Hayat Gibi

9. Bölüm

Playlist: Toygar Işıklı - Ben Hayatın Mağlubuyum

Multi: Kerem

-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-

"Poyraz,herşey için teşekkür ederim.Yaptığın sürpriz ve diğer herşey için.O gece ki anlayışın için.Şimdi beni yine anlamanı istiyorum.Beni rahat bırak.Hayatımdan çık.Zaten işi bırakıyorum ve gidiyorum.Olabildiğince uzak bir yerlere.Tekrar teşekkürler.

Hayat."

Demek gitmiş. Telefonunu aradım ama ulaşamadım.Bende peşini bırakmaya karar verdim.Zaten elde edememekten kaynaklanan bir hırstan başka birşey değildi duygularım.Böylesi daha iyi oldu.

Ceketimi koltuktan alıp dışarı çıktım. Hastahane masrafları dün ödenmişti zaten.Saçlarım dağılmış olmalıydı ama umrumda değildi.Bu halimle bile genç hemşireleri etkilemeyi başarabiliyordum.

Bugattimden gelen kilit açılma sesinden sonra sürücü koltuğuna binip kapımı kapattım.Gaza bir anda yüklenince tekerlekler birkaç kez olduğu yerde döndü.Sonra araba hızla kalkışa geçti ve yola koyuldum.

Birkaç gündür alemlerden eksik kaldığım için bunu telafi etmem gerekiyordu.

Hayat'tan;

Denizin dalgasının müthiş müziği...Ayaklarıma yapışan ve her dalgada ayaklarımdan ayrılan kum taneleri...Kemiklerimde bile hissettiğim güneş...

Bana "Buralara iyiki gelmişim." dedirtiyordu.

Cennetten bir parça görmek isterseniz buraya gelmeniz gerekiyordu.

Muğla - Milas...

İstanbul'da geçirdiğim yıllarımın acısını çıkarıyordum.İstanbul'dan ayrıldıktan sonra buraya gelmiştim.Gelmeden yaptığım araştırmalar sonucunda hiç zorlanmadan bir iş buldum.

Minik bir butik otelde çalışıyordum.İsmimi değiştirerek geldim buraya.İsmim Defne burada.İnsanlar çok sıcakkanlı ve cana yakınlar.Ama hiçbiri benim buzdan kalbimi eritemedi henüz.

Bu huzur verici ortamdan ayrılmak istemesemde işimin başına dönmem gerekiyordu.

Otele tekrar döndüm ve sipariş almak için barda beklemeye başladım.Cafede zaten sipariş hazırladığım oluyordu.Bu yüzden barmenlik beni çok zorlamıyordu.

Sadece cafede olduğu gibi burada da yoruluyordum o kadar.Sipariş beklerken yanıma Kerem geldi.

Kerem çok zarif bir çocuktu.Kumraldı ve yeşil gözleri vardı.Buraya geldiğim ilk günlerde bana karşı çok kibar davranmıştı.Önce bu davranışını yanlış anlasamda sonradan beni arkadaşı olarak gördüğünü anladım.Bende hayatımda ilk defa birini arkadaşım olarak görmek istiyordum.Ama başıma gelenler yüzünden insanlara hâlâ ve hâlâ güvenmiyorum.

"Selam güzellik" dedi kocaman gülümseyerek.

"Selam" dedim bende gülümsemeye çalışarak fakat pek başarılı olamayarak.

"Bugün çok sakin otel,değil mi?"

"Evet ve böyle kalmasını isterim" dedim gözlerimi devirip yandan gülerken.