Gerçek Ailem

25.Bölüm

Bora dan devam;

Sabah yanımda yatan bebeğimin kokusuyla uyandım sonrada kokusunu iyice içime çekip yanından kalkıp lavaboya gidip işlerimi hallettim

Şu Berfin konusuna gelirsek nasıl alıştılar hemen anlamıyorum o adam annemi aldatıp başka kadından çocuk yapıyor ve çok sakin karşılıyorlar of kafayı yicem artık düşünmekten neyse düşüncelerimi bir kenara itip kafamda yer açtım ve miniğimin yanına uzanıp uyandırmak için seslenmeye başladım

Bora: bebeğim uyan hadi sabah oldun

İrem: hı hı jen ajağiya in ben ğeicem

İrem azında bir şeyler geveledi çok anladığım söylenemez neyse konumuza dönelim

Bora: irem hadi abicim kalk çok acıktım kalkmassan seni yerim

İrem: ya abii

Bora: efendim güzelim

İrem: beni yersen sizi kim koruyacak

Bora: güzelim bizim kendimizi koruyabiliriz

İrem: hadi erkeklerden korudunuz peki kızlardan nasıl korıucaksınız kendinizi

İrem gözlerini kısıp ellerini beline koymuş bana bakıyordu şuan çok komik duruyordu kahkaha atmamak için kendimi zor tutuyorum ama biraz daha tutarsam patlıcan sanırım ve beklenen an bastım kahkahayı iremde çok dayanamayıp benle beraber kahkaha attı iremi kucaklayıp yatağa geri yatırıp (no fesatlık) gıdıklamaya başladım bizim kahkahamız evi iletirsen abimler ve kardeşlerim odaya girmişti onlarda bize katılınca hepimiz kahkaha atarak birbirimizi gıdıklıyorduk

Berfinden devam;

Evde üvey kardeşlerimin abilerimin (kuzenlerde dahil) kahkaha sesleri yükseliyordu ne vardı sanki onların öz kardeşi olsaydım onlarla beraber xgülüp eylenseydim hep o pislik adamın yüzünden benim bütün yaşam enerjimi sömürdü artık hayattan tat alamıyorum daha fazla bunları düşünmek istemediğim için yemek masasına geçip onları beklemeye başladım herkes yavaş yavaş geliyordu

İrem den devam;

Abimlerle sabah sabah baya gülmüştük hepimiz yorulunca ve acıkınca aşağıya inmeye karar verdik hepimiz yavaş yavaş aşağıya indik sofraya oturmadan başladık Berfin ablayı görünce sormadan edemedim

İrem: Berfin abla

Berfin: efendim İrem

İrem: merak ettimde sen neden bizim yanımıza gelmedin

Berfin: şey ben sizin mutluluğunuzu bozmak istemedim

Baran: olurmu öyle şey sende bizim kardeşimizsin bundan sonra ne zamana istersen yanımıza gelebilirsin anlaştıkmı

Berfin: anlaştık Baran abi

Baran: aferin sana hadi kahvaltı yapalım acıktım

Aral: Bora nerde?

İrem: gelir şimdi bir işi varmış yukarıda

Mirza: neyse biz başlayalım o gelince yer

Pars: aynen ya acıktım

Pamir: sen ne zaman doydunki

Pars: son no zomon dotdonko

Pamir: çok komik

Pars: karışma bana ya abi şuan bor şey söyle ya

Mirza: tamam lan zevzeklik etmeyin yapın kahvaltınızı

Pars&pamir= tamam abi

Bora abim mutfak kapısında belirdi bana bakıp göz kırptı Berfin ablaya göz ucuyla bile bakmadı niye sevmiyo Berfin ablayı anlamıyorum ama neyse

Kahvaltımızı bitirdik ve içeriye geçtik gidip Baran abimin kucağına oturdum kafamı görüşüne koydum ve gözlerimi kapattım ve konuşmaya başladım

İrem: babacım

Baran: efendim kızım

İrem: nasılsın

Baran: iyiyim sen nasılsın

İrem: bende seninle çok iyiyim

Baran: hımm öylemi

İrem: evet öyle

Tam abi birşey söyliycekken kucağından kayıp gittim bakim bi kim almış beni aa Aral abi

İrem: Babacım birileri bizi kıskanmış baksana

Baran: aynen babacım bunlarda çok kıskanç

İrem: Ee Aral abicim ne diye beni babamın kucağından aldığının ögrenebilirmiyim

Aral: birazda benimle kal istedim

İrem: hmm öylemi

Aral: evet öyle hep başkalarından birazda benimle ol

İrem: sen yeterki iste abicim

Aral abinin göğüsüne başımı koydum sonra Pars abim bir film açtı onu izlerken Mirza abim gelip beni kucağına alıp koltuğa geri oturdu beni bebek uyutur gibi kollarının arasına alıp film izlemeye devam etti ama bu sefer kimse alqmaz çünkü çok sıkı sarıldı neyse bende uyuyım bari

Arkadaşlar sizi daha fazla bölümsüz bırakmak istemedim ve bölüm yazdım kısa ve saçma oldu ama idare edin neyse bu arada ateş karakterini değiştiriyorum fotosunu buraya bırakıyorum

Yeni ateş