Your Eyes Tell; Taekook

-10-

Lütfen medyadaki şarkıya bir şans verin.

VİCTON - Timeline

▪▪▪

Gözlerimi açtığımda mor rengin ağılıkta olduğu bi odadaydım. Aklıma yaşanan şeyler dolduğunda kafamı yastığa bastırdım. Onu öpmüştüm. Herşeyi berbat etmiştim değil mi? 

Yapmamalıydım. Nefsime hakim olmalıydım. Ah tanrım...

Aradan dakikalar geçmişti ki tuvaletten gelen sifon sesiyle kendime zor gelebilmiştim. Anında gözlerimi kapatıp hala uyuyor gibi davranmaya başladım.

Kapı açılmıştı. Soğuk terler akmaya başlamıştı bir taraflarımdan. Çok korkuyordum tepkisinden. Ama oda karşılık vermişti değil mi?  Bunlar hayal olamazdı. Hayal olamayacak kadar güzel hissettirmişti.

Sonra bir kapı sesi daha gelmişti. Ne yani öylece gitmiş miydi? 

Ama ben düşünmeye kalmadan odaya tekrar girmişti.

"Numara yapmana gerek yok."

Bu adam çok zekiydi cidden. Boşa aşık olmamışım.

Yavaşça gözlerimi açtığımda yatağın yanındaki sandalyeye oturduğunu görmüştüm. Komidinde  ise bir tepsiye koyulmuş yemekler. Gözlerimi korkarak ona çıkardığımda bana baktığını görmemle hızla yattığım yerden doğruldum ve gözlerimi kaçırdım.

"Acıkmışsındır."

Hala beni düşünüyordu. Bana kızmamış mıydı?

Yavaşça tepsiyi alıp bacaklarımın üstüne koydu. Tepsideki kaşığı alıp çorbaya bıraktı.

"Ye hadi. Afiyet olsun."

Utanaraktan kaşığı elime alıp çorbayı kısaca karıştırıp ağzıma aldım.

Çok sessizdi ortam. Ve bu beni geriyordu.

"Bana... kızgın mısın hyung?"

Dayanamayıp sormuştum. Ama anında pişman olmuştum.

Cevap vermemişti. Hala ona bakamıyordum. Tanrım... çok utanıyordum.

"Jungkook. Bana bakar mısın?"

Karnıma tekme yemiş gibi hissettim. Nasıl bakardım ki yüzüne?

Düşüncelerim içinde boğulurken çenemi tutan parmaklarla kendime gelmiştim. Kafamı kaldırıp kendisine doğru çevirdi. Artık göz gözeydik. Sertçe yutkundum.

"Bir hataydı. Unuttum gitti. Sende unut. "

Bunu benden nasıl beklerdi?  Birbirimizi öpmüştük biz. Böyle devam edemezdi. Değil mi?

"Şey... ama hyung. Sende ... beni öptün. "

Tekrar gözlerimi kaçırdım. Bunu Nasıl atlayabilirdi ki. Küçük bişey değildi bu benim için.

"Ne?"

Şaşkınca söylendiğinde ona baktım.

"Hayır Jungkook. Ben seni öpmedim. Hatırlamıyorsun sanırım. "

"Hayır hyung!" Diye çıkştım birden. İnkar edemezdi bunu. Hatırladığımda emindim.

"Jungkook... Hayır." Dertlice iç çekti. "Sen beni öptün.. Ve sonra bayıldın. Nedenini bilmiyorum bile."

Şuan bağırarak ağlamak istiyordum. İnkar etmek istiyordum. Ama bu yüzsüzçe olurdu değil mi? Beni sevmiyordu işte. Ama sevecekti, öyle yada böyle.