Tomione/Geçmişin gölgesinde (devamı)

19.GELECEKTEN GELEN BİLGİ

"Saçmalamayı kes Riddle ben hayatımdan gayet memnundum niye böyle bir yalan atayım ayrıca bazılarının aksine safkan olmak için yanıp tutuşmuyorum" dedim bastırmaya çalıştığım öfkemle

"Bunu görücez" dedi şeytani bir şekilde sırıtarak

Bu şeytani sırıtması beni korkutmuştu ne planlıyordu anlamamıştım acaba zihnime girerek gerçekleri öğrenmeye mi çalışıcaktı bunu yapması tehlikeliydi ama izin verirsem yalan söylemediğimi anlardı belki

"Bu arada bakıyorum da siz ikiniz baya yakınsınız" dedi yine yüzünde ki şeytani gülümseme ile

"Yakın olduğumuzu da nereden çıkarttın sadece birden başım ağrıdı Abraxas'da bana yardım etti bunda pek de bir şey yok bence" dedim

"Ne yani sadece bu kadarcık mı emin misin Granger" dedi Riddle

Neyi kastettiğini şimdi anlamıştım

"Ne tarz fantazilerin var bilmiyorum Riddle ama hepsini kafandan atsan iyi olur çünkü başka bir şey olmadı"dedim sinirlenmeye başlayarak

Güldü

"Öyle diyorsan" dedi gülmesini bastırmaya çalışarak

Abraxas'a baktığımda o da gülmemek için kendini zor tutuyor gibiydi

Ahhh cidden bunun neresini komik buluyorlardı ki komik bir şey yok bunda

Neyse bakarsın bu olay görevimde işime yarar ve Riddle'a engel olmamı sağlar

Dur biraz ahhh ne zamandan beri bu zamana bu kadar alıştım ben Hermione sakın unutma o Riddle değil o

Voldemort...

Kendimi bu zamana daha fazla kaptırmamalıyım yoksa görevimi unuturum

Ayrıca ailemi gerçekten çok merak ediyorum beni neden geleceğe başka bir aileye vermek zorunda kaldıklarını da umarım başlarına çok kötü bir olay gelmemiştir diyicem ama çok kötü bir olay geldiği kesin diye düşündüm içimden

Abraxas omuzuma dokundu ve

"Hermione yine hangi düşüncelerle kendine eziyet ediyorsun" diye sordu

"Düşüncelerimle kendime eziyet ettiğimi de nerden çıkarttın" diye sordum bende sorusuna karşılık

"Birden yüzün asıldı da ordan anladım ve düşüncelerini gerçekten merak ettim" dedi Abraxas

Birden istem dışı somurttuğumu anlamamı sağladı bu sözü

"Sadece biraz dalmışım" dedim dalgın bir sesle

"Sanırım hâlâ dalgınsın" dedi Abraxas

"Evet biraz"dedim hafif bir tebessüm ile

"Şimdi ne yapmayı düşünüyorsun yani aileni arayacak mısın" dedi uzun süre sessiz kaldıktan sonra Tom

"Tabi ki de arayacağım sadece nerden başlayacağımı bilmiyorum" dedim sonlara doğru hüzünlenen bir sesle

"Sana iyi aramalar o zaman hadi Abraxas gidelim artık" dedi Tom duygusuz bir sesle

Gerçekten nasıl bu kadar kötü olabilir bir insan anlamıyordum burda çok önemli bir sırrı öğrendi ama yardım bile teklif etmedi

"Ne gitmek mi Hermione'yi bu halde yalnız bırakamam" dedi Abraxas

"Neden sen onun gardiyanı mısın?" Dedi Tom buz gibi bir sesle

"Değilim ama-"

"O zaman burda kalman için de bir neden yok" dedi Tom