Tomione/Geçmişin gölgesinde (devamı)

21.RİDDLE'IN PLANI İLK AŞAMA

Cisimlenirken beni gören kişiden habersizdim

-Tom Riddle'dan

Odama direkt olarak cisimlendim

Fakat kızgındım hayata ,aileme, Helen'e ve bu zamanda tanıdığım herkese karşı öfke ile dolmuştum ve beni belki de sadece gerçekler sakinleştirebilirdi tek istediğim ailemle oturup konuşmaktı onları daha iyi tanımaktı ama bu küçücük isteklerim bile gerçekleşemiyordu

Sonra yan tarafa döndü gözlerim ve karşımda ki kişiyi görünce neredeyse düşüp bayılacaktım

Çünkü karşımda ki kişi Helen'den başkası değil di

"Hermione biliyorum bugün aileni görememek seni çok üzdü ama merak etme yakında hem de tahmininden de daha yakında görüceksin aileni ama bu görüşmenin seni pek mutlu edeceğini sanmıyorum bu yüzden çok dikkatli olmalısın duygularından önce mantığınla hareket etmelisin ancak bu şekilde en doğru kararı doğrulayabilirsin" dedi Helen

"Anlıyorum Helen tavsiyen için teşekkür ederim" dedim

Tam Helen gidiyor du ki içimi yiğip bitiren soruyu ağzımdan kaçırıverdim

"Helen ailemle karşılaştığım zaman onlar beni tanımayacaklar beni geleceğe gönderdiklerini bilmeyecekler o zaman onlarla nasıl konuşucam" diye sordum merakla

"Endişelenme Hermione onlarla doğru zamanda ve doğru yerde karşılaşırsan her şeyi bilicekler geleceği bile" dedi Helen

"Ama nasıl" diye sordum

"Zamanda nasıl diye bir soru yoktur Hermione sadece kararlaştırılan şey olur" dedi Helen

Ve gitti

•°•°•°•°•°•°•°•°•°
TOM RİDDLE

Hermione'yi şuan karşımda duran evden çıkarken görmüştüm ama neden çıkıyordu onlar gerçekten ailesimiydi yoksa değil miydi bunu öğrenmemin birkaç yolu vardı ama en garantili yöntem Granger'ın vicdanını kullanmaktı hayalimde ki plana gülümsedim sonunda Granger sadece bana ait olucaktı bana başı dik şekilde alev alev yanan kahveleri ile bakamayacaktı o da artık diğerleri gibi en güçlü büyücü olma amacımda sadece bir kukla olucaktı

Bu düşüncelerimle malikaneye girdim gerçekten çok büyüktü ve benim bile beğenebileceğim kadar güzeldi sonra bahçenin yan tarafında bulunan bir şeyin üzerinde keman çalan bir çocuk gördüm gerçekten iyiydi

Acaba o da aileden biri miydi ?

O fark etmeden zihnine girebilirdim belki diye düşündüm

Zihnefendet

Diye mırıldandım yavaşça ve başarmıştım oğlanın zihnindeydim ve oğlan bunu fark etmemişti bile

Oğlan tahmin ettiğim gibi ailenin bir üyesiydi ama Granger ile ilgili hiç bir şey bilmiyor du ayrıca oğlanın zihninden ailenin diğer üyelerini ve adlarını öğrendim,zihninden çıktım sonra bir sersemletme büyüsü ile hemen bayılttım çağırdığım ölüm yiyenlerim birazdan burda olurdu nasılsa

Oğlanı bayılttığım yerde çok zaman kaybetmedim bir kaç büyü ile eve girdim şimdi tek yapmam gereken oğlanın anne ve babasını bulmak sonra zihinlerine girip aynı bahçede ki oğlan gibi bayıltmak çok kolay olucaktı sonuçta benim gücümün karşısında durabilme gibi bir ihtimalleri yok

Evde biraz dolaştım gerçekten çok büyüktü hatta Malfoy malikanesinden bile büyük olduğunu söyleyebilirdim

Hemen kendime bir hayal bozan büyüsü yaptım böylelikle kimse beni görmeden rahatlıkla evde gezinebilicektim