İlk önce bana bu bölümü yazmama yardımcı olan herkese çok teşekkür ederim benim için sizin düşünceleriniz çok değerli sizi daha fazla bekletmiyim ve bölüme geçelim iyi okumalar
İrem den devam;
1 hafta sonra
Bu bir hafta içinde abimler bana çok iyi baktı aynı zamanda kuzenlerimle de çok iyi anlaştım ama ekstradan 4 abi daha bundan sonra bizde kalacakları için onlarda benim abim bu bir haftada abimlerle ne zaman konuşmaya çalışsam beni ikide bir geçişdirip durdular yok dinlen yemek vakti uyku saati zamanı gelince anlatıcaz gibi şeyler söylediler ama şuan çok iyi durumdayım kendi kendime yüriyebiliyorum koşadabilirim aslında ama dikişlerim dün alındığı için abimler koşmama pek sıcak bakmıyo pek sıcak bakmayın bırak dikişlerim alınmasına rağmen zar zor yürüyorum kim görse kucağına alıyo neyse bu gün pazar herkes evde ve bu gün beni geçiştiremiycekler bütün gerçekler ortaya çıkıcak neyse ben hemen yataktan kalktım tuvalete gittim çok merak ettiyseniz soyliyim ne yaptığımı çiş yaptım yani her insan gibi sonra elimi yüzümü yıkyıp banyodan çıktım makyaj masasına geçtim makyaj masası dediğime bakmayın saç spreyi tarak vb. Şeyler var neyse saçımı tarayıp odadan çıktım he unutmadan üstüme şunları giydim
(Kenarda duran saatler falan yok tişört altındaki donu ve ayakkabılar)Bunları giyip aşağıya indim herkes yemek masasında oturmuş beni bekliyordu
İrem: canım abilerim buna canım kuzenlerimde dahil ve diğer yarım ikizin gü-nay-dınnn (alt tarafı günaydın diyecek çok uzattı neyse bunlar iyi zama ları iyi değerlendirsin) (katil gibi konuştum)
&=(kuzenleri de dahil)
&= günaydın prenses
Emir: günaydın ikiz
Hepsini öptüm ve ikizimin yanına oturdum ve yemek yemeye başladık ve abimlerle konuşmaya başladım
İrem: abilerim ve ikizim bu gün işiniz varmı yada bir yere gidicekmisiniz
Dedim ve ağzıma zeytin attım
&= yok bir işimiz
Baran: hayrola küçüğüm
İrem: bir şey yok abicim hepinizle konuşmam gereken mühim bir konu varda
Abimler sanki biraz gerildi
Bora: ne konuşmaz güzelim
İrem: yemekten sonra görürsün abicim (nasıl görsün duyması lazım sende bir tuhafsın)
abimler bir şey demedi onun harici yemek sesiz geçmişti ve yemek yemeğim bitirip içeri geçtik ve salonda oturduk ben abimleri karşıma aldım herkes bir koltuğa sığmayacak mecbur ben tekli koltuğa geçip diğer koltuğuda onları bıraktım neyse herkes oturdu ve konuya geçme zamanı geldi
Gerçeklerin ortaya çıkmasına dakikalar kaldı zaman tik tak akıp gidiyor işte gerçeklerin ortaya çıkma vakti
İrem: bana anlatıcakmısınız yoksa illa ben sorayım mı
Ateş: ne anlatmamızı istiyorsun güzelim
İrem: tamam anladım ben sormadan sòylemiyceksiniz
Bora: neyi söylemiycez
İrem: şöyleki abicim ben neden vuruldum? Evi neden taradılad evdeki koruma sayıları neden 3 katına çıktı evet sizi dinliyorum
Baran: abicim bunları konuşmanın zamnımdeğil
Herkes gergindi ve ben sinirlenmeye başlıyorum
İrem: abi her defasında beni geçiştirdiniz birşey demedim iyileşince anlatırlar dedim ama anlatmıyosunuz
Sesimi ne kadar sakin tutmaya çalışsamda bir yere kadar
Baran: abicim sakin ol
İrem: bana sakin ol deme abi ben vuruldum evi taradılar ve sen bana hiç bir şey anlatmıyosun
Baran: tamam her şeyi anlatıcam ama bizden korkmanı istemiyorum her ne olursa olsun asla ama asla sana zarar vermeyiz
İrem: abi ne dediğini anlamıyorum doğru düzgün anlatın
Baran: tamam şöyleki biz biz..
İrem: siz ne abi
Baran: abicim biz mafyayız
Abim ne dedi biz biz (bilerek iki kere yazdım) mafyayız dedi dimi ben yanlış duymadım ya nasıl olur şimdi abimler başkalarınımı öldürüyor
İrem: ne s-iz ma-mafyamısınız na-nasıl ya siz şimdi başkalarını mı öldürüyorsunuz
Ayağa kalktım ve geriye 2 adim attım abimlerden olabildiğince uzağa gittim benle birlikte abimlerde ayağa kalktı
Emir ban yaklaşmaya başladı ama ona elimle dur işareti yaptımİrem: Emir sen biliyomuydun
Emir kafasını olumlu anlamda salladı
İrem: benimkide soru nasıl bilmiyceksinki
İrem: YA SİZ BENDEN NE HAKLA SAKLRSINIZ
Baran:abicim biz korktuk bizden korkarsın uzaklaşırsın sandık
İrem: ŞİMDİ KORKMUYCAMMI UZAKLAŞMİYCAMMİ
Ateş: abicim yapma böyle
Ne zaman aktığını bilmediğim göz yaşlarımı silmeye çalışarak konuştum
İrem: Ne YAPMIYIM ABİ HE SÖYLE CANIM DEDİĞİM AİLEM DEİĞIM İNSANLAR HER GÜN BİRİNİN CANINI ALIYO VE SONRA HİÇ BİR ŞEY OLMAMIŞ GİBİ EVE GELİP ÇOK GÜZEL BİR UYKU ÇEKİYO NE YAPMAMI BEKLIYOSUN HİÇ BİR ŞEY OLMAMIŞ GİBİ OTURUP SİZLE EYLENİYİM HAYATINA KALDIĞIM YERDEN DEVAMMI EDİYİM
Bora: abicim yapma böyle
İrem:neden abi neden daha önce söylemediniz neden
Baran: bizden korkarsın diye söyleyemedik
İrem: b-ben daha fazla bu evde katillerin yanında duramam
Diyip hızla evden çıktım arkamda bağırmalara kulak asmayıp koşmaya devam ettim en sonunda geldiğim yere baktım sahile gelmişim orada bir banka oturdum bana bakanları umursamayıp bankda ağlamaya devam ettim
Yanımda bir karartı hissettimX=....
Bölüm sonu
Sizce x kişisi kim?
İrem bundan sonra nereye gidecek x kişisi ireme yardımcı olucakmı ya da İrem i kötü emellerine aletmi edecek gelicek bölümde öğrenmek dileğiyle sizleri seviyorum görüşmek üzere
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gerçek Ailem
Teen FictionÖlü zannedilen bir kız kardeşmi? 12 sene yetimhanede büyüyen bir kızın hikayesi. Önceki Adı = abilerim ve ikizim