαρίνα - Πλάκα κάνεις; όλο τα καλύτερα χάνω

Έλλη - Με το πόνο μου παίζεις και εσύ;

Δημήτρης - Πάντως έχει κότσια πρέπει να το παραδεχτούμε!!!

Έλλη - Ναι για να φάει μια πίτσα και να δει τον Νεμο έχει κότσια..

Μαρίνα - Τέλος πάντων μην ταράζεσαι.

Έλλη - Άσε πρέπει να συνηθίζω δεν θα με αφήσει σε ησυχία. Τέλος πάντων εσείς πως περάσατε;

Δημήτρης - Τελεία, πήγαμε παντού ήταν όμορφα και ήρεμα..

Έλλη - Χαίρομαι έπρεπε να ξεκουραστείτε και εσείς!!

Μαρίνα - Με πήραν από την δουλεία πρέπει να πάω και δεν θα μπορέσω να έρθω μαζί σου αύριο!!

Έλλη - Δεν πειράζει μην αγχώνεσαι δεν κρατάει πολύ θα πάω και θα γυρίσω γρήγορα!!!

.......

Τελειώσαμε το φαγητό και πήγα να ξαπλώσω, ήμουν κουρασμένη και το πρωί έπρεπε να ξυπνήσω νωρίς..

Άνοιξα τα μάτια μου και έκλεισα το ξυπνητήρι, έκανα ένα ντουζ και ντύθηκα, τα παιδιά είχαν είδη φύγει, πείρα τα πράγματα μου και έφυγα.

Όταν μπήκα στο ιατρείο η γιατρός μου είπε να ξαπλώσω για να κάνουμε τον υπέρηχο, ήταν τόσο συγκινητικό να βλέπεις αυτό το πλασματάκι.

Ξαφνικά άνοιξε η πόρτα και μπήκε μέσα μια νοσοκόμα..

Νοσοκόμα - Συγνώμη που διακόπτω είναι έξω ο πατέρας του παιδιού και θέλει να περάσει.

Έλλη - Ο ποιος;

Νίκος - Καλήμερα σας, τι βλέπετε γιατρέ είναι όλα καλά?