Gerçek Ailem

17.Bölüm

  Şarkının bölümle alakası yok!

  Arkadaşlar her kese merhaba medya ya koymamı istediğiniz şarkı varsa yorumlarda belirtirseniz çok sevinirim

Burası önemli
Not: !Ateş karakterimiz staj yapıyordu ama değiştirdim artık kendi hastanelerinde dokdor!

  Bölüme geçelim

  Ateş den devam;

Abimi hastaneye getirdiklerini söylediklerinde çok endişelendim ama İrem ve emiride sakinleştirmem gerekiyordu hızla acile indim abimde 3 numarada yatıyodu hemen yanına gittim rengi gitmişti

Ateş: abi iyimisin noldu

Baran: ateş telaşlancak birşey yok abicim  biraz ateşim var bide başım dönüyor

Ateş: tamam abi seni bir odaya alalım

Abimi odaya aldıktan sonra muayene ettim serum takdım ateş düşürücü verdim bu telaşla iremleri unuttum ne abime burdalar dedim ne de abimin durumundan iremlere bahseddim neyse abime söyliyim bare

Ateş: abi

Baran: efendim ateş

Ateş: abi İrem,emir ve canberk burda

Baran: ne noldu birine bir şey mi olmuş bu şimdimi söylenir ateş neredeler he cevap ver

Ateş: abi konuşmama izin verirsen söyliycem

Baran: ateş zevzeklik edipte beni ayağa kaldırma ne oldu söyle işte noldu

Ateş: irem in eli yanmış hastaneye getirdiler (markete götürecek halleri yokya tamam tamam sustum 🤐😄)

Baran: şimdi iyimi

Ateş: durumu iyi abi hemşire beni çağırırken iremlerin yanındaydım senin getirildiğini duyunca zor durdurdum gelmek istediler izin vermedim ben onlara haber vericem dedim ama unuttum kesin çok merak ettiler

Baran: şuan nerelere ben çok özledim onları

Ateş: abi sen yerinden kalkma dinlenmen lazım zaten kendini çok yoruyorsun ben getiricem onları sana

Baran: tamam ama hızlı ol çok özledim kızımı

Ateş: tamam abi

Odadan çıkıp iremin odasına gittim ayakta dönüp duruyodu benim geldiğimi görünce yanıma koşup soru sormaya başladı

İrem: abi Baran abim nasil neyi var neden haber vermiyorsun öldüm meraktan yaa

Ateş: tamam abicim sakin ol Baran abimin durumu iyi sizi görmek istiyo ne dersin gidelim mi yanına?

İrem: hadi gidelim hadisene emir ya kalksana Canberk abi ya

Emir: tamam ikiz sakin ol ya

Canberk: tamam güzelim gidelim hadi

Ateş: hadi ozaman

Barandan devam;

Ateş odadan çıkdı günler sonra kardeşlerimi görücem he birde yıllar önce öldü bildiğimiz kardeşimiz var onuda çok merak ediyorum aradan 10 dk geçti kapı çaldı ve içeri güzelim girdi kollarımı açtım ve gelmesini bekledim İrem koşarak kollarıma atladı çok özlemişim onları İrem kucağımda ağlamaya başladı birbirimize sıkıca sarıldık ayrıldık ve emirle sarıldık en sona Canberk kaldı ama o sarılmadı banada çağırmak düşer dimi

Baran: Canberk abiye sarılmak yokmu

Dedi  ve kollarımı açtım oda

Canberk: aabbbii (burda ağlamaklı ses tonu ve abi kelmedin uzatarak söyledi farzedin)

Baran: kardeşimmm

Birbirimize sarıldık ve ayrıldık sonra Ateşle Canberk sarıldı iremi ve emiri yanıma çağırdım ben yatağın ortasına oturdum onlarda yatağın yanına uyandılar ikisinde kolumun altına alıp saçlarını koklayıp öptüm

İrem: abi sana noldu?

Baran: bir şey yok abicim sadece sadece üşütmüşüm 

İrem: oyüzden böyle yorgun uykusuz ve zayıfsın dimi (çemkirerek)

Ateş: abicim siz gittikten sonra doğru düzgün ne yemek yedi ne uyudu bazen eve bile gelmedi

Baran: sen sanki çok farklısın ates bey

Ates: en azından eve geliyorum senin gibi şirkette sabahlamıyorum

İrem: tamam yeter ya susun hem bunun hesabını vereceksiniz ben ölsem böylemi yapacaksınız bakmıycakmısınız abi ben kime güvencem

Baran&Ateş&Canberk&Emir= İremmm bidaha o kelimeyi kullanmıycaksın

İrem: hangi kelimeyi

Baran: irem salağa yatma

Ateş: evet İrem biliyorsun neyden bahseddiğimizi

Canberk: güzelim bir daha o kelimeyi kullanmak yok

İrem: ölürsem kelimesinimi ama herkes ölecek ama herkesin vakti var

Emir: iremm

İrme: tamam bir şey demedim ya  eee ne zaman çıkıcaz abilerimi özledim (kuzenlerle de dahil İrem daha diğer kuzenlerden habersiz )

Ateş: abimin serumu birtsin duruma göre yatım saate çıkarız ben bir hastalara bakıyım abi sende dinlen

Baran: tamam olum sen git işine bak ya adamı hasta etme (yalan sinirle )

İrem: merak etme abi bende o iş abim yerinden bile kalkmıycak

Ateş: sana güveniyorum güzelim abim sana emanet

İrem: emredersiniz komutanım (elini alnına koyarak)

Ateş odadan çıktı Canberk odada kanepeye oturdu İrem ve emirde benim yanımdalar zaten bende gözlerimi kapattım doğru düzgün uyuyamıyorum zaten kardeşlerimde yanımda güzel bir uyku çekiyim diyip uyudum

İrem den devam;

Abim uyuduğunu görünce bende uyudum
Ateş Abimin seslenişiyle gözlerimi açtım saate baktım saat 5 olmuş okadar oldumu ya  neyse kalktım abimlere baktım onlarda hazırlanmış hastaneden çıkmak için yola koyulduk emirle ben abimin kollarına girip yürüyordum kapıda korumalar arabayı getirdi bizde binip eve doğru gitmeye başladık yalda biraz şarkı dinledik sonunda eve vardık ay evimi özlemişim ya bahçeden eve doğru yürümeye başladık kapıyı çaldı içeriden ses gelmeye başladı

X= Geldimmm

Bu kimin sesi ya ne abimin nede Mirza, Aral,pamir ve pars abimin sesi değil kapıyı tanımadığım biri açtı gri saçlı mavi gözlü yakuşuklu bir jojuk açtı jojuk demek ne kadar doğru bilmem ama neyse

İrem: sen yakuşuklu jojuk kimsin ne işin var lan benim evimde yıkıl karşımdan demek isterdim ama terbiyem müsadere etmiyo neyse evet konumuza dönelim sen kimsin?

Baran: abicim o nasıl cümle? (Şaşırarak)

İrem: boşver abi bazen ben bile anlamıyorum kendimi

&=(ortaya karışık herkes) hahahahaha (güldüler)

X= merhaba küçük ben senin...

Evet bir bölümün daha sonuna geldik inşallah beyenmişsinizdir neyse diyer bölümde görüşmek üzere bu arada şarkı önerilerinizi bekliyorum  görüşürüz 🥰