Zawgyi
ေနာက္တစ္ေန႔လေရာင္တို့အိမ္ထမင္းစားခန္း၌
"ေမ…လေရာင္ေရာ"
"သူ႔အခန္းထဲမွာအကုိ က်မသြားေခၚလုိက္မယ္"
လေရာင္လည္း အခန္းထဲတြင္သားျဖစ္သူကုိ မေတြ႔ေသာေႀကာင့္
"အကုိေရ…အကုိ"
"ေမ…ဘာျဖစ္လာတာလဲ"
"လေရာင္အခန္းထဲမွာ မရိွေတာ့ဘူး"
"ဘာ…ဒီေကာင္ငါတို့ကုိ သက္သက္အရွက္ခြဲသြားတာပဲ"
"ဟုတ္ပ အကုိရယ္…သမီးဝင့္ဝါတို့ဘက္ကုိေတာ့ အားနာစရာေတြျဖစ္ကုန္ျပီ"
"ေမ…"
"ဟုတ္…အကုိ"
"အကုိ အခုသတင္းစာတုိက္သြားမယ္…ျပီးရင္အဲ့အေကာင္ကုိ သားအျဖစ္အေမႊစြန့္လႊတ္ေႀကာင္း သတင္းစာထဲထည့္မယ္"
"အကုိ…အဲ့ဒါက"
"ေတာ္ျပီ…ဘာမွမေျပာနဲ့ေတာ့"
~~~~~~~~~~
နွုိင္းထက္လည္း မိမိရင္ခြင္းထဲ၌အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ခ်စ္ရသူေလးကုိႀကည့္ရင္း…ေနာက္ဆံုးေတာ့ကုိကုိကေလးကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့ျပီေပါ့…
"ဒါေပ့ါ…ကုိကုိရဲ့"
"ဟင္…ကေလးအိပ္ေပ်ာ္ေနတာမဟုတ္ဘူးလား"
"ကုိကုိနိုးထဲက ကေလးလည္းနိုးေနတာ"
"ကေလးအခုထပ္အိပ္မွာလား…ေရခ်ိဳးမွာလား"
"ေရခ်ိဳးမွာ…ကုိကုိကေရခ်ိဳးခန္းထဲထိခ်ီသြား"
"ေကာင္းပါျပီဗ်ာ"
ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာေတာ့
"ကုိကုိ ကေလးကဘာဝတ္ရမွာလဲ"
"ဟုတ္သားပဲ…အခုေတာ့ကုိကို့ အက်ႌခဏဝတ္ထားေနာ္…ျပီးမွ ကုိကုိအဝတ္အစား လုိက္ဝယ္ေပးမယ္"
"ဟုတ္…ကုိကုိ"
ခဏႀကာေတာ့ မိမိရဲ့Hoodieႀကီးကုိဝတ္ျပီး အဝတ္ပုံထဲျမဳပ္ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ကေလးေလး…
"ကုိကုိ…အက်ႌကအႀကီးႀကီးပဲ"
"ကေလးက လူေကာင္ေလးေသးေနတာကို…ကုိကုိနဲ့အခုအျပင္သြားရေအာင္"
YOU ARE READING
ေမာင့္ရင္ခြင္မွာခိုနားလွည့္ပါ...ငယ္(Completed)
Romanceကုိယ္ကအခုမွစာစေရးတာဆိုေတာ့အမွားေတြပါသြားရင္လည္းခြင့္လႊတ္ႀကပါေနာ္...ဒီFicေလးကုိေပါ့ေပါ့ပါးပါးပုံစံမ်ိဳးေလးပဲေရးသြားမွာပါ...လုံးဝအဆြိဖက္ကုိသြားမွာပါ...ဒီFicေလးကကုိယ္စိတ္ကူးထဲကအတိုင္းေရးထားတာျဖစ္တဲ့အတြက္တစ္စုံတစ္္ရာတူညီမွုရွိခဲ့ရင္ႀကိဳပီးေတာင္းပန္ပါတယ္...
