Chapter 22-Let go.

38 2 0
                                    


Michelle's POV.

Eto ako ngayon, Nakatulala sa kawalan. Iniisip kung ano ang mga nangyari, Halos mabaliw na ako kakaisip kay nathan.

Ayos lang ba sya?Kumain na kaya sya?Mahal niya pa ba ako?

Kada tinatanong ko yan sa sarili ko halos madurog ang puso ko.

Pero ngayon, Eto ako ngayon haharapin ang masasakit na katotohanang wala na sya.

Palakad lakad ako sa corridor, Tila hindi alintana kung malilate ba ako.

Wala akong pake sa nangyayari, Ang alam ko lang, Mahal ko si nathan.

Hanggang sa nakita ko si nathan, Tumatawa at tila masayang kasama si carla.

Naghaharutan sila, Nagtatawanan sila. At kitang kita ko sa mga mata ni nathan ang pagmamahal niya kay carla na minsang pinakita niya sakin.

Hayop sila, Tuwang tuwa sila habang ako hirap na hirap.

Si nathan lang minahal kong ganito, Masama ba ang magmahal?Pati ba naman sakit kasama?

Umiyak ako.Halos manlumo ako. Hanggang sa nakita ko si paula.

"Bessy tahan na, Andito ako. Dika nagiisa."-Sabi ni paula at inalalayan akong tumayo.

"Bakit ganun?!Nagmahal lang naman ako ha!Bakit kailangan masaktan ako?!"-Sabi ko kay paula habang nakayakap ako sa kanya.

"Ssshhh, Its ok. "-Tanging nasambit niya.

Iyak ako ng iyak, Hanggang sa napagod na ako kakaiyak.

Hanggang sa mawalan na ako ng malay.

Paula's POV.

Dinala ko sa clinic si mich, Nahimatay sya kakaiyak eh. Naawa ako sa kalagayan niya ngayon.

Ngayon ko lang sya nakitang ganyan dahil sa lalaki.

Sabi ng nurse, Kailangan lang daw niya ng pahinga.

Napapagod na sya, Kakaiyak.

"Mich!"-Rinig kong sigaw ni nathan.

Nagulat ako sa pagpunta niya dito, Bakit sya andito?!

Hinayaan ko nalang sya, Alam ko namang may humahadlang lang sa kanila.

Pumunta ako sa locker room, Nanlulumo ako sa nangyayari ngayon eh.

Malapit na ang bakasyon pero ganto pa din kami.

Binuksan kona ang locker ko, Hanggang sa may mapansin ako.

Bulaklak at cookies na naman.

Natuwa ako, Nakakatuwa kasi nakakagaan ang pagdadala niya ng cookies at rose.

Binasa ko ang nakasulat sa papel.

"Hello, Sorry kung di kita pinapansin ha!Patawarin mo ako paula. Sana maging maayos ang lahat, Iloveyou.

From:Admirer."-Napangiti ako, Nakakagaan sya kung sino man sya.

Binitbit kona ang rose at cookies, Hanggang sa naaninag kong papalapit sakin si lucas.

"Oh lucas."-Bati ko sa kanya.

Magkaibigan lang kami ni lucas.At ewan ko kung bakit ganun na ang pakikitungo ni trevor sakin.

"Hi paula."-Bati din niya at nagsimula na kaming magkwentuhan.

Trevor's POV.

Hanggang ngayon ba naman, Makikita kopa din silang magkasama?

Napakaduwag ko!!

"Trevor, Let's start tomorrow."-Ely.

Nagnod nalang ako,

Nakapagdesisyon na ako.

Ayoko mapahamak si paula ng dahil sakin.

Itutuloy....

A Forgotten LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon