"Ah, yine konudan saptım değil mi? Ne diyordum? Heh, açılma.
Aralık neredeyse bitmek üzereydi ve herkes yılbaşı hazırlıkları için oradan oraya koşuşturup duruyordu. Jungwoo da kolumdan tuttuğu gibi alışveriş merkezlerinden birine getirmişti bizi. Binanın ortasına yerleştirilmiş süslü çınar ağacının ne kadar ihtişamlı olduğunu hâlâ hatırlarım.
Tüm gün boyunca gezip durmuş ve harika vakit geçirmiştik. Hatta bir ara lavabo için izin isteyip gizlice birbirimize yılbaşı hediyesi bile almıştık.
O zamanlar ikimizin de aileleriyle arası pek iyi değildi bu yüzden yılbaşına beraber girmekte hiçbir sakınca görmemiştik. Ortak kararla alışveriş merkezinden çıkıp evinin yakınındaki bir çocuk parkına gitmiş, gece yarısına kadar kar topu savaşı yaparak, kaydıraklardan kayarak ve salıncakta birbirimizi sallayarak gönlümüzce eğlenmiştik. Hayatımın en huzurlu saatlerini yine Jungwoo'yla geçirmiştim.
12'ye tam 6 dakika kala tüm cesaretimi toplayıp oturduğum salıncakta Jungwoo'ya dönmüş ve "Benimle çıkar mısın?" diye sormuştum. Evet, dan diye.
İlk başta hiçbir tepki vermemişti çünkü gözü yine başka yerlerdeydi. Onunla beraber olduğumuz zamanlar bir anda dalıp gidiyor ve dikkatini toplaması her geçen gün daha uzun sürüyordu. Üstelik doktora gittiğinde hiçbir sağlık problemi olmadığı söylenmişti.
Her neyse, kendine geldiğinde soruyu tekrarlamamı istemişti. Ben de kalbim ağzımda atarak çıkma teklifimi tekrarlamış ve merakla cevabını beklemiştim.
Ve emin olun, düz bir surat ifadesiyle suratıma bakarken "Üzgünüm hyung ama hayır, seninle çıkamam." diyerek beni reddetmesi o an aklımın ucundan bile geçmemişti."
