𝐎𝐁𝐋𝐈𝐕𝐈𝐎𝐍 ， ❪ newt ❫

𝟱. SAHİP ÇIKMAK

OBLIVION
BÖLÜM BEŞ 、 SAHİP ÇIKMAK
act one. soğuk duvarların arasında
˚˖𓍢ִ໋˚ • 🧬 💉⛓️‧₊˚.⋆𓂃 ࣪˖ ִֶָ

❛ Hepimizin birine ihtiyacı var. Kim seni başka hiç kimse gibi anlar? En çok ihtiyacın olduğunda?
─── anonim ❜

────

ALYSSA YENİ GELEN ÇAYLAK İLE KAYRANIN sakin bir köşesine gitmiş ve konuşmuştu. Aslında sadece o konuşmuştu.

Çaylağa Kayran ile ilgili veya burada yaptığıkları her şeyi sakince açıklamıştı. Alby o yeni çaylak ile gitmeden önce ona her şeyi anlatmamasını uyarmıştı. Zaten küçük çocuk daha yeni yenş ağlamasını durdurmuşken kafasın karışmasını ve daha çok üzülmesini istemezdi.

O konuşurken çaylak sadece sessizce dinlemişti. Konuşması bittikten sonra çaylak sadece Alyssa'ya baktı. "Çok güzelsin" dedi. Bunu duyan Alyssa kıkırdadı. Buraya geldi geleli neredeyse tüm kayranlılar ona bunu söylemişti. Artık alışmıştı. Yeni çaylak oturduğu yerden biraz doğruldu birkaç saniye durduktan sonra çaylak bozağını temizleyerek konuştu.

"B-ben hala hiçbir şey hatırlamıyorum Alyssa."

Alyssa burukça gülümsedi ve elini çaylağın omzuna koydu.
"Merak etme, yaratıcıların bizden almadıkları tek şey ismimiz. Birkaç gün içinde hatırlarsın."

Arkasındaki ağaca yaslandı.
Belki bu isimlerimiz, gerçek ismimiz değildir bile. Diye düşündü. Olamaz mıydı? Onlardan her şeylerini alan yaratıcılar onlardan geçrke isimlerini bile alamaz mıydılar?

Kafasını sağa çevirdiğinde ağaçların arasından kayranın ortasında etrafa bakınan bir adet Newt gördü.

Hızla ayağa kalktı ve bu ani haraketine şaşıran çaylağa döndü.

"Birkaç dakika sonra geleceğim, merak etme." olabildiğince hızlı Newtin olduğu yere tam kayranın ortasına doğru koştu.

O Newt'in yanına doğru gittikçe, Newt bunu farketmiş ve yüzü başka bir hal almıştı.

Newt'in birkaç adım gerisinde durdu ve ellerini dizlerine koyup soluklandı Alyssa. Nefesi düzüne girince kafasını kaldırdı ve ondna cevap bekleyen Newt'te baktı.

"Oh Newt. Çaylağa kayranı gezdirir misin? Ve yeni kıyafetler verir misin? Benim-"

"Senin Tavanın yanına gitmen gerekiyor çünkü biraz önce tüm Kayran da seni arıyordu. Hatta şimdi bile arıyor olabilir." Newt'tin açıklamasıyla başını salladı. Newt'te şükran dolu gözlerle baktı ve çaylağın olduğu yeri gösterdi. "Orada"

Newt'te Alyssa gibi parmağını kaldırdı ve Tavanın mutfağını gösterdi. "Orada"

İkisi de güldü.

"Sonuçta akşam aç kalmak asla istemem Alyssa." Newt ona sırıttarak uzaklaştı.

───

Akşama doğru Tavanın yanından ayrılmış olan Alyssa, odasına gitmişti.

Tüm Kayran dışarı da ateş başında eğlenir ve yemek yerken Alyssa odasında biraz kestirdi. İlk geldiği gece de önemsemediği gibi bugünde önemsemiyordu.

Yatakta dönüp durdu tüm yatak Newt gibi kokuyordu, tatlı ve ağır kokusu, Alyssa gözlerini kapatıp yatakta uzamaya devam etti.

Alyssa birkaç saat sonra aklına gelen şey ile yataktan hoplayarak kalktı. Bugün yaratıcılardan istediği defter ve kalemlerin gelmesi gerekirdi.

Yataktan kalktı ve gözleriyle tüm odayı baştan aşağı aradı.

Birkaç dakika sonra defter ve kalemin odasında olmadığını gördü. Oysa ki kutu boşaltılmıştı ve Alyssa'nın istediği eşyalar burada olmalıydı.

Hızla ayakkabılarını giydi ve hırkayı sırtına atarak Çiftlik evinden dışarı çıktı.

Dışarı çıktığında eğlencenin bittiğini, neredeyse herkesin odalarına veya hamaklarına gittiğini, geri kalan bir kaç kişinin ise sönmek üzere olan ateşin başında uyuyakaldığını gördü.

Ateşin başına doğru gittikçe yanan ateşten bir kaç adım uzakta bir odun parçasına oturan Newt'i gördü.

Alyssa'a sırtı dönük oturmuş sessizce duruyordu.

Newt'i korkutmak istemediği için yavaşca arkasına doğru ilerledi ve omzuna dokundu.

"Newt"

Newt şaşkınlıkla hızla bana doğru döndü ve yerinden fırlayarak ayağa kalktı ve kalktığında burnu neredeyse Alyssa'nın burnuna değecek kadar yaklaşmıştı.

Hızla ikisi de kendilerini arkaya attıkların da etraflarına bakındılar oysaki etraflarında kimse yoktu. Onlardan ileride olan birkaç kişi ise derin uykulara dalmış gözüküyorlardı.

Tekrar Alyssa, Newt'e döndüğünde buraya ne için geldiğini bile unutmuştu. Bir konu açılsın diye hızla konuştu Alyssa.

"Selam newt. Şey çaylak nerede?" Alyssa sorduğu soru ile alnına vurmamak için zar zor dayandı.

Newt bu sorduğu saçma soruyu ellerini cebine sokarak cevapladı. "Çaylağı birkaç saat önce hamağına götürdüm uyumuş olmalı."

"Peki yemek yedi mi?" Newt Alyssa'ya gülümsedi ve elini dudağının kenarına götürdü. Alyssa buraya geldi geleli Newt hakkında fark ettiği birkaç şeylerden biride onun sürekli elini dudağına götürme alışkanlığı vardı.

"Merak etme tüm tabağı silip süpürdü hatta benim tabağıma bile göz koymuştu."
Alyssa güldü onun aksine birilerinin iştahı var gibi görünüyordu.

Gözlerini herkesin uyuduğu hamaklarin olduğu yere çevirdiğinde gözlerimle görebildiği hamaklara baktı ama çaylağı göremedi, gözlerimi yere indirdi ve ellerini önünde birleştirerek Newt'e baktı. İkisinin gözleri buluştu.

"Çaylak on iki en fazla on üç yaşında ve buradaki en küçük çocuk o. Yaratıcılar ne akla hizmet onu buraya yolladılar anlamıyorum. En azından biz on beş ya da on altı yaşındayız" bir anlığına duraksadı. Kendi yaşını bile bilmemesini çok üzücüydü. Newt bunu fark etmiş olmalı ki konuşmayı eline aldı. "Üç yıl önce buraya tahminimce on üç yaşındayken gelmiştim. Minho da o yaştayken gelmişti, Tava, Gally ve diğer çoğu kayranlı." Newt başını salladı. "Sırf bu yüzden yaratıcılardan nefret ediyorum onlarla karşılaşırsam sırf bu konu yüzünden kimse onları benim elimden alamayacak." Duraksadı Alyssa'ya baktı.

Alyssa bunu düşünmemişti. Onların yeni gelen çaylak yaşındayken geldiği aklına bile gelmemişti.

İkisi konuşmadı saniyeler dakikalara dönüşürken Alyssa hem konuyu değiştirmek hem de ihtiyacı olduğu için konuştu. "Bak newt sana çok yük olduğumu biliyorum ben bak yani kayran'a geldiğimden beri bana çok yardımcı oldun. Senden birşey daha isteyebilir miyim? Bak kayran'dakilere güveniyorum ama anlatsın ya siz erkeksiniz ve bir hata yapabilirsiniz nasıl olsa. O şey buraya ilk geldiğimde bana banyo olduğunu söylemiştin Bak eğer eğer istemezsen anlarım sonuçta-"

Çok konuştuğunu anladığında sustu alyssa ve karşısında ona bakan newt'e baktı.

Newt sadece güldü.

"Seninde dediğin gibi sana da biri sahip çıkmalı ve o kişide benim."

─────────