~ Aşk ile Imtihan ~

~ 7 ~

- Hadiii Meryemmm tuzu ver çabukkk

Fatıma çok heycanlıydı. Nasıl olsa kac yıl sonra sevdiğine kavuşuyordu. Helâkı olcağına Helâlı oluyordu. Sevinçten kalbi hizla atıyordu.

- Ayy fatıma çok kötüsün

- Aceba atmasammı? Olmaz ya bana yakışmaz tamam bırak vazgeçtim

- Aaa olurmu hiç. Adetten kızım.

- Napiyorsun!! Bastın tuzu abartmaaa

- Sevdiceğine de kiyamazmiş..

- ...

- tamam tamam hadi kahveleri getir.

Fatma o kadar heycanlıydıkı elleri titriyordu. En büyük korkusu zaten bir sakarlık idi. Duâlarla içeri girdi ve kahveleri dağıttı. Herkes kahvesini zevkle yudumlarken Ali ekşi bir surat yaptı. Fatıma ile Meryem kendisini zor tutuyorlardı gülmemek için. Ama napsın o kahve bitmelidi.
Kahveler içildikten sonra..

- Evet gelmemizin sebebi belli. Gençler birbirini görmüşler sevmişler. Bizede onları desteklemek düşer. Allahın emri peygamberin kavriyle kızını Fatımayı oğlumuz Aliye istiyoruz.

- Inşallah adlarına layik bir evlilik sürdürürler. Bende verdim gitti!

Herkes tokalaşıp öpüldükten sonra yüzükler takıldı.

Ve Ali ile Fatıma artık göz göze gelebilirlerdi. Gözlerini kaçırmadan. Yarım sene sonra evlendiklerinde ise hala ilk gün ki heycan vardı içlerinde. Ilk günki Aşk.

Çünkü onlar birbirilerini Allah için sevmişti ...

Sessizce. Usulca. Kâinatı telaşa vermeden.
Melekleri ürkütmeden..