Zero Option (Options Series #1)

Chapter 6

Pumasok na ako sa bahay agad trying to set aside my thought earlier and just praying na hindi yun ang nakita niya.

Praying that the universe will side me on this one.

I ate my dinner at dumiretso na din agad sa balkonahe ng kwarto ko. Naupo ako sa usual spot na inuupuan ko doon. Cold breeze embrace my body as I sit there. Darkness consumed me once again, not because it is already night but because my life has always been dark.

 I look up and see the moon and how I relate myself to it, it is like I have that emotional connection with it. I Don't know if it's because it is lonely just like me or because it is the only thing who stays beside me despite everything.

Yes, the moon is leaving every morning, but it always assures me that it will back to comfort me after an exhausting feeling the sun and the day is giving me.

The moon may never say a word to comfort me and that's how I love about it. Hindi ito nagbibitaw ng mga salita na masisira rin naman agad ng gawa. Hindi ito magbibitaw ng salita to give me false hope and to give me pains afterwards.

Words are powerful. It can boost your confidence but it can also break you into pieces and left you crumpled.

I loathe words so much kaya minsan lang din ako nag sasalita at puro tango lang ako. I despise words so much as it is the main reason of my suffering. My dad's words.

Dahil siguro sa pagiisip nakatulog na din naman agad ako. At di narin naman ako nagulat na nagising ako sa sikat ng araw dahil sa balkonahe na ako nakatulog kagabi. Malaki naman yung upuan so pwede na din higaan.

Pumasok na ako sa kwarto ko at tiningnan ang oras and it's now 9am at 10:30am naman ang usapan namin ni Kerlt so I still have an hour and 30 mins spare to prepare so pumasok na ako sa bathroom ko at nag shower na. 

I wear a robe kasi di pa naman ako nakakapili ng damit na susuotin. At nung natali ko na ang robe ko ay dumiretso na ako sa walk in closet ko at namili ng damit, actually marami akong damit at may mga tags pa nga yung karamihan kasi di ko naman ginagamit kasi wala naman akong pupuntahan.

Ang napili kong susuotin ay ripped black high waisted jeans at nude colored top with puff sleeves and pair it with a white shoes.

I look at the large mirror sa gilid ng walk in closet ko and look at myself. Di ko na maalala ang huli kong pag damit ng ganto kasi puro lang ako uniporme at pambahay.

Afterwards I went to the vanity to combed my long black hair with curls at the bottom and just put a one small clip for my side bangs to not fall on my face. I did not put anything on my face except for a powder to conceal my puff eyes caused by my cry last night.

Nung na kontento na ako sa ayos ko ay Lumabas na ako sa kwarto at bumaba na papunta sa living room.

Nakita ko ang gulat sa mata ng mga katulong na naglilinis sa baba na parang nakakita ng patay na nabuhay ulit. Di ko din naman sila masisi kasi kung normal days to nasa kwarto lang ako nagmumokmok at nagrereview.

I remained my stoic expression at nilapitan ang head ng helpers sa bahay.

"where is the driver?" with cold voice I ask her.

"nasa garahe po ata ma'am" she said obviously avoiding an eye contact from me.

I did not say any words at lumabas na sa bahay at pumunta na sa garahe. Nilapitan ko na agad ang driver namin na si mang Nolan. Naka upo siya at parang may tinitingnan sa ilalim ng aming kotse. Napansin niya ata ang anino ko kaya napatayo siya bigla.

"ay good morning ma'am!" he said with all smiles, but I did not give anything back at sinabi ko na agad sa kanya kung saan niya ako ihahatid.

"ay yun na nga ma'am, ipapatalyer ko nga sana yung sasakyan mamaya kasi iba yung tunog nung ginamit namin pang grocery kagabi." Kamot ulo niyang sabi. "dala kasi ng daddy mo yung isa pang sasakyan ih. ibook nalang po kaya kita ng grab na maghahatid sayo ma'am" He enthusiastically said.