Klaroline

4.BÖLÜM

"Yavaş ol biraz be "

Kafamı kaldırdığımda gözlerim tanıdık gözlerle buluştu. Hadi ama cidden eğlenmek için aynı barı mı seçmiştik.

"Klaus"

"Caroline senin ne işin var burda"

gürültüden dolayı kulağıma eğilmişti bunu söylerken.cidden ne işim olabilir burda mankafa

"Eğleniyoruz"

dedim Elena'yı göstererek ama o yoktu.

"Emin misin eğlendiğinize"

Klaus'un bu sorusuna birazdan gelir demekle yetindim. O arada Kol'da bize katıldı. O da beni buralarda görünce şaşırdı. Sanki bu kadar şaşıracak ne varsa. Ben göz açıp kapayana kadar ortadan kayboldular. Elena kendine eğlenecek yanı arkadaşlar bulmuş dans ediyordu. Bende biraz önceki yerime geçip Klaus'u görürüm umuduyla etrafa bakındım.Bir köşede kızlarla konuşuyordu. Tam tahmin ettiğim gibi.Buraya mutsuz olmaya gelmemiştim ve üzülmek gibi bir niyetim yoktu.Tekrar Ekena'ya ayak uydurdum. Kendimi Klausları net bir şekilde görebilecek kadar yakın bir yerde buldum. Kızlarla sohbeti ilerleten Klaus'un keyfi yerindeydi.Belimde bir el hissetmemle dikkatim dağıldı.

" Biraz eğlenmeye ne dersin güzellik."

" Hayır derim"

beni kendine döndürüp öpmeye çalıştığında ittirmeye çalıştım ama sadece çalıştım

" Bırak "

dudaklarıma yöneldiğinde yüzümü çevirdim yanağımı öpmüştü. İğrenç.

"Bırak dedim sana"

belimi sıkı sıkı tutan kollar birden kayboldu ve bir ses duyuldu

"Sana bırak dedi duymadın mı"

ve adamın yüzüne bir tane yumruk indi. Adam gözünü tutarken Klaus belimden tutarak beni çıkışa doğru yönlendirdi. Bir beladan kurtulduğuma sevinirken başka bir belayla karşılaşacağımızdan habersizdim. Aklım da Elena'da kalmıştı. Kesin beni göremeyince merak edecekti.

" İyi misin"

"İyiyim teşekkür ederim kurtardığın için yani"

"Önemli değil bir dahaki sefere daha dikkatli ol ama"

kafamla onayladım. Dışarıya adım atmamızla magazincilerle karşılaştık. İşte bir bu eksikti.Klaus kolunu omzuma attı ve sorulara cevap vermeden arabasına doğru yürüdük.

--------------------------------

Gözümü açtığımda kendi odamda değildim. Artı şiddetli bir baş ağrım vardı.Yatakta doğrulduğumda neresi olduğunu anlayamadım. Üstümü kontrol ettiğimde kıyafetlerimleydim. En azından akşam tuhaf bir şeyler olmamıştı. Etrafa baktığımda berjerin üstünde duran çantamı gördüm kalkmak için harekete geçtiğimde akşam olanları yavaş yavaş hatırlamıştım. Zil zurna sarhoş olmuştum ve Klaus kurtarmıştı. Ayrıca magazincilere yakalanmıştık ki en kötüsü buydu. Büyük ihtimalle saçma başlıklarla haber yapacaklardı. Arabada konuştuğumuzda Klaus bir şey olmayacağından emindi. Bende çok üstelememiştim. Sarhoş olduğum için evdekilere hesap vermek istememiş, Jossie'ye Elena'da kalacağımı söyleyen bir mesaj atmıştım. Elena'ya da acil bir işim çıktığını söyleyen bir mesaj atmıştım. Arabada uyuya kalınca da Klaus beni taşımış olmalıydı. Pek anlaşabildiğimiz söylenemzdi daha doğrusu o kendini benden uzak tutmaya çalışırdı ama dün gece yardım etmişti. Ona tekrar teşekkür etmeliydim. Çantamdan telefonumu çıkardım. Açtığımda bir sürü bildirim vardı. İşte bu hiç hayra alamet değildi. Rebekah'nın mesajına girmemle şok oldum. Magazine bomba gibi düşmüştük.

"KLAUS MİKAELSON VE CAROLİNE FORBES AŞK MI YAŞIYOR"

Gözlerim yuvalarından çıkmaya çalışırcasına açılmıştı. Ekranda "REBEKAH" yazısı çıkınca hemen açtım.

"Günaydın abimin yeni sevgilisi"

"NE"

" Ne o çok şaşkın gibisin yoksa tatlı uykundan mı uyandırdım"

dalga geçmeye yer arıyordu.

"Sana acele et derken bunu kastetmemiştim Care" diyip güldü. Anlaşılan bu duruma bir tek o eğleniyordu.

"Saçmalama Bex öyle bir şey yok sadece karşılaştık"

" Tabi tabi bende buna inandım zaten"

"Barda beni biri sıkıştırmıştı o ara Klaus da ordaymış o kurtardı tamamen tesadüf yani"

büyük ihtimalle inanmayacaktı ama doğruyu söylemiştim.

"Tabi sonra karşınıza magazinciler çıktı. Sabah da gözlerimi Klaus'un evinde açtım de tam olsun"

ne diyeceğimi bilememiştim.

" Ciddi misin sen"

sadece evet demekle yetindim Rebekah komik bir şey demişim gibi gülüyordu. Bu kızın eline koz vermeyi sevmiyordum sonra benimle dalga geçiyordu.

"Yakınlaştınız mı bari "

gülmeye devam ediyordu.

" Tabiki de hayır "

"Tüh işiniz kolaylaşırdı belki"

diyerek tekrar güldü.

"Gülmen bittiyse kapatıyorum" sinirlenmiştim.

" Dur dur bizimkilerle sizinkiler haberleri görmüş sizi bekliyorlar" işte şimdi bitmiştik.