Tomione/Geçmişin gölgesinde (devamı)

40.ARAF

Dudaklarımız birbirinden ayrıldı fakat kalplerimiz birbirine hiç ayrılmayacak bir şekilde mühürlendi...

Mutluydum,mutluydu,mutluyduk

"Artık dönmeliyiz" dedim yavaşca neden böyle bir şey dediğimi bile bilmiyorum sanırım içimdeki romantik an katili ortaya çıktı ve o bunu söyledi çünkü bunu kendim söylemiş gibi hissetmiyorum

Lanet olsun ne saçmalıyorum ki

İç çekti

"Seherbazlardan kaçarken neden gülüyordun?" Dedi beni duymazlıktan gelerek,sanırım ilk kez beni duymazlıktan gelmesine sevinmiştim ama keşke bu soruyu sorarak gelmeseydi...

Gerçi bu soruyu soracağını zaten biliyordum fakat bu kadar ani sorduğunda birkaç saniyeliğine afalladım ama hemen toplayıp

"Hiç yaptığım plana gülüyordum" dedim gayet sakin bir şekilde

Biraz bekledi gözlerimin içine baktı ve ben bir kez daha lanet ettim çünkü bana şu an öyle bir bakışla bakıyordu ki sanki içimi okuyordu ve ben bana bu şekilde bakmasını istemiyordum.

Birden bakmayı bıraktı ve

"Bence başka bir nedeni vardı ama üstelemeyeceğim" dedi

Üstelemediği için rahatlamıştım çünkü gerçekte neden güldüğümü söylemeye hiç niyetim yoktu

"Hadi gidelim" dedi birden

Ah Hermione ah dilini eşek arıları soksun ne vardı da gidelim dedin sanki, ne güzel duruyordunuz işte

İç sesim niye bu kadar haklı olmak zorunda diye isyan ettim içimden ve üzgün bir şekilde iç çektim

Tabi bu iç çekişim Riddle'dan kaçmadı

"Ne o üzüldün mü yoksa?" Dedi eğlenerek

Bu sözünün üzerine ona tera ters baktım

'Yok ya çok mutlu oldum dünyanın en mutlu insanıyım ben şu an!' demek vardı ama ilk gidelim diyen benim işte...

"Vay sen bana cevap vermiyorsun,ne oldu ateşin falan mı yükseldi yoksa ben rüya falan mı görüyorum" dedi gülerek

Pis kibirli biliyor tabi suçlu hissettiğimi uğraşıyor benimle

"Sizi şakalarınızla baş başa bırakıyorum bay Riddle" dedim ve gitmek için yeltendiğimde kolumu tuttu

"Gitmek istemiyorum pişman oldum diyorsan kalabiliriz" dedi hâlâ benimle eğlenmeye devam ederek

"Pişmanlık mı, ben mi? daha neler" dedim hemen

"Son kez soruyorum, kalmak istiyor musun, istemiyor musun?" Dedi ciddi bir şekilde

'Çok istiyorum'

"İstemiyorum" dedim ona biraz daha eğlence malzemesi veremezdim

"Peki,sen bilirsin" dedi ve bizi cisimledi

Kendi odasına cisimlemişti bizi.

Yavaşca elini bileğimden ayırdı ve kulağıma doğru eğilerek

"Verdiğiniz karardan pişman olucaksınız Bayan Clifford" dedi sonra da odadan çıktı.

Arkasından bir süre bakakaldıktan sonra bende kendime lanetler yağdırarak odadan çıktım.

Adımlarımı küyüphaneye doğru yönlendirdim. Beni şu an rahatlatabilecek tek şey kitaplarım arasında kaybolmaktı.

***