Chapter Seven-Good Night
NagUD ako kasi inutusan ako ng walangya kong kaklase. Hahaha. Heyy Cheana Vergaño. Yieeeh!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Her POV
Kakatapos ko lang kumain ng dinner. Buti hindi na ako inistorbo ng aking mabutihing pinsan. Nakakairita yung mukha niya. Kamukha niya si Gary. Yung pet ni Spongebob. Hahaha.
Naboboring na ako dito sa bahay. Umakyat na ako sa aking kwarto. Linibot ko ang aking paningin. Dafuq!! May bagyong dumaan sa kwarto ko. Ilang days na ba aking hindi nagliligpit? Arrggh! I can't remember. Lilinisin ko muna. Sige! Iba muna ang mag popoint of view. Babye.
Mj's POV
Papunta ako ngayon sa kwarto ng pinsan ko manghihiram ako ng libro ng mababasa. Alangang pang hihilamos. Duuhh~ Common sense nalang. Kumakatok ako pero hindi niya binubuksan.
"Hoyy! Samantha! Pagbuksan mo ako!" Sigaw ko. Naghintay ako pero 'di niya pa rin binubuksan.
Pinihit ko na ang door knob at ito'y nabukas. Ang tanga ko. Sana hindi na nasayang yung laway ko at ang precious voice ko. Pagtingin ko ang linis ng kwarto niya. Aba! Himala ito!! Magpapamisa ako bukas na bukas din. Hindi naman kasi siya laging nagaayos ng kwarto. Ang tamad kaya niya.
"Sam?" Pagtawag ko sakanya. Pero wala pa rin sumasagot.
Pumasok ako sa isang pinto sa kwarto niya. Dito siguro nakalagay ang kama niya. Pagkasilip ko, may nakita akong lalaki buhat-buhat si Sam. Ihiniga niya si Sam sa kama ng dahan-dahan. Bago siya umalis may binulong muna siya tsaka niya hinalikan sa noo ang pinsan ko. Sino yung lalaking yun? Magnanakaw? Si Spiderman? Batman? Ah baka si Barney.
Hahabulin ka na sana siya pero agad itong nakalayo. Isa lang ang pumasok sa isip ko. Isa siyang bampira. Sa bilis ng kilos niya malalaman mong kakaiba na siya. Ang haba ng hair ng pinsan ko pati bampira nanghahabol sakanya. Hahaha. Siguro mabait yun. Kung bad vampire yun edi kanina pa ubos ang dugo ni Sam. Susme! Baka maheart attack ako pag ganon.
His POV (Sobrang short. Hohoho.)
Minamatyagan ko siya. Nasa veranda siya ng kwarto niya. Nakatingin siya sa mga bituin. Nagulat na lang ako ng sumigaw siya at hinawakan niya ang kanyang ulo. Agad ko siya pinuntahan dahil nag aalala ako sakanya. Hindi ko alam ang gagawin ko ng bigla siyang nahimatay. Nataranta ako. Ahhh! Fvck!
Binuhat ko siya ng dahan dahan papunta sa kama niya. Alam ko nandito ang pinsan niya. Pero di ko nalang pinahalata na alam kong nandito siya.
"Sleep tight, Samantha." Tsaka ko siya hinalikan sa kanyang noo. Umalis na ako kasi may kailangan pa akong gawin. Tinawagan ko si Nero. Isa sa katiwal slash kaibigan ko. Sa lahat ng kaibigan ko siya ang pinaka pinagkakatiwalaan ko.
"Go to my office may pag-uusapan tayo ng importanteng mahalaga. Pag hindi ka pumunta, bukas ng umaga may mababalitang pangit na namatay dahil sa hindi malamang dahilan.-_-" seryosong saad ko sakanya. Walang halong biro yun.
"Wait lang tol! Nasa bar ako! Mamaya itetext nalang kita." Damn him! Paghihintayin pa ako. Tsk.
Bigla kong naalala si Zoey. I don't know bakit ang lapit ng loob ko sa babaeng yun. There's something special on her. Alalang ala talaga ako kanina ng biglang sumakit ang ulo niya. Bakit kaya sumakit yun? Baka may migraine lang siya. Tsk. Samatha Zoey you're really interesting.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
I deleted the old one. Hahaha. Masyado daw maikli. Huhuhu.TTnTT Ayan pinahaba ko ng konti. As in konti talaga. Hahaha. Masabaw na UD para sainyo. Lels!
