Hayat Gibi

Bölüm 6

Multi:Hayat ve Poyraz

Playlist: Ed Sheeran - Kiss Me  (Tüm bölümü şarkıyla okumanızı şiddetle tavsiye ediyorum.)

Burası özenle hazırlanmıştı.Bu ıssız ormanın içlerinde bir yerde küçük bir göl olabileceği kimin aklına gelirdi ki?Kıyıda küçük bir kayık özenle süslenmişti.Beyaz ve pembe tüllerle etrafı sarılmıştı.

Göl muhteşem gözüküyordu. Tüm göle yayılmış kırmızı gül yaprakları hiç olmadığı kadar romantik görünüyordu.Ayrıca yine gölün üzerine özenle yerleştirilmiş mumlar vardı ki bu mumların nasıl sönmediğini anlayamamıştım.

Şaşkınlığım hala zirvedeyken biraz olsun kendime gelmeye çalıştım ve Poyraz'a döndüm.

''Poyraz..Bu..''

''Umarım beğenmişsindir.Hiçbirini ben yapmadım.O kadar zamanım yoktu.Ama fikir tamamen bana ait.'' dedi gözleri parlayarak.

''Poyraz..'' dedim ama devamını getiremiyordum.Kelime haznemdeki tüm kelimeler şu an sanki toz olmuştu.

''Birşey söylemene gerek yok.Hadi gel benimle.'' dedi ve elimden tutup beni kayığa doğru yönlendirdi.

Dikkatli bir şekilde beni kayığa yerleştirdikten sonra kendiside yavaşça yerleşti.Kürekleri eline aldı ve yavaşca gölün orta yerlerine ilerlemeye başladı.

Yanından geçtiğimiz gül yaprakları ve mumları hayranlıkla izlerken elimi suya uzattım.Buz gibi su damarlarıma kadar işleyince hemen elimi geri çektim.

Yanan mumlara hala anlam verememiştim.Kaşlarımı çatıp mumlara iyice odaklandım.

''Düşünce gücüyle mumları söndürmeyi falan mı düşünüyorsun?''

Poyrazın sesi sıçramama neden olsa da toparlandım ve ona döndüm.

''Bunlar nasıl sönmüyor? Yada nasıl kayığı yakmıyor?''

Bana sanki küçük bir çocuğa yeni birşey öğretecek gibi baktı.

''Bunlar özel mumlar.Yanan yerler gerçek ateş değil ve asla sönmezler.Çünkü elektronikler.''

''Vay canına.Teknolojiyle daha yakından ilgilenmeliyim.''

''Teknolojiyi boşver de sen şunu al bakalım.'' dedi ve bana demir bir kutu uzattı.

''Bunu napacağım?'' dedim kutuyu incelerken.İçi boştu ve dışı gibi içi de demirdi.

''Hayat bak senin nasıl sırların olduğunu bilmiyorum.Bana anlatmanı gerçekten istiyorum.Seni tanımak istiyorum.En baştan beri şerefsiz gibi davrandım farkındayım.Ama senin önceden o işi yaptığını öğrenince seninde diğer kızlar gibi olduğunu düşündüm.Yinede bana anlatmak istemezsen diye bu kutuyu sana aldım.Ne kadar sırrın,artık içinde tutmak istemediğin düşüncelerin ve duyguların varsa bu kutuya fısılda."

Ondan bu kadar uzun bir konuşma beklemiyordum.Bir ara evlenme teklifi edeceğini sanıp baygınlık geçirecektim ama o çok ince düşünmüştü. Sadece kutuyu değil tüm bu yaptığı şeyler beni gerçekten etkilemişti.Ona gülümsedim.Tüm kalbimle gülümsedim.O da aynı şekilde karşılık verdi.

Kutuyu açtım ve başıma gelen herşeyi,babama nefretimi,kendime nefretimi, hayata karşı nefretimi sessizce fısıldamaya başladım.

-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-