Hayat Gibi

Bölüm 4

Poyraz'dan;

Altımdaki beden sarsılmaya başlayınca elim ayağıma dolaştı.Şaşkın bir şekilde Hayat'a baktım.Böyle olmaması gerekiyordu.Böyle tepki vermemesi gerekiyordu.

''Hey,sakin ol.Neler oluyor?''

Hıçkırıklarının arasından cevap vermeye çalıştı ama birkaç kez öksürmekten başka birşey yapamadı.Hemen dolaptan su çıkarıp bardağa doldurarak ona uzattım.

Sanki yılladır su içmemiş gibi suyu içerken onu izledim.Ağladığı için makyajı birbirine girmişti.Saçları hafif dağılmıştı.Ama bu haliyle bile çok güzeldi.

Biraz da olsa kendine gelince uzattığı bardağı elinden aldım.Bir sandalye alıp karşısına oturdum ve aynı soruyu tekrar sordum.

''Neler oluyor? İyi misin?''

''İyiyim'' dedi ama hemen sonra tekrar ağlamaya başladı.Yanına yaklaştığımda ellerini önüne siper etti.Beni engellemeye çalışıyordu.Kesik kesik de olsa birkaç kelime döküldü ağzından.

''Lü-lütfen...Y-yaklaşma''

''Tamam dokunmayacağım sakin ol sadece tamam mı?''

''İstemiyorum..B-beni zorlama''

''Tamam bişey olmayacak.Hiçbirşey yapmayacağım.''

Biraz daha ağladıktan sonra hıçkırıkları sessiz iç çekişlere döndü.Ama hala titriyordu.Yavaşça oturduğum yerden kalktım ve yanına oturdum.Birşey dememesi beni şaşırtmıştı.Ona sormak istediğim bir ton soru vardı ama şu an soru sormak için doğru bir zaman mı kestiremiyordum.Her önüne gelenle yatan bir piç olabilirim.Ama bir kadın karşımda ağlarsa onu güldürmek için herşeyi yapacak kadar da ince ruhlu biriyim.

Titremesi geçince aniden ona sarıldım.Sarılmak her zaman iyi gelirdi.Karşılık vermeyeceğini düşünürken ince kollarını bana dolayınca ufak bir şaşkınlık geçirdim.Ama tekrar ağlamaya başlamasını beklemiyordum.Ona ağlama demedim çünkü ağlamaya ihtiyacı vardı ve bu her halinden belli oluyordu.Sabah ona kafamdaki soruların hepsini soracaktım.

Dolaba gidip ona benim t-shirtlerimden bir tane verdim.O banyoya geçerken bende üzerimi değiştirip altıma bir pijama giydim.Uyurken üzerimde bir kıyafet olmasını sevmiyordum.

Banyodan çıktı ve yarı sarhoş olarak bana bakmaya başladı.İkimizde konuşmuyorduk.Yanına gidip hafifçe elinden tuttum ve onu yatağa götürdüm.Yatağa uzandı ve yana kaydı.

''Yanına gelebilir miyim?''

Kafasını hafifçe sallayınca yanına uzandım ve birbirimize bakmaya başladık.Mavi gözlerinin etrafı ağlamaktan kızarmış ve kanlanmıştı.Dudakları hafif aralıktı.Korktuğu her halinden belli oluyordu.Dayanamadım ve elimi ürkekçe saçlarına götürdüm.Önce geri çekilecek gibi oldu ama sonra birşey yapmayacağıımı anlamış olacak ki hareket etmeyi kesti.

Elimi ipek gibi saçlarında gezdirmeye başlamamla gözlerini kapattı.Elimi saçlarından hafifçe yanağına kaydırdım ve yanağını okşamaya başladım.

''Biliyor musun?'' dedi uykulu sesiyle.''Babam hiç saçlarımı okşamadı benim.''

Ailesi var mıydı? O zaman neden fahişe olmuştu? Kafam iyice karışmıştı.Ama şu an yanımda uyuyan kız, hergün bana kafa tutan kız gibi değildi.Daha çok yaralanmış küçük bir çocuk gibiydi.

Yataktan çok yavaş bir şekilde kalktım.Bacaklarını kaldırıp örtünün altına girmesini sağladıktan sonra üzerinide örttüm ve odadan çıktım.

-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-

Hayat'tan;

Başımda sürekli bomba patlıyormuş gibi bir ağrıyla uyandım.Gözlerimi biraz da olsa aralayabildiğimde etrafımı inceledim.Evimde değildim.