Zero Option (Options Series #1)

Chapter 9

The days and weeks have passed at di na kami nagpapansinan ulit ni Kerlt. Kaya di na rin umuusad yung research namin.

Naisip ko na ngang ipatuloy nalang yun mamaya kahit ako nalang magisa.

Dumadami na yung students sa classroom dahil nag sidatingan na ang mga kaklase ko kasi malapit na ring magsimula ang klase.

Research ang first subject namin this afternoon at di na ako mapakali kasi baka tatanungin kami ng teacher namin about dun at pano ko sasabihing di pa kami nangangalahati?

The image of me failing on this subject makes my heart beat fast but imagining my father's words and wrath against me because of failing makes my knees weak and unstable.

Nung pumasok na si ma'am ay di na mapakali ang loob ko.

we did our usual greetings and she ordered us to seat and settle down.

"okay class, I know all of you know na intramurals will start next week and halos lahat sa inyo dito ay kung di man athletes mga kasali naman sa mga organizations and with that I know busy kayo kaya I will extend the deadline for your research paper and focus muna kayo sa mga organizations and sa laro niyo"

Rinig ko ang mga pagbubunyi ng mga kaklase ko.

"for the intramurals this year ay wala daw booths every sections kasi yung SSG na daw ang mag fafacilitate in line with those so, yung mga wala namang events iaasign ko nalang kayo sa mga gagawin niyo, so sino yung mga wala events? raise your hands"

Dahil wala naman akong event na sasalihan and I have no plans to join in any of those ay tumaas ako ng kamay. 8 lang kaming tumaas ng kamay kaya medyo nahiya ako.

Hindi ko naiwasang tingnan si Kerlt at di naman siya tumaas ng kamay so I think may event siya? the hell I care? I mentally rolled my eyes

"okay ms. strivani I'll assign you sa magbibigay ng towels and waters sa mga basketball player" biglang sabi ni ma'am na nagpabalik saakin sa wisyo

"where? what?" being shock is evident in my eyes and tone

"you were raising your hand when I ask kung sino ang gusto ma assign dun so I assumed na gusto mo"

sa pagiisip ko kanina di ko na pala nababa yung kamay ko. damn.

"So saan mo pala gusto ma assign ms. Strivani? sa cheerers?"

just imagining myself on the side of the court wearing the cheering costumes with pom poms in my hands makes me wanna puke. ew.

wala bang part sa intrams na mag aarange nalang ng books sa library? or pwede nalang na ako nalang tatapos ng research namin kahit magisa. I would rather do those things.

"eh ma'am kami na dun nila Liz eh" sabi nung magbabarkada kanina na kasama kong magtaas ng kamay

"ang arte talaga ng spoiledbrat nayan" dinig ko pang bulong ng mga kaklase ko at magaamok na sana ako kung kaninong bibig nanggaling ang mga yun pero dahil di ko naman sure sino ang may sabi nun pinabayan ko nalang

so I can prove a point nag agree nalang ako sa task ko na mag distribute ng towels and waters for our players sa basketball

I even don't know who our players are. bahala na nga kesa naman mag cheer sa gilid.

Days passed fast at di talaga kami nag papansinan and I'm alone as usual

So for our intramurals we are free to wear what we wanna wear so I excitedly strive my way to my walk in closet.

I don't know why but I really enjoy dressing myself up it's I have this emotional connection with clothings, maybe because I rarely do it for myself.