Zawgyi
"ကုိကုိေရ…ကုိကုိ"
"ဗ်ာ"
"လာပါဦး"
"လာပါျပီဗ်ာ…ကေလးကဘာခိုင္းမလုိ့လဲ"
"မခိုင္းပါဘူး ေယာက်္ားကုိလြမ္းေနလုိ့"
"အာ…အခြ်ဲေလးကြာ ကုိကုိ့ကုိအဲ့လုိအေျပာေလးေတြနဲ့ အေသေျခြေနျပီ"
"ကေလး အဲ့လုိမေျပာလည္း ကုိကုိကေႀကြေနတာမလား ေျခြစရာမလုိေအာင္"
"ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ"
"ခ်စ္လုိက္တာ ကေလးရာ"
"ခ်စ္တယ္…ကုိကုိ"
"ကေလး ေျခေထာက္ေတြ ေယာင္ေနတုန္းဘဲလား"
"အြန္း နည္းနည္းေတာ့ သက္သာတယ္ ကုိကုိ"
"ကိုကုိေႀကာင့္ ကေလးပင္ပန္းရျပီ"
"မပင္ပန္းပါဘူး ကုိကုိရာ…ကုိကုိ့ကုိ မိသားစုဘဝေလးဖန္တီးေပးနိုင္လုိ့ေတာင္ ကေလးကေပ်ာ္ေနတာ"
"လာပါဦးကြာ ဒီနားေလးကုိ နမ္းခ်င္လုိ့"
"နမ္းခ်င္တဲ့သူကလာနမ္းေပါ့ မလာနုိင္ပါဘူး"
"လာျပီကြာ…မြ…မြ"
"ကုိကုိကလည္း ေျဖးေျဖးနမ္းပါ ကေလးကထြက္မေျပးပါဘူး"
"မသိဘူးကြာ ကုိကုိအသဲေတြယားေနျပီ"
"ကုိကုိအတင္းဖက္ထားတာ ကေလးဗိုက္ကုိထိမိေနျပီ"
"အာ…ေဆာရီး ကေလးရာ ကုိကုိေမ့သြားလုိ့ပါ"
"ရပါတယ္ ကုိကုိရဲ့"
"ဒီေန႕ကေလး မာမီလာမယ္လုိ့ေျပာထားတယ္မလား"
"ဟုတ္တယ္ ကုိကုိ ဒီေန႔မာမီလာမွာ"
ထိုစဥ္ Ph သံျမည္လာေသာေႀကာင့္ လေရာင္ႀကည့္လုိက္ေတာ့ မာမီဆီကပင္…
"Hello မာမီ"
"Hello…သားေလးေရ မာမီဒီေန႔မလာျဖစ္ေတာ့ဘူးကြယ္"
"ဟင္…မာမီ ဘာျဖစ္လုိ့လဲ"
"ဘာျဖစ္ရမွာလဲ…သားဒယ္ဒီေပါ့ သူနဲ့ပြဲတစ္ခုလုိက္ခဲ့ရမယ္ဆိုလုိ႔"
"ေအာ္…ဟုတ္ ရပါတယ္ မာမီရဲ့ မာမီအားမွသာလာခဲ့"
"မာမီ့ကုိစိတ္မဆိုးပါနဲ့ေနာ္"
YOU ARE READING
ေမာင့္ရင္ခြင္မွာခိုနားလွည့္ပါ...ငယ္(Completed)
Romanceကုိယ္ကအခုမွစာစေရးတာဆိုေတာ့အမွားေတြပါသြားရင္လည္းခြင့္လႊတ္ႀကပါေနာ္...ဒီFicေလးကုိေပါ့ေပါ့ပါးပါးပုံစံမ်ိဳးေလးပဲေရးသြားမွာပါ...လုံးဝအဆြိဖက္ကုိသြားမွာပါ...ဒီFicေလးကကုိယ္စိတ္ကူးထဲကအတိုင္းေရးထားတာျဖစ္တဲ့အတြက္တစ္စုံတစ္္ရာတူညီမွုရွိခဲ့ရင္ႀကိဳပီးေတာင္းပန္ပါတယ္...
