🩸 Herkesin korkup çekindiği bir kız ve hayatını değiştiren adamın hikâyesi...
🩸Gülümsemeyi unutan bir adam ve onun gülüşünü görmek için her şeyi verecek bir kız...
🩸 Sana büyücü demekte haklılar Fallon yoksa beni bu kadar etkilemenin başka bir...
HERKESE SELAMLAR YENİ BÖLÜM GELDİ BU BÖLÜM OLDUKÇA HAREKETLİ GEÇECEK UMARIM BEĞENİRSİNİZ BEN ÇOK BEĞENEREK YAZDIM SİZDENDE AYNI YORUMLARI DUYMAYI TEMENNİ EDİYORUM^^
Genç bayanın gelişinin ardından Fallon ister istemez endişe duymaya başladı. Geçen sefer çağrıldığında pek iyi şeyler duymamıştı, bu nedenle hemen kalkıp genç bayan önde o arkada uzun koridorları yürümeye başladılar.
Hızlı adımlarla ilerliyorlardı koridorun sonundaki yan yana duran altın işlemeli iki kapının önünde durdular. Genç bayan kapıdaki hanımlardan birine kısa bir baş hareketi yaptı. Kapıda duran kadın içeriye girip kraliçeye durumu bildirdi. Fallon içeriye girer girmez etrafı gözleriyle taradı, bu sarayın her bir odası ayrı güzeldi ama o ne olursa olsun kendi evindeki huzuru hiçbir yerde bulamıyordu.
Bu kadar altın işleme ister istemez gözleri kamaştırıyordu, bu kadar abartıya gerek ver mıdır diye düşünmeden edemedi. Sade hayatlar her zaman daha çok hoşuna gitmişti. Bu ülke elbette zengin bir ülkeydi; Kontlar, Prensler, Dükler tabi bunlar varken birde köylü sınıfı da vardı. Bu kadar zenginlik fakir olan insanlara haksızlık gibi geliyordu. Sadece soy ile bir kategoride bulunmak ona doğru gelmiyordu.
Derin düşüncelere dalmıştı uzun bir müddet kalmamış olmayı diliyordu… Eteklerinden tutarak kısa bir selam verdi. Kraliçe her zamanki gibi saçlarını arkadan topuz yapmıştı. Tahtında oturuyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kraliçe konuşmaya başladı:
“Fallon seni çağırmamın nedeni kısa süre sonra savaşa gideceksiniz. Majestelerinin isteğiyle sende onlara katılacaksın. Sana Majestelerinin durumunu iyi takip etmeni emrediyorum. Bu büyük bir savaş olacak. Majestelerinin durumu içime sinmiyor, tek gayen bu olmalı bu sarayda neden bulunduğunu unutma!”
“Emredersiniz Kraliçem. Benim bu sarayda olma nedenimi elbette ki biliyorum buna göre davranacağımdan emin olabilirsiniz.”
Fallon Kraliçenin endişesini anlıyordu ama ona yerini bildirmesine de gerek görmüyordu. Fazlasıyla yerini ve burada bulunma amacının farkındaydı.
“Sana güveniyorum Fallon. Gerekenin elinden geleni değil fazlasını yap! Unutma! Majesteleri hayattaysa sende hayatta olursun!”
Kraliçeden bu tehdidi beklemiyordu. Açık bir tehdit almıştı ebetteki biliyordu o da başına gelebilecek şeyleri ama o yeterince donanımlıydı bir sorun olmayacağı temennisi geçiriyordu içinden.
Kraliçe eliyle çıkın işareti verdi Fallon geri geri ilerleyip selam verip çıktı. Derin bir nefes alıp verdi. Git gide zorlaşıyordu saraydaki durumu, birde savaş vardı onun için savaş en son problemiydi alışıktı bu duruma ama saray artık onu dayanılmaz bir hale sokuyordu. Gitme vaktini iple çekiyordu fakat bu pek mümkün değildi şimdilik tabi ki savaş biter Majesteleri iyileşirse gönül rahatlığıyla dönebilirdi evine…
