Απρόσμενο πάθος

Κεφάλαιο 7

Είχα κοκαλώσει εκείνος μου μιλούσε και εγώ δεν άκουγα τίποτα, ήταν πίσω μου τον ένιωθα, το ήθελα είμαι ακόμα ερωτευμένη μαζί του τον αγαπάω τον πόθο, ποτέ δεν τον ξεπέρασα, γιατί θεέ μου έπρεπε να συμβεί αυτό τώρα γιατί, με ακούμπησε και τότε ήρθα ξανά στον τόπο και τον χρόνο που βρισκόμουν...

Νίκος - Τι έγινε δεν θα με κοιτάς κιόλας; 

Έλλη - Τι θες Νίκο;

Νίκος - Για αρχή λέω να γυρίσεις να μιλήσουμε σαν άνθρωποι

Έλλη - Ορίστε γύρισα τι θες τώρα να σε βρίσω κατάμουτρα;

Νίκος- Έλλη είσαι έγκυος;

Έλλη - Όπως βλέπεις ναι είμαι 

Νίκος - Είναι δικό μου έτσι;

Έλλη - Όχι 

Νίκος - Ψέματα που λες, καλά πότε περίμενες να μου το πεις;

Έλλη - Πλάκα μου κάνεις έτσι;

Νίκος - Το παιδί είναι δικό μου και έχω δικαίωμα σε αυτό δεν μπορείς να μου το στερήσεις

Έλλη - Νίκο για να τελειώνουμε το παιδί δεν είναι δικό σου, άλλα και να ήταν δεν θα το μάθαινες γιατί εξαφανιστηκες, αλώστε εσύ δεν μπορούσες να διαχειριστείς ότι έκανες ερωτά με την αδερφή του κολλητού σου θες και παιδί;

Νίκος - Έχουν αλλάξει πολλά από τότε

Έλλη - Δεν με ενδιαφέρει όλα έχουν τελειώσει με εμάς άσε να ζήσω την ζωή μου και ζήσε και εσύ την δίκη σου

Νίκος - Η δική μου ζωή είναι με εσένα και το παιδί μας 

Έλλη - Ε ρε κόλλημα δεν είναι δικό σου χριστιανέ μου πόσες φορές θα στο πω;

Νίκος - Και ποιανού είναι ;

Έλλη - Αυτό δεν σε αφορά, κοίτα κουράστηκα πρέπει να γυρίσω σπίτι μου

Νίκος - Δεν έχεις να πας πουθενά αν δεν ξεκαθαρισουμε τα πράγματα

Έλλη - Άσε μου το χέρι και σεβάσου την κατάσταση μου θες να λιποθυμήσω στην μέση του δρόμου;

Νίκος - Καλά συγνώμη έχεις δίκιο δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για αυτά, έλα να σε πάω σπίτι

Έλλη - Θα πάω μόνη μου, και ποτέ δεν θα είναι η κατάλληλη στιγμή, μείνε μακριά μου

Νίκος- Αυτό ξέχνα το, ξέρω πολύ καλά που μένεις και όταν ηρεμήσεις θα έρθω να μιλήσουμε

Έλλη - Έχεις πολύ θράσος έτσι, θα έρθεις σπίτι μου; ξέρεις μένω ακόμα με τον αδερφό μου και αυτήν την φορά δεν θα τον κρατήσω να μην σε πλακώσει.

Νίκος - Σου είπα ότι έχουν αλλάξει πολλά από τότε, καλύτερα να κάνεις μια κουβέντα με τον αδερφό σου τώρα που θα πας σπίτι.

Έλλη - Τι εννοείς;

Νίκος - Πήγαινε σπίτι Έλλη θα τα ξαναπούμε.

Έλλη - Όχι δεν θα τα ξαναπούμε πότε.

.......

Είχα μείνει ακίνητη και τον κοιτούσα που απομακρινοταν, τι θα κάνω τώρα δεν με πιστεύει και δίκιο έχει αφού δικό του είναι το παιδί και τι εννοούσε να μιλήσω με τον αδερφό μου. 

Ξεκίνησα να πηγαίνω προς το σπίτι, όταν έφτασα μπήκα μέσα και είδα την Μαρίνα με τον Δημήτρη να βλέπουν τηλεόραση,

Μόλις με είδε ο αδερφός μου, κατάλαβε ότι κάτι είχε γίνει και εγώ έβλεπα στα μάτια του ότι ήθελε να μου μιλήσει.....