Halos hindi ko na makaya buhatin yung mga dala ko paper bag sa sobrang dami ko dala, halos pinagtitinginan ako ng mga tao nakakakita sa akin dahil sa hitsura ko. Halos gusto ko batuhin ng takong ng sapatos ang kasama ko na relax na relax na naglalakad na parang walang pakiramdam at walang nakikita. Akala ko after namin makakain at feeling close na nag-kwentuhan ni cookie monster kanina ay tutulungan na niya ako pero isang suntok sa buwan pala yun. Hinabol ko siya kahit ang bigat ng mga dala ko.
"Sandali." sabi ko after ko siya maabutan.
He stopped and looked at me. Then, he waited me to speak.
"Hindi mo ba ako tutulungan sa mga dala ko?." i said with a serious face.
"Bakit? Kaya mo pa naman di ba." he said calmy.
Sobra naman ang lalaking ito.
"Wala ka ba talagang awa?." sabi ko.
"I'll help you, kapag hindi mo na kaya,okay?." seryosong sabi ni cookie at naglakad na uli.
Nag-iinit na talaga ang ulo ko sa kanya, kaya binato ko siya ng paper bag na hawak ko at tinamaan siya sa ulo. Napatigil ito sa paglalakad at dahan-dahan lumingon sa akin, halata ang inis sa mukha niya.
"Ooopps..Nadulas sa kamay ko, hindi ko sinasadya." sabi ko lang at nilapitan ako nito.
"Ano ba talagang gusto mo hah?" tanong na may inis sa boses niya.
"Dalhin mo itong mga dala ko." sabay taas ng mga paper bag para makita niya.
"NO..!" diin niya sabi sa akin at pang-asar na nakangiti pa.
"Okay, I'll just leave this here." i said then i dropped it on the floor. Nagulat siya sa ginawa ko at tinignan ako.
"Tutal pera mo naman, ay hindi pala pera pala ng daddy mo ang pinambayad sa mga yan, hindi naman sa akin. kaya hindi dapat ako manghinayang kung iiwan ko ito dito." sabay walk-out ni ate sa harap ni cookie monster. Hindi na ako lumingon sa kanya tuloy-tuloy lang ako sa paglalakad ko..Bahala siya sa buhay niya.
**
Nakasandal lang ako sa kotse ni cookie monster habang inaantay ang pagdating niya, ano na kaya nangyari doon? dinala kaya niya o iniwan lang din? Wala talaga siyang utak kung iniwan nga talaga niya din doon. Nang napatingin bigla ako sa parating na lalaki, si cookie monster yun ah. pero wala siyang dala kahit isang paper bag sa dalawang kamay niya. Huwag niya sabihin iniwan niya lahat yun doon. Nang papalapit na siya sa akin, magsasalita na sana ako nang nakita ko may kasunod itong isang lalaki na dala-dala ang mga paper bag. Biglang hindi ko natuloy ang sasabihin ko sana..grabe din ang katamaran ng lalaking ito at pinindot ni cookie monster ang remote key niya.
"Paki lagay na lang sa trunk." utos ni jaspher
"Okay sir." sagot naman ng lalaki
Agad naman nilagay ng lalaki ang mga paper bag sa trunk. Pagkatapos nakita ko may inabot si cookie monster sa lalaki.. isang libo yata yun..pagka-alis ng lalaki agad ako nagsalita.
"Ang talino mo talaga noh?" sabi ko at humarap si jaspher sa akin.
"Sa katamaran." ngiting sabi ko.
"Mind your own business." sabi lang niya at sabay punta sa pinto ng kotse para pumasok.
TSEH..Ewan ko sayo. Sabay pasok na din ako sa loob ng kotse. Pagkaupo ko pa lang sa upuan.
"You get out of there." sabi bigla ni cookie monster.
Ayyy..Shi**..I forgot, ginto nga pala ang upuan ng harapan ng kotse niya at tumingin ako sa kanya.
BINABASA MO ANG
The Amnesia Girl
HumorI suddenly woke-up without being remembered. I just only remember my name 'I'm Sabrina'. Yes, i have amnesia dahil sa isang aksidente hindi ko alam ang totoong nangyari. Then, I met three men who saved my life, they also brought me to the hospital...