~ Aşk ile Imtihan ~

~ 2 ~

"Sen önce adına layık olmaya bir çalış. Küstah. Ona ne benim adımdan davranışlarımdan."

Fatımanın zoruna gitmişti o adamın söyledikleri. Çok kırılmıştı. Ama her zaman ki gibi yine belli etmek istemiyordu. Bu laf fatıma ya ağır geldiği için adamın peşinden bağrıyordu fatıma.

- Küstahhhh. Sanane benim adımdan. Sanane benim davranışlarımdannn !!! Seni çok fena edeceğim bak gör ! Kendini bilmiş! Heeey sana diyom!

Ama adam arkasını dönmüyordu. Odasına çıktı hemen. Namaza yetişmesi lazımdı. Bu arada fatımala kaan da yavaş yavaş odalarına çıkıyorlardı. Kaan kendine geldikten sonra fatımaya daha fazla içki ikram etti ama fatıma çok dalgındı. Kendisini çok kötü hissediyordu. O an ordan gitmek istiyordu.

Adam namazını kıldıktan sonra telefonu çaldı.

- Ali koş ! Annen fenalaştı. Acele et hastanedeyiz şimdi.

Ali hemen aceleyle kapıyı açti ve çıkarken birisine çarptı.

-Yine mi sen ya. Niye her yerde karşıma çıkıyosun.

- Bak gerçekten acelem var başka zaman tamam mı.

Diyerek yola koyuldu ama fatıma peşini bırakmıyordu. Sarhoştu. Davranışları elinde değildi. Ali hemen arabasına bindi ve ne görsün. Fatıma yanına bindi.

- Bende seninle gelcem

- Sen nere geliyosun delimisin. Bıraksana peşimi.

- Vallah bırakmam. Madem adıma layık değilim nasil layık olurum öğret.

- Ya git annenden öğren. Hadi in acelem var.

- Yaw inmem dedim. Istersen sabaha kadar kov beni inmemmm.

Ali öfkelendi. Ama fatımanın ineceği yoktu. Alininde başka çaresi yoktu. Fatıma yanında hastaneye gittiler. Fatıma aliyle bir konuşma açmaya çalışıyordu ama ali konuşmuyordu. Günaha girmek istemiyordu.

- Hadi ama. Bana bir fatıma olmayı öğret.

- Yemin ederim belamsın.

- Hadi lütfen hadii. Hem senin ismin ne sormaya unuttum.

- Sanane.

En sonunda hastaneye vardılar. Fatıma hastanede neden olduklarını sorsada ali hiç tarafına bakmıyordu.

- Babaaa annem nerdee

- Ali oğlum sakin ol bişeyi yokmuş. Içerde uyuyor. Az sonra doktorla konuşcaz.

- Annemi görmem lazım!

- Oğlum sokmuyolar içeri.

Demek ki ismi aliymiş. Fatıma alinin arkasında onları izliyordu. Annesine nasil değer veriyor. Kaldımı bu zamanlarda annesine bu kadar değer veren? Fatıma aliyi hayranlıkla izliyordu.

- Oğlum bu kim .

- Sorma baba.

Fatıma el salladı alinin babasına. En sonunda nihayet biraz utandı ve eteğini uzatmaya çalıştı. Ali doktorla konuştuktan sonra annesini gördü ve rahatladı. Annesini kötü görmeye dayanamıyordu. Ama annesi fatıma yı görünce şaşkına uğradı.

- Oğlum bu kim. Nerden tanışıyorsunuz?

Sakın sevgilim deme vallah burda can veririm.

- Yok anne peşime takıldı uzun hikaye

- Oğlum bu kizi eve getirmen sana yakışık kalır. Eve getir kendisi gidemez belli. Çok içmiş.

- hmm tamam anne. Sen nasil diyorsan öyle.