Estranghero

6 0 0
                                    

Ayoko ng matapos ang office hours dahil alam ko na may naghihintay sa akin sa baba ng opisina.

Nakadalawang tawag na sa akin ng guard sa baba dahil maya't-maya daw siyang tinatanong ni Joseph Romulo kung nasa opisina pa ako. Kung hindi kilala ng guard ang nagtatanong ay marahil hindi ito nagbigay ng sagot sa kanya. Ngunit isang Joseph Romulo ang naroroon at mukhang panatiko pa nito ang gwardiya ng building.

Pumatak na ang ika-lima ng hapon, unti-unti ng nagsilabasan ang aking mga kaopisina. Pinili ko ang magpahuli dahil hindi ko alam kung ano ang aking gagawin.

Nang maubos na ang tao sa amin pala pag ay napagdesisyunan ko ng bumaba. Ngunit sa aking pagtataka ay wala doon sa lobby ang inaasahan kong naghihintay sa akin. Nakailang simpleng lingon pa ako ng biglang tumunog ang aking cellphone.

"Hi, Jessica. Black Fortuner sa likod na parte ng parking."

Nais ba niya na maglakad pa ako patungo doon? Hindi ba at ubod ng demanding naman ng taong ito gayong siya itong nanggugulo sa namamayapa ko na buhay dito?

Padabog ako naglakad patungo sa direksyon na sinabi ni Joseph Romulo. Hindi rin naman ako bastos na tao na hindi siya pakikiharapan. Isa pa, isa siyang public figure kaya seventy percent akong sigurado na hindi siya gagawa ng masama sa akin. Hindi niya din naman siguro sisirain ang respetadong pangalan ng pamilya niya.

Kinatok ko ang bintana ng ka isa-isang itim na Fortuner sa parking lot. Mangilan-ngilan na laang ang sasakyan sa parking lot dahil nasa alas-singko kinse na rin ng hapon ang oras.

Lumabas ang isang matikas at mabangong lalaki mula sa sasakyan. Naka-tuck in ang poloshirt nitong dark blue sa black maong pants at nakasapatos ito ng brown na humahalintulad ang kulay sa kanyang sinturon.

"Hello, Jessica." bati nito ng may maaliwalas na mukha at matipid na ngiti.

"Hi. Pasensya ka na, alam ko na medyo rude, pero ano ba ang kailangan mo sa akin?"

"First, I'm sorry I wasn''t able to wait for you in the lobby. I don' t want political issue with the Africa's. Second, I am Joseph Romulo. Might as well introduce myself to you properly since the last time we personally met was a bit awkward. Lastly, I am here to court you, isn't it obvious?"

Halos masamid ako sa sarili kong laway ng marinig ang mga binitawan niyang salita. A Joseph Romulo wants a thing with me? Impossible! This might be just some tactic for the upcoming election.

" You see, Mr. Romulo, I do respect you as a person and all. However, I am not interested in being involved with your political feuds. If you think I have some knowledge in the Africa's political tactics, sorry to break it to you, but I haven't. So if you'll excuse me, uuwi na ako."

Akmang tatalikod na ako ng biglang hinila niya ako up ang pigilan.

" Please, Jessica, this is just the only spare time I have for the week. I have sent my driver but you declined him. Just this once, a dinner then a ride home?"

Nakita ko ang pagsusumamo sa kanyang mata. Pulitiko ngang talaga. Hindi ko na ito tinanggihan.

"Wait, Jessica, do you prefer me opening the door for you or do you want to do it yourself? I don't want to play the gentleman role that much if the girl I am dating is an independent woman."

He asked? Really? Very unusual ito sa lalaki. Madalas kapag dates, they want to take lead.

" I can open the door myself. I have my own functioning hands."

"Just so I thought." he said then smiled.

"Jessica, will it be okay na kumain tayo sa hacienda? Hindi pa maaring malaman ng media na ikaw ang special woman in my life. Ayaw ko na guluhin nila ang payapa mong buhay."

"Sana inisip mo iyan before you appear in my office's front door."

"Are you mad?"

"No, I am not and we can have the dinner in a place you prefer."

Tahimik ang buong oras na bumyahe kami patungo sa hacienda o isa sa mga hacienda ng mga Romulo. Sinalubong kami ng isang napakalaki ng gate na binuksan naman ng dalawang guards na sumaludo kay Joseph.

"That two guy is Kuya Guard 1 and Kuya Guard 2."

Napadilat ng kaunti ang aking mata sa kanya at pagkalaon ay natawa ako, hindi sa joke niya kung hindi sa kawalan niya ng humor sa katawan.

"Hindi ka humorous na tao, ano?"

"Hindi but at least that lighten up the atmosphere. But no kidding, those two guys are kuya Ernie and Kuya Benjie. They have been our guards for ten years and post nila talaga ang gate, lagi silang night shift"

"I see. Madami siguro kayong guard?"

"Yes. personally, I have two body guards same with every member of the family. This hacienda has 20 roving guards and 4 gate guards for a single shift so total of 44 for two shifts and we have different set of guards in weekends. Wealth has its own disadvantages. If only you knew how Papa roasted me just to be with you without my driver or body guards."

"So, it was an effort, then?"

"Oo, kaya sana, huwag mo sungitang ang mga taong pinapapunta ko sa iyo kasi mas nais nila na kasama ako kay sa utusan ko sila."

Bumaba kami sa harap ng main door ng bahay na nasa pinakaharap na parte ng isang ektaryang lupain. Pinagbuksan kami ng isang kasambahay na bumati naman kay Joseph at sa akin.

"This is the Romulo's main house"

Ayoko maging ignorant pero napatingala pa din ako sa high ceiling nila na may crystal chandilier na mukhang nagkakahalaga ng milyon.

"Therefore, there's a 101 chance that you'll meet Romulo's today."

Marah as akong napalingon sa kanya aat napanganga.

"Bakit hindi mo manlang sinabi. Hindi mo ba nakikita ang itsura ko? Mukha akong basahan!"

"No, you're not. You look cute tho."

Compliment ba ang masabihan ng cute ng isang Romulo? Hindi manlang pretty ang sinabi niya!

"Here comes our new meat everyone!" Anunsyo ni Mr. Eusebio Romulo.

I offered my hand para sa mano na pinagbigyan naman niya.

"Nice to meet you, Mr. Romulo."

"Nako, hija! Tito Ebie na lang! We are glad to finally meet ang bukambibig ni Joseph sa hapag ng maraming linggo na!"

Unti-unti na ding lumabas mula sa iba’t-ibang parte ng bahay ang kanyang kapamilya. Lahat sila ay welcoming. Isa isang bumati at nagpakilala sa akin ang miyembro ng pamilya ng Romulo na para bang hindi ko sila kilala.

To be honest with you, the Romulo's are nice. They aren't talking about politics during dinner. Maybe they are just avoiding leak as I am working for the Africa's. But I am glad they put an effort to mute the politics just this once. With my political standpoint, I agree with the person who protects the right of small members of the community. Neither of them has showcased it to me, the very reason I am not inclined with talking things like these with them.

Joanna, the youngest of the three Romulo siblings is beside me.

Kinukulit ni Joanna ang hita ko kaya't lumingon ako sa kanya. Ngumiti naman siya sa akin. Napaka ganda at kinis niya.

"Joanna, just ask whatever it is!" wika ni Joseph sa kapatid.

Pinamulahan naman si Joanna sa ginawan pagsita ng kapatid niya sa kanya.

"Ahm... Jessica, are you and kuya dating?"

"Hindi, Joanna. Estraghero pa sa akin ang kuya mo." simpleng tugon ko.

PinakomplikadoTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon