14.Bölüm

3.4K 156 45
                                    


Şarkıyı isterseniz açın neyse bölüme geçelim
Bölümle pek alakası yok

Barandan devam (çok kısa)

İrem bir hışımla evden çıktım arkasından bakakaldık söylediği sözler ve davranışları 12 yaşında bir kıza göre çok olgunca davranıyor olabilir ama bu çok güzel ağır başlı olması ben onu herhalde seviyorum düşüncelerimden kapının çalmasıyla sıyrıldım ve hepimiz bir umut kapıya koştuk kapıyı açtığımda karşımda anne tarafından kuzenlerimiz normalde olsa çok sevinirdim ama şuan hiç sevinecek durumda değilim sadece ben değil bora,ateş,emir,Mirza,Aral,Pamir,pars herkes aynı durumda (isimleri aklımda tutmak çok zor arada kopya çekiyorum çaktırmayın) oradan kuzenim olan kuzey atladi

Kuzey: abi bunların hepsi bizi kapıda karşıladı ama pek sevinmişe benzemiyolar biz eniyisi geri gidelim

Atalay: ya iki dakika ciddi duramıyorum kuzey belliki birşey olmuş noldu Baran  bir sıkıntı mı var?

Baran: geçin içeri anlatıcaz

Kuzey&Atalay = tamam

Hepimiz içeri geçtik emir daha olanları yenimsindirdi galiba bir hışımla ayağa kalktı

Emir: HEP SENİN YÜZÜNDEN BARAN ABİ İLK GELDİĞİNDE SÖULESEYDİN BÖYLE OLMIYCAKTI İKİZİM BENİM YANIMDA OLUCAKTI HEP SENİN YÜZÜDEN SİZİN YÜZÜNÜZDEN
(Buralarda bağırdı )

Emir bize bağırıp çağırdı sonra sinirle oda çıktı arkasından ateş gitsede yetişemedi ve geri döndü emir beni sorumlu tutuyor olanlardan haklıdan ilk bulduğumuzda söyleseydik şimdi böyle olmıycaktı odada 2 meraklı çift göz suratıma bakıyo en sonunda anlatmaya başladım

.....

(Üşendim yazmaya siz,zaten olayı biliyorsunuz üşengeçlik başa bela)

İrem den devam (en önemli kısım x kişisi)

Yanımda adını hala bilmediğim biri oturuyo ve ben kaç dakikadır ağlıyorum bilmiyorum ama artık ağlamalarım iç çekişlere dönmüştü yanımdaki de beni hiç bölmeden ağlamamın bitmesini beklemişti artık konuşma vakti

İrem: sizin adınız ne?

X: Canberk  ya senin

(Biliyon neden soruyorsun sende bir tuhafsın he)

İrem: bende irem

Canberk: bende memnun oldum İrem

Canberkten devam;

Artık gerçekleri söylemek için karanların villasına gidiyorum ve gerçekleri söyleyip kız kardeşimi yanıma almak istiyorum abimlere kızgın değilim ama kırgınım sadece kız kardeşim İrem i görmek istiyorum ve eve geldim evin önünde durdum evden ağlayarak çıkan İrem i görünce takip ettim sahilde bir banka oturmuş ağlıyordu bende İrem i hiç bölmedim ağlaması iç çekişlere dönünce konuşmaya başladık ons tüm gerçekleri burda anlatıcam tanışma faslı bitince konuya girdim bana kızabilir ama bunu yapmam gerek

Canberk: irem benim sana birşey söylemem gerek

İrem: ne söyleyeceksin Canberk abi

Abi dedi bana abi dedi (ablamı diycekti yada teyze hangisini tercih edersiniz beyefendi)

Canberk: şimdi sana söyleyeceğim şeyi duyunca ben sonuna kadar dinleyeceksin anlaştıkmı

İrem: anlaştık

Canberk: ben senin a-

Tam söyleyeceğim sırada ikiz diye bir ses geldi İrem arkasını dönünce ona çok benzeyen bir erkek çocuğu ikizini sanırım benimde kardeşim ama gözleri kıpkırmızı sahi bunlar neden ağlıyo (sonunda asıl soru aklına geldi)

İrem den devam;

Canberk abi tam birşey söyleyeceksen arkadan ikiz diye bir ses geldi oraya dönünce gözleri kıpkırmızı ve ağlayan bir emir bulayı beklemiyodum hemen koşup yanına gittim ve sıkıca sarıldım oda bana sarıldı ikimizde dizlerimizin üstüne düstük ama sarılmaktan vazgeçmedik yine birbirimize sarıldık ben Canberk abiyi unuttum ona doğru baktığımda bize bakıyordu ama gözünde farklı bir duygu vardı sanki öz özlem gibi evet evet özlem ama neden emirle 5 dk daha sarıldık ve ayrıldık banka oturdum emirde yanıma oturdu onun yanına da Canberk abi oturdu

İrem: Canberk abi bu ikizim emir

Canberk: tanıştığımıza menun oldum emir ben Canberk

Emir: ben de emir bende memnun oldum

İrem: Canberk abi sen bana birşey söyliycektin

Canberk: şimdi ikinizde beni dinleyin ama beni sakın bölmeyin

Emir&irem= tamam

Canberk: ben sizin abinizin

Ben sizin abinizim

Ben sizin abinizim

Ben sizin abinizin

Kulaklarımda bu cümleler yankılanıyor emirle aynı anda
Koca bir

Emir&irem= NE

Demiştik ikimizde dona kalmış bir açıklama bekliyoruz

Canberk: şöyleki beni doğduğumda kaçırmışlar ve öldü gösterip şehir dışında bir yetimhane ye vermişler 10 yaşıma kadar yetimhanede büyüdüm sonra güçlü bir iş adamı beni evlat edindi ve büyüttü onun sayesinde size ulaştım

Emir: senin mezarın var biz herzaman gideriz oraya her yıl sen gerçekten omusun ateş abimin bir kücüğü

Emir hemen Canberk abinin (abla teyze nin) boynuna atlayıp ağlamaya başlamıştı ama bana yine bir şeyleri söylemediler ama bunu sonra hallederiz karşımda abim duruyo be bende atladım boynuna 



Evet bir bölümün daha sonuna geldik umarım beyenmişsinizdir yeni karakterlerimiz geldi  Canberk abi -abla teyze - kuzey ve Atalay bakalım bundan sonraki bölümde ne olucak

Gerçek Ailem Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin