~ Aşk ile Imtihan ~

~ 4 ~

- BIRAKSANA KIZIN KOLUNU DEDIM SANA!

- BIRAKMAZSAM NOLUR BAK !!!

Adam fatımanın kolunu daha da fazla sıkıyordu.

- ahhhhhh allah aşkina yapma lütfeeeenn..

Ali tutamadı kendisini ve o adama bir yumruk geçirdi. Fatıma hemen kenara çekilip ağlamaya başladı. O arada ali adamı dövdükce dövüyordu.

- Tamam bırak artık allahından bulsun..

Fatıma çok üzgündü. Ali devam vursaydı adama başına bir bela alabilrdi. Ali fatımayı yerde masumca gördüğünde bıraktı adamı dövmeye. Fatıma bir başkaydı. Saf, temiz ... Fatıma artık tesettürlüydü. Ali fatımanın bu haline şaşırmışdı.

- Iyimisin.

- ...

- Kimse yokmu yanında.

- Annem..

- Fatıma niye annenin yanında değilsin! Niye burda yalnız yürüyorsun!

Fatıma ağlıyarak gitti. Nerden bilebilirdi ki birilerinin ona musallat olacağını. Dışarı cıktı ve sadece yalnız kalmak istedi. Alanın arkasında ki bahceye oturdu ve sadece ağladı. Şeytan fatımayı oyuna getirmeye çalışıyordu isyana sürüklemeye çalışıyordu ama fatıma kanmadı. Kendisine geldikten sonra içeriye gitti ve annesinin koluna girdi. Annesi her şeyden habersizdi.

- Kızım bir durgunsun hayırdır?

- Iyiyim anne .. Anne gidelim mi?

- Daha yeni geldik kızım noldu ?

- Yok bir şey sadece başım ağriyor biraz..

- Vallah olmaz hamza başlar şimdi mızlamaya. Bak aklıma ne geldii ..

Annesi fatımayı elinden çekerek olayların olduğu standa getirdi. Fatıma korkuyordu ama annesine karşı çıkmak istemiyordu. Annesi bir kitap ariyor gibiydi ..

- Yardımcı olabilrmiyim?

Fatıma arkasına dönmek istemedi. Aliydi bu sesinden tanıdı. Kızgındı fatıma aliye çok kırılmıştı milletin içinde bu kadar bağırmasına.

- Ahh evet oğlum. Bir kitap ariyorum evliliği anlatan. Evliliğin güzelliklerini faydalarını vesaire. Madem ben ikna edemiyorum kendisi okusun ..

Fatıma annesinin dediklerine inanamiyordu. Olamazdı böyle bir şey. Ve alinin yanında.. O an yerin dibine girecekti sanki.

- Anne napiyosun gerek yok ki.

- Gerek var kızım. Artık kaç yaşına geldin. Ölmeden önce torunlarımı görmek isterim.

- Anne lütfen kapatırmısın şu konuyu..

Alinin gözleri gülüyordu. Ne kadar başını eğik tutmaya gayret göstersede fatımanın kırmızı oluşu aklına geldikce nefsine hakim cıkamayıp yine bakıyordu.

- Tamam o zaman beni takip edin.

  Elimde 4 tane şahane tavsiye edebileceğim kitap var [...]

Ali kitabları anlatırken fatımayla göz göze gelmişti. Oda neydi öyle.. Gözleri ağlamaktan şişmişti. Ve eskisi gibi bakmiyordu. Kırgın bakıyordu. Ali çok pişman olmuştu ama çok geç idi. En sonunda bir kitap seçmişdiler ve ali kitabi paketlemeye gitti.

- Kızım bak bu çocuk sendem hoşlandı. Fark etmedim değil. Bey efendi birisine de benziyor..

- Anne ne diyosun sen. Duymamış olim ..

Fatımanın hoşuna gitmişti ama annesinin onu beğenmesi. Oda ali den hoşlaniyordu ama bunu kimseye söylemezse daha iyi. Zaten ali de onu sevmez. O kadar bağırdı ona layık bir eş hiç olamazdı.

En sonunda eve vardılar. Fatıma hemen odasına geçti ve yatsı namazını kıldı. Çok yorgundu. Bugün olanların hepsi onu çok üzmüştü. Sonra annesinin aldığı kitap geldi aklına. Biraz kafa dağıtırım diyerekten kitabi okumaya niyetlendi. Ama kitabi açtığı gibi bir kağıt düştü ayaklarının önüne.

"Ey gençler kimin gücü yeterse evlensin. Çünkü evlenmek gözü haramdan sakınır ve iffeti en güzel şekilde korur"

Bu ne manaya geliyordu? Dalga mi geçiyordu ali fatımayla? Yoksa ali ciddimi? Fatıma kartı süzerken arka tarafında bir not gördü.

"Eğer sende istersen beraber gözümüzü haramdan sakınalım, beraber iffetimizi koruyalım"

Fatıma okuduklarına inanamiyordu. Ali ciddi olamazdı. O kadar bağrış dan sonra nasil evlenme teklifinde bulunabilirdi? Nasıl ali gibi biri ona aşık olabilirdi ? Çok mutluydu herşey en sonunda güzel oldu sanıyordu. Halbuki herşey daha yeni başliyordu. . .