FALLON

1.BÖLÜM

HERKESE MERHABALAR...

WATTPAD'E VERDİĞİM UZUN BİR ARADAN SONRA TEKRARDAN YENİ BİR KURGUYLA SİZLERLEYİM^^

BU SÜREÇTE DAHA ÇOK OKUDUM, DAHA ÇOK İZLEDİM KENDİMİ GELİŞTİRDİM.

KALEMİMİN DAHA GÜÇLENDİĞİ BİR ZAMANDA SİZİNLE BU HİKAYE DE YAŞAMAK, HİSSETMEK DİLEĞİYLE...

BÖLÜMÜ BEĞENİP, YORUM YAPMAYI UNUTMAYALIM <3

Fallon her zaman olduğu gibi ormanda atının üzerinde geziniyordu az ileride ki suyun yanına atını hızla yaklaştırdı. Atından inip bu güzel nehri seyre daldı nehrin üzerinde uçan kuşlar, suyun sesi, doğanın o huzur veren sesini dinlemeyi, huzur bulmayı her zaman çok sevmişti suda gördüğü yansıması gözüne ilişti aklına tekrar anıları üşüştü...

Babası her zaman olduğu gibi koltuğunda oturup elindeki kitabın sayfalarını çevirmekteydi üvey annesi ise ona her zaman tiksinirmiş gibi bakardı, evet ondan tiksiniyordu.

Fallon ilk başlarda çok düşünmüştü ama üvey annesi Kumin Hanım ona bir yaratığa benzediğini açık açık dillendirince anlamıştı artık onun bu iğrenç bakışlarını nedenini .

Yıllardır süren bu eziyete sonunda dayanamayıp köşkün kapısını çekip çıkmıştı bu süre zarfında kendine küçük bir ev yapmış ve bu eziyetler artınca artık o evde kalmanın bir anlamı olmayacağını düşünüp kendi evine gitmeye karar vermişti çünkü onun için huzurlu tek yer orasıydı.
Bu şehirde büyücü ve cadı olduğunu ima etmeyen tek bir insan dahi kalmamıştı. Ona göre herkesten farklı olmak büyücülük ya da cadılık değildi. İnsanlar farklılıklara saygı duymayı bilmiyorlar ama elbet anlayacaklardı...

Fallon uzun hafif sarıya dönük beyazımsı saçlarıyla yüzünün keskin yapısıyla mutluydu birde uzun kulakları onu cadı ve büyücü sanmaları için yeterli bir sebepti insanlar için.

Kimseye anlatamıyordu büyücü olmadığını çünkü herkesin gözünde o bir büyücüydü oysa ki tek yaptığı savaşlara katılıp profosyonel derecede kılıç ve ok kullanmasıydı bir de tabiatın güzel çiçekleriyle ve otlarıyla bitkisel ilaçlar, kremler, sabunlar yapmasıydı.

Kadınlar onun bu yaşamından haz almadıkları için cadı demeyi tercih etmişlerdi. Erkekler ise onun bu savaşçı kişiliğine hayranlık duyup bu kadar güzel kılıç kullanmasını ağzı açık izliyorlardı ama bir cadı olduğu dedikodularını akıllarına getirip ondan uzak duruyorlardı şu koskoca ülkede onu anlayan tek bir insan dahi yoktu Fallon artık anlaşılmak istiyordu.

Biri artık onu anlasın istiyordu babası dahi onu dışlamışken başkalarından kendinisini anlamalarını istemek bencillikti bazen ama ona göre bunu istemesinin hiç bir sakıncası olamazdı. Bu kadar insan saygı ve sevgi görüyorken onun dışlanmış olması asıl bencillik bu insanların yaptığıydı. Kimsenin kalbinde yeri olmayacak kadar neyi olabilirdi ki....

Düşüncelerinden sıyrıldı . Küçük evine doğru yol alma vakti gelmişti köşke gitmeyeli o kadar uzun zaman olmuştu ki bir daha adımını dahi atmak istemiyor. Onu cadı sanan Linda ve üvey annesinin o saçma sapan sözlerini duymaktansa annesinden ona kalan köşkten bile vazgeçmişti.
Artık cadı olduğuna dair tek bir söze bile tahammül etmek ona o kadar zor geliyordu ki çıldırmak üzereydi...

Ormanda yavaş yavaş ilerlerken gözüne bir kaç aydır aradığı bitkiye benzer bir bitki çarptı atından inip bitkiyi incelemeye başladı evet bulmuştu bu Stevia, Paraguay ve Brezilya'da yüzyıllardan beri tatlandırıcı ve tedavi edici özellikleri nedeniyle kullanılan stevia (şeker bitkisi, şekerotu) Japonya'da da otuz yılı aşkın bir süredir milyonlarca kişi tarafından tatlandırıcı ve gıda katkısı olarak kullanılmaktaydı .Bu bitkiden elde edilen özütün, kan şekerini düzenleyici etkileri olduğu kabul edilmekteydi. Stevia'nın insülin duyarlılığını ve hatta salınımını arttırıcı etkilerinin olduğu ve şeker hastalığı tedavisinde kullanılıyordu.
Atı' na tekrar yaklaşıp çantasından bir şeffaf poşet ve bir bitki makası, kalem ve defterini alıp Stevia bitkisinden bir kaç dal alıp poşete koydu etrafa ve ağaçlara iyice bakıp defterini açıtı bu bitkiyi nerede bulduğunu ve etrafındaki ağaçları açık bir şekilde yazdı eğer bu bitkiye tekrar ihtiyacı olursa rahatlıkla bulabilmeliydi.