Love him, Definitely... [Under Revision]

Chapter 19

Under Pressure

"Wipe those tears b*tch" Tapon saakin ni Satchy ng panyo niya.

Sinalo't tyaka ko pinagdududahan ang panyo "Gamit ba to?" I said in sobs.

"Hindi noh!" Nanlisik ang mga mata nito.

"Aba'y malay ko ba kung gawain mo yun, pero thank you"

With that ay pinahidan ko ang mga luha ko at napa singha narin sa panyo ni Satchy.

"Lalabhan ko nalang beh." Paos ko ang boses kong ani sabay singhot.

"Kahit wag na sayo nalang yan."

"Tahan na kasi." Hagod ni Avra saaking buhok.

"Nakakaloka, napa cra-crylalu, akala mo naman kung inano...inano kaba?!" At si Knite naman sa aking likod nag papatahan sabay tabing sa buhok kong kumalat sa aking mukha.

Nandito kami ngayon sa isang kapihan. Matagal na namin itong tambayan, magmula noong munting papag palang ito na tipikal na tinatambayan ng mga tsuper ng trisikel noong mga grade 6 palang kami. Hanggang sa naging modernong kapihan na at naging meriendahan narin ito. Nang dahil narin sa pinaganda pa at pinasabay sa uso ng may ari ay dito parin talaga kami nalalagi.

Ngayon ko lang din naikwento sakanila ni Satchy ang nangyari at hindi ko naiwasan maging emotional. Na succumb ba naman ang isipan ko sa nangyari kahapon.

"Kasalan k-ko yung n-n-nangyari sakanya! Pag na pano yun, Hindi
k-ko mapapatawad ang s-sarili ko." Nginginig pa ang boses ko sa
pag-iyak tas napiyok pa ang ate ninyo.

"OA teh, OA.." judge saakin ni Knite. Umungot ako at nagnakaw muna ng hampas sakanya bago napa singhang muli sa panyo.

Knite rubbed my back.
"Hindi mo kasalanan ang nangyari  ok...
Ijiel believe me, ayos lang si Font. Masyado yung malandi para mamatay ng maaga." Biro pa ni Knite, I frowned tearing up.

Matapos ang nangyari kahapon sa storage room ay hinatid ni Hanz si Font sa Enrique, para makapagpahinga ng maayos sa bahay nila.
And me on the other hand, nag pa clinic narin to mend my knees pero di kami nakapang abot nila Font.

Kaya eto kami ngayon nila Avra, Celestia, Knite and Satchy nagmerienda sa labas at nang mapagusapan kung ano na ba ang dapat kung gawin.

Sinamantala ko na ang Sabado na ito. Mailabas lang at maichika ko naman sakanila ang mga sama ng loob ko sa buhay at di ko ma keri-kering problema sa pag ibig!

"Satingin niyo ano ba ang dapat kong gawin?" 
I said, lips pursed at napasinghap.

"Confessed to him." Ani ni Celestia, mula sa gawing harapan ko. Atsaka ito sopistikadang sumimsim ng kapeng barako sa tasang puti ng nakadekwatro.

"Luh? Bat ko naman gagawin yun?"
Isa isa ko silang tinignan hawak pa ang panyo sa ilong ko.

There was a moment of silence.

"Because why not Ijiel? The majority of us, are agreeing that you must confess." Binaba niya ang ini-numang kape.

"At ano naman ang sasabihin ko?! 'hi font, I love you more than just a friend, more than it should be'  Ganun?!"

"At least you're being honest." 

"Hello, May boyfriend yung tao Celestia, I don't think it's necessary for me to confess."

"Mag co-confess lang naman Ijiel, para sa ikatatahimik mo yan, promise." Segunda ni Satchy.

I whined in disagreement.